tag:blogger.com,1999:blog-8816204256464404736.post7577639154267541576..comments2024-03-01T03:54:36.996+02:00Comments on Αόρατη Μελάνη: ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΑόρατη Μελάνηhttp://www.blogger.com/profile/16748036124365584517noreply@blogger.comBlogger47125tag:blogger.com,1999:blog-8816204256464404736.post-57317909241438763892008-12-05T22:37:00.000+02:002008-12-05T22:37:00.000+02:00Δεν υπάρχει θέμα συνδυασμού ασυνδύαστων καθότι «Να...Δεν υπάρχει θέμα συνδυασμού ασυνδύαστων καθότι «Ναπολέων» είναι το βαφτιστικό μου...<BR/><BR/>Το γιατί είναι αυτό κι όχι κάποιο άλλο, είναι ολίγον ...μικρομέγαλη ιστορία.<BR/>Όπως και ο ιστορικά διά-σημος {δια-βόητος, κάτι τέτοιο δια-...} φορέας του.<BR/><BR/><B><I>Μείνε στα σταθερά:</I></B><BR/><BR/><A>ΑΓΑΠΗ</A>, λύτρωση από τον φόβο δηλαδή<BR/><A>ΑΦΟΠΛΙΣΜΟΣ</A>, πλήρης, γενικός, ακόμη και των Χωροφυλάκων...<BR/><A>ΕΙΡΗΝΗ</A>, ως ώριμο φρούτο.<BR/><BR/>α-α-ε<BR/>Ν.Ναπoλέωνhttps://www.blogger.com/profile/09836944798490750617noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8816204256464404736.post-63996682135425120142008-12-03T15:02:00.000+02:002008-12-03T15:02:00.000+02:00αγάπη-αφοπλισμός-ειρήνη και Ναπολέων; Συνδυάζεις τ...αγάπη-αφοπλισμός-ειρήνη και Ναπολέων; Συνδυάζεις τα ασυνδύαστα!<BR/><BR/>Καλωσήλθες!Αόρατη Μελάνηhttps://www.blogger.com/profile/16748036124365584517noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8816204256464404736.post-76902888529915298002008-12-03T13:10:00.000+02:002008-12-03T13:10:00.000+02:00A.M.1. Ωραιότατο το κείμενό σου.2. Το «αναστολή τω...A.M.<BR/>1. Ωραιότατο το κείμενό σου.<BR/>2. Το «αναστολή των λειτουργιών του αριστερού ημισφαιρίου του εγκεφάλου και επικράτηση του δεξιού ημισφαιρίου» είναι καλό και ως πολιτικό ανέκδοτο.<BR/>3. Τώρα που ο Βατοπεφραίμ έπαψε, διαταχθείς, να τυρβάζει περί τα οφσιορεπιχειρηματικά και θα έχει μόνον ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ρόλο, λύθηκαν τα προβλήματα ψυχικής έκστασης. Με ένα προσκυνηματάκι της «άγιας» ...ζώνης καθαρίσαμε.<BR/>4. Πώς γίνεσαι ορατή; Με λεμόνι, με ξύδι, με λάδι, με κάψιμο {όπως έμαθα στους προσκόπους} ή αλλοιώς;<BR/><BR/>Χαίρομαι που σέ βρήκα.<BR/><BR/>αγάπη - αφοπλισμός - ειρήνη<BR/>ΝαπολέωνΝαπoλέωνhttps://www.blogger.com/profile/09836944798490750617noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8816204256464404736.post-31855804714426071082008-11-12T16:53:00.000+02:002008-11-12T16:53:00.000+02:00Διαγόρα, δεν αφήνεις το δούλεμα, λέω εγώ! :-DΑπλώς...Διαγόρα, δεν αφήνεις το δούλεμα, λέω εγώ! :-D<BR/><BR/>Απλώς τα σχόλιά μου είναι τόσο εμπεριστατωμένα, ώστε δεν χρειάζεται να ειπωθεί τίποτε άλλο! :-D<BR/><BR/>Δεν είμαι τόσο σίγουρη ότι το διαψεύσιμο είναι πάντα εύκολο να διακριθεί από το μη διαψεύσιμο. Κάποτε η πρόταση "η γη περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο" έμοιαζε να μην είναι διαψεύσιμη, στην πραγματικότητα όμως απλώς δεν διαθέταμε τα τεχνολογικά μέσα για να την εξακριβώσουμε. Το ίδιο μπορεί να ισχύει για πολλά άλλα πράγματα.<BR/><BR/>Επειδή όμως δεν έχω κάνει ακόμη το homework (δεν έχω κάτσει να διαβάσω Γκέντελ) δεν μπορώ να συνεχίσω την κουβέντα με τεκμηρίωση.Αόρατη Μελάνηhttps://www.blogger.com/profile/16748036124365584517noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8816204256464404736.post-27883775204943803642008-11-11T22:21:00.000+02:002008-11-11T22:21:00.000+02:00Αχ, Μελάνη μου, είδες, τα σεντονάτα τα σχόλια τείν...Αχ, Μελάνη μου, είδες, τα σεντονάτα τα σχόλια τείνουν να σταματάνε τις συζητήσεις.<BR/><BR/>Εντάξει, είπαμε, οι bloggers έχουν σαφώς μεγαλύτερο attention span από τους τηλεθεατές, αλλά και το δικό τους δεν είναι απεριόριστα ελαστικό!<BR/><BR/>Συμφωνώ με τα όσα λες, εκτός από τα περί δυσκολίας στη διάκριση ανάμεσα σε διαψεύσιμες και μη διαψεύσιμες προτάσεις, η οποία πιστεύω ότι συνήθως είναι εύκολη. Θα ήθελα να εφιστήσω την προσοχή σου στην πιθανότητα να μπερδεύεις το διαψεύσιμο με το διαψευσμένο. Άλλο το ένα, κι άλλο το άλλο. C-:=Διαγόρας ο Μήλιοςhttps://www.blogger.com/profile/06436111425472109232noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8816204256464404736.post-62534996010264125692008-11-08T12:09:00.000+02:002008-11-08T12:09:00.000+02:00Λεμόνι μου, σκεφτόμουν την κουβέντα μας και ήθελα ...Λεμόνι μου, σκεφτόμουν την κουβέντα μας και ήθελα να σε ρωτήσω κάτι ακόμη. <BR/><BR/>Λες:<BR/>"Επειδή με ρωτάς κάπου "πώς μπορείς να εφαρμόζεις αλλού επιστήμη και αλλού θρησκεία" σου απαντώ: Μα, εξαρτάται από την ΠΡΟΤΑΣΗ. Προσπαθώ να διακρίνω (όσο μπορώ βεβαίως) άν είναι επιστημονική (διάβαζε: διαψεύσιμη) ή όχι και αναλόγως πράττω έχοντας ΕΠΙΓΝΩΣΗ του υποκειμενικού της επιλογής."<BR/><BR/>Δηλαδή, αν μια πρόταση είναι διαψεύσιμη, την αντιμετωπίζεις με ορθολογιστικό τρόπο και (ανα)ζητάς την απόδειξη, ενώ αν δεν είναι διαψεύσιμη την αντιμετωπίζεις με την πίστη σου και επιλέγεις μια πεποίθηση επί της πρότασης χωρίς να (ανα)ζητάς απόδειξη.<BR/><BR/>Έχω δυο απορίες επ' αυτού.<BR/><BR/>Πρώτον, πώς αποφασίζεις ότι μια πρόταση είναι ή δεν είναι διαψεύσιμη. Μπορεί μια πρόταση να μοιάζει μη διαψεύσιμη με τα μέσα που έχουμε αυτή τη στιγμή στη διάθεσή μας, και να καταστεί διαψεύσιμη κάποια στιγμή στο μέλλον. Η πρόταση του γεωκεντρικού σύμπαντος κάποτε έμοιαζε μη διαψεύσιμη. Σήμερα είναι διαψεύσιμη και έχει διαψευστεί. Τότε που ήταν ακόμη μη διαψεύσιμη, θεωρείς ότι θα ήταν μια καλή αντιμετώπιση της πρότασης αυτής η άκριτη αποδοχή της βάσει της πίστης; Θεωρείς ότι δεν υπήρχε λόγος να αναζητηθούν τρόποι να διαπιστωθεί η αλήθεια της; Εγώ χαίρομαι που κάποιοι αμφισβήτησαν την αλήθεια αυτής της πρότασης και αναζήτησαν τρόπους να την επαληθεύσουν ή να τη διαψεύσουν. Το ίδιο και με πολλές άλλες αλήθειες που κάποτε δεν μπορούσαμε να διαπιστώσουμε αν ήταν όντως αλήθειες ή όχι, ενώ τώρα μπορούμε. <BR/><BR/>Πιστεύω ότι για να έχουμε κάποια ελπίδα να προσεγγίσουμε την αλήθεια, οφείλουμε να αμφισβητούμε και να κρίνουμε ακόμη και τις προτάσεις που με τα σημερινά μας μέσα δεν μπορούμε να επαληθεύσουμε ούτε να διαψεύσουμε.<BR/><BR/>Δεύτερη απορία:<BR/><BR/>Έστω ότι αποφασίζουμε να διαχωρίσουμε μεταξύ διαψεύσιμων και μη διαψεύσιμων προτάσεων, και για τις δεύτερες να υιοθετούμε κάποιες πεποιθήσεις χωρίς επαλήθευση, δεχόμενοι αυτές τις πεποιθήσεις με πίστη.<BR/><BR/>Με ποια κριτήρια θα επιλέγουμε τις πεποιθήσεις που θα υιοθετήσουμε; Ακόμη και για να δεχτείς μια πεποίθηση με πίστη, κάπως πρέπει να διαμορφώσεις αυτήν την πεποίθηση. Ποιον τρόπο προτείνεις για τη διαμόρφωση πεποιθήσεων; <BR/><BR/>Ο πιο διαδεδομένος τρόπος που χρησιμοποιείται αυτή τη στιγμή, από όσα βλέπω γύρω μου, θα έλεγα ότι είναι η αποδοχή των παραδοσιακών πεποιθήσεων του πλαισίου όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε καθένας μας. Εσύ επιλέγεις ορθόδοξες χριστιανικές πεποιθήσεις, ένας που γεννήθηκε στο Ιράν θα επιλέξει μουσουλμανικές κ.ο.κ. Όμως αυτός ο τρόπος, έτσι όπως το βλέπω εγώ, στερείται παντελώς σοβαρότητας. Αν τύχαινε να γεννηθείς στον Αμαζόνιο, θα πίστευες στις τοπικές θεότητες. Επειδή έτυχε να γεννηθείς εδώ πιστεύεις στον Ιησού. Τυχαίως και μοιραίως δηλαδή. Και ότι μόνο στερείται σοβαρότητας, αλλά υποθάλπει και τη μισαλλοδοξία και τις συγκρούσεις. Γιατί σε κάθε τόπο έχουν άλλες παραδόσεις, και αν υιοθετεί καθένας άκριτα τις δικές του και αρνείται να τις διαπραγματευτεί, εύλογο είναι να προκύψουν συγκρούσεις, τις οποίες εκμεταλλεύεται η εκάστοτε άρχουσα τάξη προς όφελός της.<BR/><BR/>Και μια παρατήρηση: λες ότι έχεις επίγνωση του υποκειμενικού της επιλογής. Αναρωτιέμαι: πώς μπορείς να το κάνεις αυτό; Η θρησκεία από τη φύση της αρνείται να δεχτεί την υποκειμενικότητά της. Οι πεποιθήσεις της παραδίδονται ως αλάνθαστες και αναμφισβήτητες. Οφείλουν να γίνονται σεβαστές επειδή μας παραδίδονται από πρόσωπα κύρους τα οποία αρνούνται να διαπραγματευτούν το κύρος και τις πεποιθήσεις τους. Αυτή είναι και μία βασική ειδοποιός διαφορά του θρησκευτικόυ από τον επιστημονικό τρόπο σκέψης.<BR/><BR/>Αν εσύ αποδέχεσαι την υποκειμενικότητα της επιλογής σου, τότε ουσιαστικά δεν είσαι θρήσκος, και πολύ λιγότερο χριστιανός ορθόδοξος. Η ορθοδοξία έχει μια δομή, μια οργάνωση, μια ιεραρχία. Δεν έχει καθένας το ελεύθερο να δηλώνει χριστιανός ορθόδοξος και να πιστεύει σε παραλλαγές του δόγματος ή να τηρεί διαφορετικό τυπικό ή να αμφισβητεί το αλάνθαστο του δόγματος. Αν το κάνει αυτό, τότε πολύ απλά δεν είναι χριστιανός ορθόδοξος. Μπορεί να είναι λάτρης του Ιησού, αυτό όμως είναι αρκετά διαφορετικό.<BR/><BR/>Συγγνώμη αν σε κούρασα, βλέπεις η κουβέντα μου δίνει πολύ τροφή για σκέψη.Αόρατη Μελάνηhttps://www.blogger.com/profile/16748036124365584517noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8816204256464404736.post-65294790358285639832008-11-08T00:09:00.000+02:002008-11-08T00:09:00.000+02:00Βρε, ρέντα που είχε αυτή η ανάρτηση!Άθεε, ο οργασμ...Βρε, ρέντα που είχε αυτή η ανάρτηση!<BR/><BR/>Άθεε, ο οργασμός δεν είναι πάντοτε υπερβατική εμπειρία. Κάποιες φορές ναι, ελάχιστες όμως, μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού. Σίγουρα κάποιος ιδιαίτερος νευρολογικός μηχανισμός θα μπαίνει σε λειτουργία για να νιώσει κανείς ότι έχει "υπερβατική" εμπειρία, είτε με τον οργασμό είτε με το διαλογισμό είτε δεν ξέρω και γω πώς.<BR/><BR/>Διαγόρα, συμφωνώ με όσα λες, άσχετα με το αν υπάρχει "πνευματικότητα" και το αν θα έπρεπε να καλλιεργείται, ο γιαχβέ είναι ένας μύθος επικίνδυνος και το λόμπυ του ακόμη χειρότερο. <BR/><BR/>Λεμόνι μου, με κάθε σεβασμό, το πριτς δεν είναι επιστημονικό επιχείρημα! :-D<BR/><BR/>Από τις 2 εξηγήσεις που μου δίνεις για το γιατί είσαι θρήσκος, η πρώτη δεν εξηγεί τίποτα. Μου λες ότι αν ο χριστός είναι θεός, θα φανεί κάποτε. Οκέι, so what? Όταν φανεί και αν φανεί το συζητάμε. Επί του παρόντος δεν υπάρχουν ενδείξεις για κάτι τέτοιο. Αντίθετα υπάρχουν πολλές ενδείξεις για το αντίθετο (όχι αποδείξεις, αλλά ο λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος όταν δεν έχει αποδείξεις ακολουθεί τις ενδείξεις, με επιφυλάξεις φυσικά, δεν κατεβάζει μύθους για να ερμηνεύσει τα ανερμήνευτα).<BR/>Είναι γνωστό ότι η ίδια η ύπαρξη του Ιησού δεν επιβεβαιώνεται από τις ιστορικές πηγές, ούτε επιβεβαιώνεται η ανάσταση. Αντίθετα, σε πολλές προϋπάρχουσες μυθολογίες άλλων λαών υπάρχουν μύθοι πολύ παρόμοιοι με αυτόν του Ιησού (με ανάσταση στο πακέτο). Απλώς, ο μύθος του Ιησού έτυχε να χαίρει πολιτικής στήριξης σε δεδομένη ιστορική στιγμή και να προωθηθεί (είχε καλύτερο μάρκετινγκ και οι αρχές του χριστιανισμού ευνοοούσαν τη διατήρηση του κατεστημένου). Επαναλαμβάνω ότι αυτά που λέω δεν είναι αποδεδειγμένα με ακράδαντα επιχειρήματα, αλλά στηρίζονται από πολύ ισχυρές ενδείξεις.<BR/><BR/>Η δεύτερη παρατήρηση αφορά μια δική μου δήλωση. Λέω ότι "όπως ανακαλύψαμε την αλήθεια για πολλά, έτσι μπορούμε να την ανακαλύψουμε και για όλα τα υπόλοιπα" και μου καταλογίζεις ότι η δήλωση αυτή είναι (1) μη διαψεύσιμη και (2) θρησκευτική.<BR/>Έλεος.<BR/>Αν την αλλάξω και την κάνω "είναι πολύ πιθανό να μπορέσουμε να την ανακαλύψουμε" θα είμαστε εντάξει;<BR/>Αν δεχτώ ότι δεν είναι διαψεύσιμη, θα αλλάξει κάτι;<BR/>Το γεγονός ότι δεν μπορούμε να ανακαλύψουμε (ακόμη) την αλήθεια για κάποια θέματα (αρχή του σύμπαντος, λ.χ.) και ίσως να μην μπορέσουμε ποτέ, κατά ποία έννοια δικαιολογεί την πίστη στο υπερφυσικό και την προσκόλληση στους αρχαίους μύθους; Δεν είναι πολύ πιο λογικό να ελπίζουμε ότι θα βρεθούν κάποτε μέθοδοι ανακάλυψης αυτών των αληθειών, και να ερευνούμε τέτοιες μεθόδους; τι χρειαζόμαστε την έννοια ενός "θεού"; Σε τι εξυπηρετεί;<BR/><BR/>Συχνά οι θεϊστές καταλογίζουν στους μη θεϊστές ότι "πιστεύουν" σε διάφορα αναπόδεικτα πράματα και ότι κατά βάθος "είναι και αυτοί θρήσκοι" και δεν το παραδέχονται. Θα ήθελα να μπορούσα να σου δώσω να καταλάβεις ότι δεν λειτουργώ καθόλου με την πίστη. Ελλείψει αποδείξεων γύρω από ένα ζήτημα αναζητώ την πλέον εύλογη και αληθοφανή υπόθεση με βάση την ήδη υπάρχουσα γνώση και περιμένω να δω τι θα δείξουν (αν δείξουν) τα δεδομένα. Εννοείται ότι οι οποιεσδήποτε πεποιθήσεις μου μπορεί και να απορριφθούν κάποτε. Το σημαντικό ποιο είναι: ότι το ξέρω αυτό και το δέχομαι εκ προοιμίου. Δεν ισχυρίζομαι για καμμία πεποίθησή μου ότι είναι αναμφισβήτητη αλήθεια, ούτε αισθάνομαι ότι με προσβάλει κάποιος αν την αμφισβητήσει - σε αντίθεση με τους θρήσκους, που θεωρούν ότι κατέχουν την μία και μοναδική αλήθεια (άλλη ο μουσουλμάνος, άλλη ο εβραίος, άλλη ο χριστιανός, όλες μοναδικές και αληθινές και διαφορετικές μεταξύ τους) και προσβάλλονται αν τυχόν τους πεις έστω και μόνο ότι ΜΠΟΡΕΙ και να ΜΗΝ είναι έτσι τα πράματα, αξιώνουν και σεβασμό στην πίστη τους, την κατά γενική (και δική τους) ομολογία αναπόδεικτη και μη αποδείξιμη και μη αποδεικτέα (η πίστη απαιτεί να πιστεύεις άνευ αποδείξεων, η πίστη είναι αξία αφ' εαυτής). <BR/><BR/>Ίσως ξέφυγα λίγο από το θέμα της ανάρτησης και από την κουβέντα (τι λίγο, έχω πάρει τα βουνά). Με το συμπάθιο, παρασύρθηκα.<BR/><BR/>Για τις πηγές περί βίβλου θα το (ξανα)ψάξω και θα επανέλθω. Θα ρίξω μια ματιά και στο θεώρημα του Γκέντελ, γιατί υποψιάζομαι ότι δεν έχει εφαρμογή στην περίπτωσή μας.Αόρατη Μελάνηhttps://www.blogger.com/profile/16748036124365584517noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8816204256464404736.post-83493504126604005882008-11-07T23:53:00.000+02:002008-11-07T23:53:00.000+02:00Χαιρετώ τις θέσεις τού Trip και τού Elias, αποδεχό...Χαιρετώ τις θέσεις τού Trip και τού Elias, αποδεχόμενος βέβαια τις επιφυλάξεις τής οικοδέσποινας.<BR/>Οι οποίες επιφυλάξεις δεν νομίζω ότι "κτυπάνε" τις θέσεις τους, απλά προειδοποιούν για πιθανές καταχρήσεις.<BR/><BR/>Trip μια χαρά τα γράφεις. Με πάθος (υπερβατικότητα) και ουσία (ορθολογισμό)! Δεν πρέπει να σε κομπλάρουμε εμείς οι λογοτέχνες!...<BR/>:-)))<BR/><BR/>Καλό ΣΚ σε όλους!<BR/><BR/>IdomIdomhttps://www.blogger.com/profile/17344872663985808335noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8816204256464404736.post-24263554348037252372008-11-07T23:16:00.000+02:002008-11-07T23:16:00.000+02:00@Αόρατη Μελάνη,Περί των δύο μέτρων και δύο σταθμών...@Αόρατη Μελάνη,<BR/><BR/>Περί των δύο μέτρων και δύο σταθμών που εφαρμόζουν οι θρήσκοι (στην αντιμετώπιση επιστημονικών θεωριών έναντι θρησκευτικών δογμάτων):<BR/>Δεν ξέρω τι κάνουν οι θρήσκοι, μπορώ να απαντήσω μόνο για τον εαυτό μου. Θα γράψω δύο προτάσεις:<BR/>1) Το ότι ο Χριστός είναι Θεός θα αποδειχθεί στο μέλλον/τέλος του κόσμου (και τα δυο..."παίζουν"!).<BR/>2) (αντιγράφω από το σχόλιό σου)<BR/>Όπως έχουμε ανακαλύψει την αλήθεια για πάρα πολλά πράγματα, έτσι μπορούμε να ανακαλύψουμε την αλήθεια και για τα υπόλοιπα.<BR/>Καμία από τις δύο δεν είναι ΔΙΑΨΕΥΣΙΜΗ. Άρα καμία δεν είναι επιστημονική. Επειδή με ρωτάς κάπου "πώς μπορείς να εφαρμόζεις αλλού επιστήμη και αλλού θρησκεία" σου απαντώ: Μα, εξαρτάται από την ΠΡΟΤΑΣΗ. Προσπαθώ να διακρίνω (ό,σο μπορώ βεβαίως) άν είναι επιστημονική (διάβαζε: διαψεύσιμη) ή όχι και αναλόγως πράττω έχοντας ΕΠΙΓΝΩΣΗ του υποκειμενικού της επιλογής.<BR/><BR/>Εσύ πάλι έχεις επίγνωση ότι η παραδοχή Νο2 που μάλλον ασπάζεσαι είναι θρησκευτικού τύπου ή όχι?<BR/>Το ρωτάω γιατί αν είναι, τότε η επιστήμη είναι μια ακόμα ΘΡΗΣΚΕΙΑ με τα ίδια "ελαττώματα" όπως όλες οι άλλες θρησκείες (βλ. για παράδειγμα το φανατισμό του Ντώκινς να μας απαλλάξει από τα λάθος/ επιβλαβή μιμίδια. Μπλιάχ! ΄Οπως ΜΠΛΙΑΧ! και για τους θρήσκους που όντως υπάρχουν)<BR/>Και βέβαια, μέχρι να βρεθεί επιστημονική απόδειξη, επίτρεψέ μου να αμφιβάλλω - όχι γιατι απειλείται η θρησκευτική μου θεώρηση και τρομάζω, αλλά σαν ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ - για το επιστημονικό της θεωρίας των μιμιδίων (που αναφέρεται από τον Σταρνταστ).<BR/>Από την άλλη, επίτρεψέ μου να ασπάζομαι τη ιδέα (δεν λέω "θεωρία") του Ευφυούς Σχεδιασμού παραδεχόμενος ότι πρόκειται για θρησκευτικού τύπου παραδοχή. Πρόσεξέ με τώρα: επειδή είναι ακριβώς παραδοχή θρησκευτικού τύπου, ώς ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ δεν θα ζητούσα ποτέ να μπεί και να διδάσκεται στα σχολεία παρά μόνο στα πλαίσια ενός μαθήματος ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ (εάν βέβαια η εκάστοτε κοινωνία αποφασίσει με δημοκρατικες διαδικασίες να υπάρχει ένα τέτοιο μάθημα) και όχι ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ (βλέπουμε δυστυχώς το μπαχαλο που γίνεται στο Αμέρικα).<BR/><BR/>Υπο το παραπάνω πρίσμα (αλλά και με την απόδειξη του Θεωρήματος του Γκέντελ για τις ΜΗ ΑΠΟΔΕΙΞΙΜΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ - δεν θα επεκταθώ, όποιον ενδιαφέρει ας το ψάξει και ας κάνει ο καθένας τους δικούς του συνειρμούς), απλά να αναφέρω ότι με εκνευρίζει η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ της επιστήμης γιατί δεν βλέπει το "δοκάρι" στα μάτια της αλλά θέλει να αφαιρέσει το "δοκάρι" από τη θρησκεία. Σε προσωπικό επίπεδο (και για να γελάσουμε και λίγο) απαντώ: Μωρέ, ΠΡΙΤΣ!<BR/>===================================<BR/>Περί του αξιοπιστίας της Βίβλου και του στύλ γραφής της:<BR/>Όταν λές "το λένε όλοι οι σοβαροί μελετητες της βίβλου..." ΠΟΙΟΥΣ εννοείς?<BR/>Προφανώς ή δεν έχουμε τις ίδιες πηγές διότι εσύ εκ προοιμίου απορρίπτεις αυτά που διαβάζω εγώ και εγώ εκ προοιμίου απορρίπτω αυτά που διαβάζεις εσυ (ή τουλάχιστον έτσι πιθανολογώ) ΤΟΜΠΟΛΑ!!! Και δεν χρειάζεται να πώ τίποτε άλλο (άλλωστε το θέμα τέτοιων αδιεξόδων έχει εξαντληθεί και εδώ και αλλού)<BR/>===================================<BR/>Περι της δυνατότητας κάθε θρησκείας (θα πρόσθετα: και της επιστήμης και της φιλοσοφίας )να διεκδικούν την ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ της Αλήθειας:<BR/>Ε, προφανώς και υπάρχει. Διάλεξε και πάρε (αλλά έχω απαντήσει νομίζω και στο ιστολόγιο του Άθεου για αυτό)<BR/><BR/>Δεν ξέρω άν απέδειξα τίποτε (ΜΑΛΛΟΝ σιγουρα, όχι!!!). Eλπίζω πάντως να ξεκαθάρισα -λίγο- τον τρόπο που σκεφτομαι, που ήταν - από τη μερία μου - το ζητούμενο.<BR/><BR/>@ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ<BR/><BR/>Απάντησα επιλεκτικά στην οικοδέσπινα "Αόρατη Μελάνη" λόγω περιορισμού στο χρόνο (όλων μας πιστεύω). Ευχαριστώ πάντως όλους σας για τα σχόλια που έγιναν, ήταν εποικοδομητικα.<BR/><BR/>Εμπρός για νέες αναρτήσεις!<BR/><BR/>"Λεμόνι"Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8816204256464404736.post-75305704214191549072008-11-07T23:09:00.000+02:002008-11-07T23:09:00.000+02:00Trip, Θα συμφωνήσω κι εγώ με τον Άθεο στο ότι είσα...Trip, Θα συμφωνήσω κι εγώ με τον Άθεο στο ότι είσαι μιά χαρά εύγλωττος. Μαντεύω επίσης ότι είσαι και τελειομανής, πράγμα που σε κάνει να φοβάσαι μην τύχει και δεν βγει τέλειο αυτό που θέλεις να γράψεις, πράγμα που με τη σειρά του έχει σαν συνέπεια να είσαι υπερβολικά αυστηρός με τον εαυτό σου.<BR/><BR/>Όσο για την αντίληψή σου περί Θεού, είναι ίδια με αυτή του Σανταγιάνα, του Σπινόζα και του Άινσταϊν, αν και ο Σανταγιάνα έχει αποκαλέσει τον εαυτό του Άθεο, ο Άινσταϊν έχει αποκαλέσει τον εαυτό του Θρήσκο, και ο Σπινόζα έχει τοποθετηθεί καταλλήλως ώστε να εισπράξει αφορισμό από τη συναγωγή στην οποία ανήκε, οπότε τι ψάχνεις, πιασ'τ'αυγό και κούρευ'το.<BR/><BR/>Ένα είναι βέβαιο, ο αβρααμικός θεός δεν υπάρχει, οι <I>κηφήνες με τις μαύρες ρόμπες</I>™ είναι όλοι απατεώνες, και η κατάσταση που επικρατεί στη <I>Λαϊκή Θεοκρατία του Ελλαδιστάν</I>™ πρέπει να αλλάξει.Διαγόρας ο Μήλιοςhttps://www.blogger.com/profile/06436111425472109232noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8816204256464404736.post-83294407313449205152008-11-07T22:44:00.000+02:002008-11-07T22:44:00.000+02:00Ακούστε καλέ τι είπε ο trip «δεν μπορώ να φτάσω στ...Ακούστε καλέ τι είπε ο trip «δεν μπορώ να φτάσω στα επίπεδα εκφραστικής δεινότητας των συνομιλητών σου»<BR/>Βρε συ είσαι καλύτερος απ’ όλους μας!<BR/>Μια χαρά τα λες!<BR/>Γράφεις «Για μένα "Θεός" είναι η συμπαντική αρμονία, η κοσμική ενέργεια, οι δυνάμεις των μικροσωματιδίων άν θέλεις, ακόμα και ο ίδιος μου ο εαυτός, στο βαθμό που εκατομμύρια "Θαύματα" συντελούνται στο σώμα μου κάθε δευτερόλεπτο.<BR/>Γιατί όλα αυτά τα λέω "Θεό" και όχι με το όνομά τους? Γιατί μου προξενούν δέος και θαυμασμό και ενίοτε μου είναι ακατανόητα».<BR/>Αν είναι όλα αυτά ο θεός, σας το δηλώνω τώρα δημοσίως: είμαι και γαμώ τους θρήσκους!<BR/>Όταν λες ότι «όλα αυτά τα λες "Θεό" γιατί σου προξενούν δέος και θαυμασμό και ενίοτε σου είναι ακατανόητα» μήπως για τον ίδιο λόγο, πολλές φορές, μερικές γυναίκες μου φαίνονται «Θεές»;<BR/>Τι μυστήριο είναι ο κόσμος...<BR/>Λοιπόν Μελάνη, έδωσες τα ρέστα σου, μετά την ανάρρωση σου!<BR/>Έχεις δώσει καταπληκτικές εξηγήσεις σε όλους τους σχολιαστές.<BR/>Εύγε, Εύγε, Εύγε!<BR/>Και μη λες ότι δεν έχεις υπερβατικά βιώματα!<BR/>Ο οργασμός ένα τέτοιο βίωμα είναι!<BR/>Όταν ανοίγω ένα βιβλίο που θέλω πολύ να το διαβάσω, κάπως έτσι νιώθω, σαν να ξαπλώνω με μια άγνωστη γυναίκα! Δεν ξέρω τι θα αντιμετωπίσω! Πότε τρέχει η αδρεναλίνη μου, πότε ανατριχιάζω από τις υπέροχες διατυπώσεις… και κείνο το άρωμα του χαρτιού, η αίσθηση του καινούριου, του αγνώστου, της πνευματικής αποκορύφωσης! Όλα αυτά είναι υπερβατικές εκδηλώσεις και καθόλου εμπειρίες ή παιχνίδια με τη φωτιά. Εμπειρίες με φωτιά είναι όταν, αντί να ερωτροπείς με το θεό σου, όπως οι Αρχαίοι Έλληνες, αναλώνεις το χρόνο σου ή δίνεις τη ζωή σου για τα ψέματα του κατεργάρη που σε έπεισε ή ακόμα παίρνεις τη ζωή των άλλων, βασανίζοντάς τον ανελέητα, όπως γράφω και στην τελευταία μου ανάρτηση<BR/> <A HREF="http://epic-atheist.blogspot.com/2008/11/blog-post.html" REL="nofollow">Βασανιστήρια, πίστη και νευροθεολογία</A><BR/><BR/>Πέτυχε!<BR/>Σ’ ευχαριστώ… δεν πρόλαβα να το μάθω μόνος μου!<BR/>Περιμένω γνώμη για το τελευταίο άρθρο, τώρα που έχεις ρέντα!Άθεοςhttps://www.blogger.com/profile/09970707069487825787noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8816204256464404736.post-17201663993407064752008-11-07T20:26:00.000+02:002008-11-07T20:26:00.000+02:00Η (οργανωμένη) θρησκεία σαφώς καλύπτει (ή προσποιε...Η (οργανωμένη) θρησκεία σαφώς καλύπτει (ή προσποιείται ότι καλύπτει) κάποιες ανθρώπινες ανάγκες. Αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι το ιερατείο εκμεταλλεύεται τις ανάγκες αυτές προς όφελός του. <BR/><BR/>Οι θεσμοί που λες δεν έχουν καταργηθεί πλήρως, υπάρχουν ακόμη χώρες με μοναρχία, λειτουργούν ακόμη κοινόβια, και η δουλεία ζει και βασιλεύει σε κάποια κράτη της Αφρικής και την Κίνα, απλώς δεν την ονομάζουν έτσι. Είναι γεγονός όμως ότι τείνει να μειωθεί η εξάπλωσή τους, ξεκινώντας από τα πιο πολιτισμένα κράτη - πράγμα που ισχύει και για τη θρησκεία άλλωστε. <BR/><BR/>Ο λαός τα θέλει, αλλά τα θέλει λιγότερο από άλλοτε, και όσο ανοίγει το μυαλουδάκι του τόσο καταλαβαίνει ότι μπορεί και χωρίς αυτά και μάλιστα καλύτερα.<BR/><BR/>Θα συμφωνήσω ότι το θέμα είναι κοινωνικό, και το τοποθετώ στον τομέα της κοινωνίας που λέγεται "θρησκεία".<BR/><BR/>Όσο για το υπερβατικό βίωμα, αν και δεν είχα ποτέ μου τέτοιου είδους εμπειρίες, νομίζω κι εγώ ότι είναι παιχνίδι με τη φωτιά. Έτσι δεν πρέπει να είναι άλλωστε; Ακροβασία στα όρια του νου; Γι' αυτό και νομίζω ότι χρειάζεται καθοδήγηση, ουσιαστική καθοδήγηση. Αλλιώς για τι πράγμα μιλάμε; Για νηστεία την σαρακοστή και μετάληψη τη μεγάλη εβδομάδα;Αόρατη Μελάνηhttps://www.blogger.com/profile/16748036124365584517noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8816204256464404736.post-11700984457217136512008-11-07T18:29:00.000+02:002008-11-07T18:29:00.000+02:00Και κάτι για το «υπερβατικό βίωμα»:Η αίσθηση που έ...Και κάτι για το «υπερβατικό βίωμα»:<BR/><BR/>Η αίσθηση που έχω σχηματίσει είναι ότι αν κάποιος το ζήσει, χάνει τις ισορροπίες του. Ο εαυτός του και η ζωή του αλλάζουν ριζικά, συνήθως προς ακραίες κατευθύνσεις. Από μία άποψη, το «υπερβατικό» (θρησκευτικό, μεταφυσικό κ.λπ.) βίωμα είναι παιχνίδι με τη φωτιά.<BR/><BR/>Τουλάχιστον αυτό έχω καταλάβει εγώ.Eliashttps://www.blogger.com/profile/15006996975439612683noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8816204256464404736.post-66911743539867749922008-11-07T18:00:00.000+02:002008-11-07T18:00:00.000+02:00Δυο σκέψεις, με κίνδυνο να επαναλάβω ήδη ειπωμένες...Δυο σκέψεις, με κίνδυνο να επαναλάβω ήδη ειπωμένες ιδέες (δεν μπορώ να διαβάσω όλα τα σχόλια): <BR/><BR/>Αν η οργανωμένη θρησκεία ήταν θεσμός ξένος προς τις ανθρώπινες ανάγκες, οι κοινωνίες θα την είχαν απορρίψει εν ευθέτω χρόνω – όπως απέρριψαν και το θεσμό της απόλυτης μοναρχίας, των χίπικων κοινοβίων, της δουλείας κ.α. Εδώ και χιλιάδες χρόνια, η οργανωμένη θρησκεία αποτελεί αναπόσπαστο εξοπλισμό κάθε κοινωνίας, ενώ απέτυχαν ξεκάθαρα (νομίζω) όσες απόπειρες έγιναν για το βίαιο ξερίζωμά της. <BR/><BR/>Δεν πιστεύω σε πανούργα ιερατεία που διαρκώς αποπροσανατολίζουν τις μάζες. Όπως λέει κι η περίφημη φράση που αποδίδεται στον Πρόεδρο Λίνκολν: «Μπορεί να εξαπατήσει κάποιος λίγους ανθρώπους για πολύ καιρό ή πολλούς ανθρώπους για λίγο καιρό• δεν μπορεί όμως να τους εξαπατάει όλους συνεχώς». Το προϊόν της οργανωμένης θρησκείας συνεχίζει να πουλιέται επί αιώνες ακριβώς επειδή έχει ζήτηση. Και το προϊόν αυτό είναι η παραμυθία, οι εορτές και οι παραδόσεις, η δογματική, η ηθική καθοδήγηση, η νοηματοδότηση του βίου, η θεοδικία του πόνου - όλα αυτά τα αξεσουάρ που συνοδεύουν την κοινωνικά διαδεδομένη θρησκεία. Τα θέλει ο λαός!<BR/><BR/>Αν υπάρχει πρόβλημα λοιπόν, θα τοποθετούσα τη ρίζα του όχι στη «θρησκεία» αλλά στην «κοινωνία».Eliashttps://www.blogger.com/profile/15006996975439612683noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8816204256464404736.post-50992496975396802902008-11-07T17:59:00.000+02:002008-11-07T17:59:00.000+02:00Τριπ, χαίρομαι πολύ που ήρθες από εδώ... οι λέξεις...Τριπ, χαίρομαι πολύ που ήρθες από εδώ... οι λέξεις "θεός" και "δέος" δεν μοιάζουν πάρα πολύ;<BR/><BR/>Στο μικρό μέρος της συνέντευξης του McGrath στον Dawkins το οποίο παρακολούθησα, έλεγε ο Dawkins κάποια στιγμή ότι την πίστη τη χρειαζόμαστε όταν δεν έχουμε αποδεικτικά στοιχεία. Όταν υπάρχουν αποδείξεις για κάτι, δεν τίθεται θέμα αν το "πιστεύεις" ή όχι, είναι ένα αποδεδειγμένο γεγονός.<BR/><BR/><BR/>Αν γνώριζες τα πάντα για το σύμπαν, δηλαδή, ο "θεός" σου πολύ απλά δεν θα υπήρχε. Το ίδιο και ο "θεός" όλων των θεϊστών. Η έννοια του θεού εκπορεύεται ακριβώς από το δέος που μας εμπνέουν τα φαινόμενα που υπερβαίνουν την ικανότητα κατανόησής μας.<BR/><BR/>Το επικίνδυνο νομίζω αρχίζει ακριβώς τότε, όταν όλα αυτά που δεν γνωρίζουμε και που μας προκαλούν δέος αρχίζουμε να τα "θεοποιούμε", να τους αποδίδουμε δηλαδή "ιδιαίτερες" αξίες και ιδιότητες τις οποίες δεν έχουμε καμμία ένδειξη ότι πραγματικά κατέχουν. Εκεί ανοίγει ο δρόμος για τον παραλογισμό.<BR/><BR/>Μπορούμε να κρατήσουμε το δέος και να αφήσουμε στην άκρη όλα τα τζάντζαλα με τα οποία το περιβάλλουμε;Αόρατη Μελάνηhttps://www.blogger.com/profile/16748036124365584517noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8816204256464404736.post-48414932877272930892008-11-07T15:29:00.000+02:002008-11-07T15:29:00.000+02:00Μελάνη μου, παρακολουθώ με μεγάλο ενδιαφέρον τις σ...Μελάνη μου, παρακολουθώ με μεγάλο ενδιαφέρον τις συζητήσεις που γίνονται σ΄αυτό (αλλά και σε άλλα ανάλογου περιεχομένου ποστ σου) και δε σου κρύβω, πως κάθε φορά αναστέλλω το σχόλιό μου, γιατί δεν μπορώ να φτάσω στα επίπεδα εκφραστικής δεινότητας των συνομιλητών. Πόσο μάλλον, δεν έχω την επιστημονική κατάρτιση σε τομείς που θα ήθελα, όπως η φυσική ή η βιολογία.<BR/>Θα μιλήσω λοιπόν λαϊκά.<BR/>Τις προάλλες μιλώντας με την αδερφή μου, είπα την ατυχή έκφραση: "Πιστεύω στο Θεό". Κατάπληκτη από το σόκ, φοβήθηκε πως ξαφνικά "αλλαξοπίστησα",μιας και από την εφηβεία μου κιόλας απέρριπτα με αποτροπιασμό τις θρησκείες και τα ιερατεία.<BR/>Αυτό που πραγματικά εννοούσα είναι πως ο Θεός αντιπροσωπεύει για τον καθένα μας κάτι διαφορετικό. Προσωπικά, τάχω βρει μια χαρά με τον Θεό μου.<BR/>Για μένα "Θεός" είναι η συμπαντική αρμονία, η κοσμική ενέργεια, οι δυνάμεις των μικροσωματιδίων άν θέλεις, ακόμα και ο ίδιος μου ο εαυτός, στο βαθμό που εκατομμύρια "Θαύματα" συντελούνται στο σώμα μου κάθε δευτερόλεπτο.<BR/>Γιατί όλα αυτά τα λέω "Θεό" και όχι με το όνομά τους? Γιατί μου προξενούν δέος και θαυμασμό και ενίοτε μου είναι ακατανόητα. Το ξέρω πως συμπεριφέρομαι λίγο σαν τον πρωτόγονο που θεοποιούσε τον κεραυνό.<BR/>Ξέρω όμως πως ο "Θεός" δεν έχει ηθική, τουλάχιστον όπως εμείς την ορίζουμε, στα περιορισμένα ανθρώπινα μεγέθη μας. <BR/>Εξυπακούεται πως οι θρησκείες εμπορευματοποίησαν και εκμεταλλεύτηκαν την άγνοια των ανθρώπων, τις αδυναμίες τους, την έμφυτη ή επίκτητη -δεν ξέρω- ανάγκη τους για καθοδήγηση, τις ελπίδες τους για μια μετά θάνατον ζωή και ύπαρξη εις το διηνεκές κλπ. <BR/>Δηλώνω λοιπόν άθρησκος, αλλά όχι άθεος, διαλέγοντας και θαυμάζοντας το Θεό μου - τη φύση εν γένει και τις δυνάμεις της- , όπως εγώ τον αντιλαμβάνομαι και τον νοιώθω. <BR/>Η βίωση εκστατικών εμπειριών είναι επίσης ζητούμενο πιστεύω για όλους, τόσο από περιέργεια, όσο και για την ψυχοσωματική απόλαυση που αυτές προσφέρουν. <BR/>Δεν έχω να πω κάτι παραπάνω. Θα συμφωνήσω και θα επαυξήσω, πως ο διαλογισμός και η χρήση (όχι κατάχρηση) διευρυντικών της συνείδησης, μπορούν να οδηγήσουν σε πολύ πιο ουσιαστικές πνευματικές υπερβάσεις, απ΄ότι οποιοδήποτε θρησκευτικό δόγμα.Squeakyhttps://www.blogger.com/profile/12350017666969660995noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8816204256464404736.post-54308102617581191322008-11-07T00:43:00.000+02:002008-11-07T00:43:00.000+02:00Το ωραιότερο blog τού ΓαλαξίαΔούλεψε, δούλεψε!Τι κ...<A HREF="http://genikhsxrhshs.blogspot.com/" REL="nofollow">Το ωραιότερο blog τού Γαλαξία</A><BR/><BR/>Δούλεψε, δούλεψε!<BR/><BR/>Τι καλά!!<BR/>Ευχαριστώ Αόρατη Μελάνη!!!<BR/><BR/>IdomIdomhttps://www.blogger.com/profile/17344872663985808335noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8816204256464404736.post-47475655963552848012008-11-07T00:00:00.000+02:002008-11-07T00:00:00.000+02:00να ενημερώσω για όποιον ενδιαφέρεται ότι έγινε μια...να ενημερώσω για όποιον ενδιαφέρεται ότι έγινε μια συνέχεια της κουβέντας στο ιστολόγιο του Άθεου, στην ανάρτηση <A HREF="http://epic-atheist.blogspot.com/2008/01/blog-post_08.html" REL="nofollow">Τα δυο στρατόπεδα της φιλοσοφίας</A>Αόρατη Μελάνηhttps://www.blogger.com/profile/16748036124365584517noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8816204256464404736.post-21248293256351675662008-11-06T23:17:00.000+02:002008-11-06T23:17:00.000+02:00Λεμόνι, συγγνώμη, κάτι προέκυψε, συνεχίζω.Μου ζητά...Λεμόνι, συγγνώμη, κάτι προέκυψε, συνεχίζω.<BR/><BR/>Μου ζητάς επιστημονικό επιχείρημα για να απορρίψεις τη θρησκεία. Δεν είμαι σίγουρη ότι καταλαβαίνω τι ακριβώς εννοείς με αυτό. Αν ζητάς επιστημονικό επιχείρημα της ανυπαρξίας θεού, προφανώς δεν μπορώ να σου το δώσω. Μπορώ όμως να σου πω ότι τα περισσότερα από όσα αναφέρονται στη βίβλο είναι μυθεύματα (το λένε όλοι οι σοβαροί ερευνητές της βίβλου, αλλά φαίνεται και με κοινή λογική, είναι γεμάτη αντιφάσεις, γεμάτη ασάφειες, και το ύφος της γραφής είναι ύφος έπους ή παραμυθιού, όχι ύφος ιστορικής αφήγησης) και ότι δεν προσφέρουν μια εύλογη και αληθοφανή ερμηνεία του κόσμου. Από εκεί και πέρα, αν εσύ θέλεις να πιστεύεις στην ύπαρξη θεού επειδή σου καλύπτει κάποια ανάγκη, είναι δικαίωμά σου. Απλά, το γεγονός ότι κάποιος πιστεύει κάτι επειδή "έτσι αισθάνεται" ή "εξ αποκαλύψεως" εμφανώς δεν μπορεί να συνιστά σοβαρό επιχείρημα υπέρ του αντικειμένου της πίστης του. Κάθε πιστός κάθε θρησκείας με τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα θα θέλει να με πείσει για τα δικά του πιστεύω, και εμφανώς θα είναι αδύνατον να πάρω θέση υπέρ του ενός ή του άλλου, μια που δεν θα έχω αντικειμενικά κριτήρια.<BR/><BR/>Λες ότι ο θεός είναι αλήθεια. Στην περίπτωση αυτή, νομίζω ότι μπορούμε να μιλάμε για αλήθεια, νέτα σκέτα, δε βλέπω το λόγο να μιλάμε για "θεό", λέξη τόσο φορτισμένη ώστε να κοντεύει να χάσει πλέον κάθε νόημα. Η αλήθεια είναι κάτι απτό, κάτι το οποίο αν δεν το γνωρίζουμε, ξέρουμε τουλάχιστον ότι υπάρχει και ότι είναι αντικειμενική. Αν δεν έχουμε πλήρη γνώση του κόσμου και των φυσικών φαινομένων, αυτό δεν σημαίνει ότι ο κόσμος είναι αδύνατον να καταστεί γνωστός με επιστημονικές μεθόδους, σημαίνει απλώς ότι εμείς δεν διαθέτουμε (ακόμη) τις κατάλληλες μεθόδους. Όπως έχουμε ανακαλύψει την αλήθεια για πάρα πολλά πράγματα, έτσι μπορούμε να ανακαλύψουμε την αλήθεια και για τα υπόλοιπα. Μέχρι τότε, δεν βλέπω σε τι εξυπηρετεί να πιστεύουμε στην ύπαρξη θεού, πέρα από το να καλύπτει την ανασφάλεια που μας προκαλεί η άγνοιά μας.<BR/><BR/>Η επιστημονική αλήθεια δεν είναι θέμα δημοκρατίας, πράγματι - ευτυχώς! Αν ένας και μόνο άνθρωπος αποδείξει κάτι με αδιάσειστα στοιχεία και λογικά επιχειρήματα, όλοι οι υπόλοιποι είναι υποχρεωμένοι να το δεχτούν ως αληθινό, αλλιώς έχουν πάρει διαζύγιο από τη λογική. Δεν βλέπω όμως τι ρόλο παίζει αυτό στην κουβέντα μας. Αν μη τι άλλο, ενισχύει τη δική μου τοποθέτηση.<BR/><BR/>Το τι γίνεται στην εκκλησία με οδηγεί να απορρίψω την εκκλησίαως φορέα πνευματικότητας. Νομίζω ότι επ' αυτού συμφωνούμε όλοι, θρήσκοι και μη. Άντε να βρίσκονται κάνα δυο άνθρωποι εκεί μέσα όλοι και όλοι με γνήσια πνευματική αναζήτηση.<BR/><BR/>Το τι γίνεται στην επιστήμη με οδηγεί στο να είμαι επιφυλακτική απέναντι στα συμπεράσματά της και να τα εξετάζω προσεκτικά. Δεν με οδηγεί όμως στο να απορρίψω την επιστημονική σκέψη ως τρόπο προσέγγισης της αλήθειας. Θεωρώ την επιστημονική σκέψη - αμφισβήτηση, υπόθεση, θεωρία, πείραμα, λογικό επιχείρημα - το μόνο δυνατό τρόπο προσέγγισης οποιασδήποτε αλήθειας. Και όταν λέω θεωρία, μιλώ για εύλογες, αληθοφανείς θεωρίες βασισμένες στις ενδείξεις, όχι για ότι κατεβάσει η κούτρα του καθενός ότι "θα μπορούσε να ισχύει" επειδή έτσι τον βολεύει, όπως κάνουν οι θιασώτες του δημιουργισμού και του ευφυούς σχεδιασμού.<BR/><BR/>Ομολογώ ότι με ξάφνιαζε πάντα αυτό που θεωρώ παράδοξο - ο θρήσκος επιστήμονας. Πώς μπορεί ένας άνθρωπος να εφαρμόζει την επιστημονική σκέψη σε ορισμένους τομείς της ζωής του, ενώ σε άλλους να λειτουργεί με την πίστη; Πώς προκύπτει αυτό το διπλό κριτήριο; Πώς είναι δυνατόν να ζητάς πείραμα και κόντρα πείραμα για την απόδειξη της ύπαρξης ενός σωματιδίου, λόγου χάρη, και να δέχεσαι με αγαλλίαση την ύπαρξη θεού, κάτι όχι μόνο αναπόδεικτο αλλά και εξαιρετικά απίθανο, και κατά γενική ομολογία μη αποδείξιμο;<BR/><BR/>Και μια που θέτεις το ερώτημα "γιατί θα έπρεπε να ασχοληθούμε;" έχεις την καλοσύνη να μου απαντήσεις εσύ προσωπικά, γιατί ασχολείσαι; Εγώ δεν ασχολούμαι, στο βαθμό που δεν χρειάζεται κάτι τέτοιο. Αν ασχολούμαι εδώ, είναι επειδή οι θρήσκοι είναι πολλοί (και οι γιαλαντζί θρήσκοι ακόμη περισσότεροι) και σαν πλειοψηφία που είναι έχουν εξουσία και καθορίζουν πολλές πλευρές της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, οι οποίες θα ήθελα να αλλάξουν. Διαφορετικά, δε θα με απασχολούσε.<BR/><BR/>Εσύ όμως επέλεξες να ασχολείσαι, να πιστεύεις δηλαδή, και να το ψάχνεις το θέμα. Θα ήθελες να μας πεις γιατί και πώς κατέληξες εκεί;Αόρατη Μελάνηhttps://www.blogger.com/profile/16748036124365584517noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8816204256464404736.post-47291628495542299222008-11-06T22:56:00.000+02:002008-11-06T22:56:00.000+02:00άντε πάλι, σαλάτα τα έκανα!γράφοντας το παράδειγμα...άντε πάλι, σαλάτα τα έκανα!<BR/><BR/>γράφοντας το παράδειγμα, έβαλα σύνδεσμο!<BR/><BR/>λοιπόν ξανά: <BR/><BR/>γράφεις πρώτα <<BR/><BR/>μετά a href<BR/><BR/>μετά =<BR/><BR/>μετά "<BR/><BR/>μετά τη διευθυνση που θέλεις<BR/><BR/>μετά "<BR/><BR/>μετά ><BR/><BR/>μετά τη λέξη που θες να εμφανίζεται<BR/><BR/>μετά <<BR/><BR/>μετά /<BR/><BR/>μετά a><BR/><BR/>δηλαδή, το html ανοίγει με a href και κλείνει με a<BR/><BR/>θα σου το στείλω και ιδιωτικάΑόρατη Μελάνηhttps://www.blogger.com/profile/16748036124365584517noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8816204256464404736.post-14353555753070193512008-11-06T22:18:00.000+02:002008-11-06T22:18:00.000+02:00Κάτι ξέχασα. Όποιος επισκεφτεί την τελευταία μου α...Κάτι ξέχασα. Όποιος επισκεφτεί την τελευταία μου ανάρτηση, μη ξεχάσει να δε το video που προτείνω.<BR/>Έχει πολύ γέλιο!Άθεοςhttps://www.blogger.com/profile/09970707069487825787noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8816204256464404736.post-27618446004737976502008-11-06T22:13:00.000+02:002008-11-06T22:13:00.000+02:00Μπράβο Μελάνη, βλέπω καρδάμωσες!Τι όνομα και λέξη ...Μπράβο Μελάνη, βλέπω καρδάμωσες!<BR/>Τι όνομα και λέξη μου λες...<BR/>Αυτό γίνεται στις αναρτήσεις και το ξέρω καλά, όμως εγώ ζήτησα για τα σχόλια. Άσε θα το βρω μόνος μου!<BR/>Φυσικά Idom δεν πρόκειται να βάλει κανένας νερό στο κρασί του. Αν αποδειχτεί ότι ο άλλος έχει δίκιο και εμείς επιμένουμε, τότε δεν δείχνουμε πόσο ηλίθιοι είμαστε;<BR/>Η απόδειξη πάνω απ' όλα. Μέθοδος επιστημονική. Ο εγωισμός το μόνο που κάνει είναι να μας κρατά στο σκοτάδι!Άθεοςhttps://www.blogger.com/profile/09970707069487825787noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8816204256464404736.post-64125951884274043172008-11-06T22:11:00.000+02:002008-11-06T22:11:00.000+02:00Αόρατη, βλέπω ότι επέστρεψες γερή και μαχητική!Σιδ...Αόρατη, βλέπω ότι επέστρεψες γερή και μαχητική!<BR/>Σιδερένια!<BR/><BR/>Δεν κατάλαβα πώς βάζουμε links στα σχόλια.<BR/>Προφανώς από τη στιγμή που δημιούργησες (το παράδειγμα), χάθηκε η ενδιάμεση διαδικασία.<BR/><BR/>Αν έχεις την καλοσύνη να το κάνεια πιο αναλυτικά, νομιίζω ότι θα βοηθήσεις πολύ κόσμο.<BR/><BR/>IdomIdomhttps://www.blogger.com/profile/17344872663985808335noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8816204256464404736.post-19241725039530322622008-11-06T22:07:00.000+02:002008-11-06T22:07:00.000+02:00Λεμόνι μου, καλώς ήλθες και πάλι!Θα προσπαθήσω να ...Λεμόνι μου, καλώς ήλθες και πάλι!<BR/><BR/>Θα προσπαθήσω να σου απαντήσω όσο μπορώ πληρέστερα.<BR/><BR/>Εν πρώτοις δεν ξεκινώ από την παραδοχή ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν την ανάγκη ενός πνευματικού βιώματος, αλλά από την υπόθεση [όχι παραδοχή] - βασισμένη στις παρατηρήσεις μου - ότι πολλοί [όχι όλοι οι] άνθρωποι έχουν αυτήν την ανάγκη. Δεν είναι ακριβώς το ίδιο (όχι ότι έχει και πολύ μεγάλη σημασία, αλλά επιστήμονες είμαστε και οι δύο, ας προσπαθούμε να ακριβολογούμε). <BR/><BR/>Δεύτερον, δεν αποδέχομαι άκριτα οτιδήποτε προέρχεται από την επιστήμη. Ουδέποτε είπα τέτοιο πράγμα. Δεν αποδέχομαι άκριτα τίποτε γενικώς. Το εξετάζω ως προς την αληθοφάνειά του, εξετάζω τα στοιχεία ,τα δεδομένα, τα επιχειρήματα, διασταυρώνω την πληροφορία, και μετά αποφασίζω αν θα το αποδεχτώ. <BR/><BR/>Την υπόθεση της ύπαρξης θεού την έχω εξετάσει αρκετά, πολλά χρόνια πριν. Το ίδιο και άλλους ισχυρισμούς της θρησκείας. Δεν μεροληπτώ υπέρ της επιστήμης, αντίθετα εφαρμόζω τα ίδια κριτήρια σε κάθε δήλωση από όποια πηγή και αν προέρχεται - πράγμα που κατά κανόνα ΔΕΝ πράττουν οι θρήσκοι. Η θρήσκοι κατά κανόνα ενώ εξετάζουν κριτικά τις δηλώσεις της επιστήμης, δέχονται άκριτα τους ισχυρισμούς της θρησκείας, εφαρμόζουν δηλαδή δυο μέτρα και δυο σταθμά.<BR/><BR/><BR/>Συγγνώμη, δεν μπορώ να συνεχίσω τώρα, θα συνεχίσω αργότερα.Αόρατη Μελάνηhttps://www.blogger.com/profile/16748036124365584517noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8816204256464404736.post-47492775672467596492008-11-06T21:56:00.000+02:002008-11-06T21:56:00.000+02:00Εξώφθαλμη, νομίζω ότι στην ουσία συμφωνούμε. Είναι...Εξώφθαλμη, νομίζω ότι στην ουσία συμφωνούμε. Είναι απλώς θέμα διατύπωσης.<BR/><BR/>Εγώ λέω πως οτιδήποτε συμβαίνει στη φύση είναι εξ ορισμού φυσικό. Ο άνθρωπος είναι μέρος της φύσης, όλα τα ανθρώπινα βιώματα είναι φυσικά, λοιπόν και αυτό το βίωμα που ονομάζουμε υπερβατικό ή πνευματικό ή εκστατικό ή όπως θέτε πείτε το, και αυτό είναι φυσικό. Αρνούμαι τελείως τη χρήση του όρου μεταφυσικό ή παραφυσικό, επειδή θεωρώ ότι μόνος σκοπός του είναι να δημιουργήσει εντυπώσεις, και συγκεκριμένα να δημιουργήσει την εντύπωση ότι ορισμένες καταστάσεις "ξεφεύγουν από τα όρια των φυσικών νόμων" πράγμα που εγώ απορρίπτω, και επιπλέον ότι "είναι ανώτερες και καλύτερες από άλλες" πράγμα που θεωρώ απλώς κομπλεξικό.<BR/><BR/>Δεν αρνούμαι την ύπαρξη του βιώματος αυτού, αρνούμαι όμως να του δώσω μεγαλύτερη σημασία από αυτή που έχει, άλλωστε ήδη έχει αρκετή χωρίς να χρειάζεται σάλτσες.Αόρατη Μελάνηhttps://www.blogger.com/profile/16748036124365584517noreply@blogger.com