Τρίτη 28 Απριλίου 2009

ΑΝΟΣΙΟΥΡΓΗΜΑ

Επιτέλους! Η επιστήμη της ανοσιολογίας (xic) έρχεται να αποδείξει ότι έχουμε την αθεΐα είναι στο αίμα μας. Το ανοσιολογικό (σικ είπαμε!) σύστημα είναι η άμυνα του οργανισμού ενάντια στους φυσικούς εχθρούς του. Δυστυχώς όμως, καμμιά φορά το παρακάνουμε στην ανοσιότητα, και παθαίνουμε αυτοανόσια νοσήματα.



Στην εικόνα βλέπετε επιστήμονα ανοσιολόγο ενώ εξετάζει ασθενή πάσχουσα από αυτοανοσιότητα.

Κανείς δεν είναι τέλειος (αλλά οι αρθρογράφοι της Ελευθεροτυπίας το παράκαναν τώρα τελευταία).

Διαβάστε τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες σε αυτό εδώ το άρθρο της Ελευθεροτυπίας.

Ευχαριστώ τον μυστικό πράκτορα που μου επεσήμανε την δημοσίευση αυτού του εξαιρετικής σημασίας επιστημονικού άρθρου. Τα στοιχεία του πληροφοριοδότη βρίσκονται στη διάθεση της διαχειρίστριας του ιστολογίου.

Παρασκευή 24 Απριλίου 2009

Η ΑΓΑΠΗ ΤΩΝ ΚΥΝΗΓΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΣΗ

Διαβάζω στο τεύχος 124 του περιοδικού "Η φύση" της Ελληνικής Εταιρείας Προστασίας της Φύσης ένα άρθρο με τίτλο "Κυνηγοί εναντίον φωτοβολταϊκών"., το οποίο υπογράφει ο Μαρτίνος Γκαίτλιχ. Επειδή το άρθρο δεν είναι διαθέσιμο online, μεταφέρω εδώ τα κύρια σημεία του.

Το άρθρο μας πληροφορηθεί ότι επρόκειτο να δημιουργηθεί στη Μεγαλόπολη ένα φωτοβολταϊκό πάρκο, με προβλεπόμενη ισχύ 50 MW, το οποίο θα αποτελούσε το δεύτερο μεγαλύτερο κέντρο παραγωγής ενέργειας από φωτοβολταϊκά στην Ευρώπη. Η μονάδα επρόκειτο να κατασκευαστεί στην περιοχή αποθέσεων των άγόνων εδαφών εντός του Λιγνιτικού Κέντρου Μεγαλόπολης.

Δυστυχώς όμως, η Πανελλήνια Κυνηγετική Συνομοσπονδία, η Κυνηγετική Ομοσπονδία Πελοποννήσου και κάποιοι κάτοικοι της Μεγαλόπολης, προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επκρατείας επιδιώκοντας την ματαίωση του έργου, ισχυριζόμενοι ότι θα επιφέρει "μέγιστη ζημιά στο φυσικό περιβάλλον της περιοχής, καθώς και στην πανίδα της, δοθέντος ότι μορφή διαχείρισης του φυσικού περιβάλλοντος αποτελεί η θήρα, αλλά και ειδικότερα στο θηραματικό πλούτο της περιοχής." Επίσης, η προσφυγή υποστηρίζει ότι η εγκατάσταση του πάρκου θα έχει ως αποτέλεσμα "την προκαλούμενη ατμοσφαιρική ρύπανση ης περιοχής λόγω της αντικατάστασης 2.000 στρεμμάτων δάσους με πάνελ ... την περαιτέρω υποβάθμιση του τοπίου και της επιπτώσεις της τόσο στην ποιότητα ζωής των κατοίκων όσο και στην ανάπτυξη της περιοχής (τουριστική, οικιστική κλπ.)."

Σύμφωνα με το άρθρο της ΕΕΠΦ, οι ισχυρισμοί αυτοί είναι αβάσιμοι, καθώς αφ' ενός μεν στα φωτοβολταϊκά πάνελς υπάρχει ειδική πρόβλεψη για να μην γίνεται αντανάκλαση του ήλιου και να μην προκαλείται όχληση στην πανίδα, αφ' ετέρου δε η περιοχή όπου έχει χωροθετηθεί το φωτοβολταϊκό πάρκο δεν είναι δάσος, αλλά ένας χώρος όπου μέχρι πρόσφατα υπήρχαν ορυχεία λιγνίτη, τα οποία σήμερα είναι γεμάτα μπάζα και παοθέσεις υλικών εξόρυξης.

Σημειώνεται επίσης ότι στην Μεγαλόπολη, όπως γνωρίζουμε, λειτουργεί το δεύτερο μεγαλύτερο λιγνιτικό κέντρο της χώρας, που εκπέμπει ετησίως περίπου 6 εκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα. Υπάρχουν τέσσερα ορυχεία, εκ των οποίων τα δύο έχουν εξαντληθεί.

Αξίζει άραγε να σχολιάσω την κίνηση αυτών των κυνηγετικών συλλόγων; Το ενδιαφέρον για τη φύση και το περιβάλλον, το οποίο ευαγγελίζονται οι περισσότεροι κυνηγοί; Η προσπάθειά τους να ματαιώσουν ένα έργο τόσο επωφελές για το περιβάλλον με αβάσιμα επιχειρήματα, μαρτυρεί μάλλον το αντίθετο. Ακόμη και αν η προσφυγή απορριφθεί, το έργο θα έχει καθυστερήσει κατά πολύ, επιβαρύνοντας τόσο τους επενδυτές όσο και το περιβάλλον από τη συνέχιση της λειτουργίας του λιγνιτικού κέντρου.

Ας ελπίσουμε τουλάχιστον ότι το ΣτΕ θα ενημερωθεί σωστά και θα κρίνει σωστά.

Το θέμα παρουσιάζεται επίσης στο Capital.gr.

Το περιοδικό έχει μια φωτογραφία της περιοχής από το Google Earth, όπου φαίνεται σαφώς ότι μόνο δάσος δεν είναι. Αν βρω χρόνο, θα την εντοπίσω και θα την αναρτήσω.

Τρίτη 21 Απριλίου 2009

ΕΣΕΙΣ ΤΟ ΕΧΕΤΕ ΒΑΠΤΙΣΕΙ ;

Τις προάλλες τηλεφώνησε ένας φίλος του άντρα μου για να τον προσκαλέσει στη βάπτιση του μωρού του. Ο άντρας μου, μεταξύ σοβαρού και αστείου, τον ρώτησε γιατί θα το βαπτίσουν, και ο φίλος, τελείως σοβαρά, απάντησε:
-Ε, αφού είναι υποχρεωτικό.
Μιλάμε για έναν άνθρωπο με ανώτερη παιδεία, ιδιόκτητη επιχείρηση και νοημοσύνη άνω του μετρίου. Αντιλαμβάνεστε ότι ο άντρας μου έμεινε κάγκελο.
-Τι υποχρεωτικό, σοβαρά μιλάς;
Ο άλλος επέμενε, επαναλαμβάνοντας την γνωστή καραμέλα ότι αν δεν το βαπτίσουν «δεν θα έχει όνομα» και «θα έχει προβλήματα στο σχολείο».
-Μα είσαι με τα καλά σου; Είναι δυνατόν σε ένα ελεύθερο κράτος να είναι υποχρεωτικό να ενταχθείς σε ένα θρήσκευμα;
Ο φίλος δεν πειθόταν σε κανένα επιχείρημα. Η πεποίθησή του κλονίσθηκε κάπως (όχι τελείως) μόνον όταν ο άντρας μου του ανέφερε ότι η δική μας κόρη είναι γραμμένη κανονικά στο δημόσιο σχολείο και δεν είχαμε κανένα απολύτως πρόβλημα. Ακόμη και τότε χρειάστηκε να του το επαναλάβει τουλάχιστον τρεις-τέσσερις φορές, σε έναν ευφυή διάλογο του τύπου:
-Έλα ρε, σοβαρά; Δεν είχε πρόβλημα;
-Αφού σου λέω όχι.
-Δηλαδή δεν σας ζήτησαν τίποτα;
-Τίποτα απολύτως.
-Δεν χρειάζεται πιστοποιητικό βάπτισης;
-Όχι ρε παιδί μου, δεν τα είπαμε;

Το επεισόδιο αυτό με έκανε να συνειδητοποιήσω για μια ακόμη φορά πόσο τεράστια ανάγκη υπάρχει για σωστή πληροφόρηση.

Η έννοια της βάπτισης στην νεοελληνική παράδοση είναι στενά συνυφασμένη με την έννοια της ονοματοδοσίας. Τόσο στενά, ώστε η λέξη «βαπτίζω» έχει γίνει πλέον συνώνυμη της λέξης «ονοματίζω». Στην παιδική χαρά, βλέποντας την κόρη μου βρέφος, συχνά με ρωτούσαν «την έχετε βαπτίσει;» Η ερώτηση με έφερνε σε μεγάλη αμηχανία και απαντούσα με υπεκφυγές, για να μην μπω σε θεολογικές συζητήσεις, μέχρι που κατάλαβα ότι οι άνθρωποι ήθελαν απλώς να μάθουν αν έχει όνομα το παιδί. Από εκείνη τη στιγμή και μετά όποτε με ρωτούσαν «την έχετε βαπτίσει;» αντί να πω «ναι» ή «όχι» απαντούσα λέγοντας απλώς το όνομά της, και κανείς ποτέ δεν επέμενε να μάθει αν την έχω όντως βαπτίσει.

Απίστευτο και όμως αληθινό: η βάπτιση ποτέ δεν ήταν υποχρεωτική στην Ελλάδα, για κανέναν. Σκεφθείτε λίγο: διαφορετικά πώς θα υπήρχαν αλλόθρησκοι; Είναι γεγονός ότι παλαιότερα η πράξη βάπτισης συνιστούσε ταυτόχρονα και πράξη ονοματοδοσίας. Ωστόσο μπορούσε να γίνει και ονοματοδοσία χωρίς βάπτιση.

Τώρα πλέον έχει γίνει πλήρης διάκριση ονοματοδοσίας – βάπτισης με τον Νόμο 344/1976. Σύμφωνα με τα Άρθρα 25-26 του παραπάνω νόμου, όπως αντικαταστάθηκαν από τα άρθρα 15 του Νόμου 1438/84 και 26 παρ.8 του Νόμου 2130/93, οι ληξιαρχικές καταχωρίσεις ονοματοδοσίας και βάπτισης είναι εντελώς ανεξάρτητες και άσχετες μεταξύ τους. Η ονοματοδοσία αποτελεί την αποκλειστική διαδικασία κτήσης ονόματος νεογνού, απαιτείται ακόμη και επί ήδη δηλωμένης ή ταυτοχρόνως δηλούμενης βαπτίσεως, και προϋποθέτει παρουσία και των δύο γονέων ή εξουσιοδότηση του απόντος γονέως. Αντίθετα, η καταχώριση βάπτισης έχει ως αποκλειστικό αποτέλεσμα την αναγραφή θρησκεύματος και ουδόλως επιδρά στο ήδη δηλωθέν ή ταυτοχρόνως δηλούμενο όνομα, ενώ μπορεί να γίνει και χωρίς εξουσιοδότηση του απόντος γονέως ή ακόμη και με πρωτοβουλία άλλων προσώπων.

Σύμφωνα λοιπόν με τον νόμο, η λήψη ονόματος δεν αποτελεί συστατικό στοιχείο της βάπτισης. Το γεγονός ότι οι δύο διαδικασίες συνηθίζεται να λαμβάνουν χώρα ταυτόχρονα στα ληξιαρχεία, συνιστά πρόσφορο έδαφος για δημιουργία μιας νομικής πλάνης, διότι έτσι γεννάται η εντύπωση ότι μπορεί κανείς να κάνει μόνον δήλωση βάπτισης χωρίς δήλωση ονόματος, μια που στην δήλωση βάπτισης αναφέρεται και όνομα. Όμως η ονοματοδοσία δεν είναι έγκυρη παρά μόνον αν υπογράψουν και οι δύο γονείς ή αν υπάρχει εξουσιοδότηση του απόντος γονέως.

Οι παραπάνω πληροφορίες προέρχονται από αυτήν την σελίδα, όπου θα βρείτε μια πολύ καλή παρουσίαση του θέματος από τον Συνήγορο του Πολίτη.

Το ζουμί της υπόθεσης είναι ότι δεν χρειάζεται να βαπτίσει κανείς το παιδί του για κανέναν πρακτικό ή νομικό λόγο. Αντίθετα με αυτό που νομίζουν πολλοί, η βάπτιση όχι μόνον δεν συνιστά αναγκαία συνθήκη για την απόκτηση ονόματος, αλλά ούτε καν ικανή. Πουθενά και κανείς δεν πρόκειται να ζητήσει ληξιαρχική πράξη βάπτισης, ούτε για να το γράψει στο σχολείο, ούτε για να βγάλει ταυτότητα, ούτε για να πάει φαντάρος, ούτε για να διοριστεί στο δημόσιο, ούτε για κανέναν άλλο λόγο. Ο μόνος λόγος για να βαπτίσει κάποιος το παιδί του είναι για να το εντάξει στους κόλπους της ορθόδοξης χριστιανικής εκκλησίας – αυτός και κανένας άλλος.

Φυσικά, όπως καλά γνωρίζουμε, ελάχιστοι βαπτίζουν τα παιδιά τους από αληθινή πίστη και επιθυμία να τα κάνουν χριστιανούς. Ούτε όμως κάθονται και να σκεφτούν πραγματικά αν υπάρχουν πρακτικοί λόγοι, όπως το να γραφτεί στο σχολείο και τα παρόμοια. Οι περισσότεροι βαπτίζουν τα παιδιά τους για τον ίδιο λόγο που παντρεύονται: επειδή έτσι κάνουν όλοι, επειδή έτσι θα χαρεί η γιαγιά και ο παππούς, επειδή αυτό περιμένει από εκείνους ο κοινωνικός περίγυρος.

Και φυσικά είναι ένας λόγος διόλου αμελητέος. Οι θρησκευτικές τελετές έχουν συνυφανθεί με τα σημαντικά κοινωνικά γεγονότα της ζωής μας. Δεν θα καταπιαστούμε όμως εδώ με το γεγονός αυτό. Εδώ θέλω να επισημάνω κάτι άλλο, πολύ απλό και πολύ μεγάλο.

Το πρώτο είναι ότι δεν χρειάζεται βάπτιση για να έχεις όνομα.

Το δεύτερο είναι ότι ακόμη και να βαπτιστεί ένα παιδί, δεν χρειάζεται να δηλωθεί η βάπτιση στο ληξιαρχείο.

Το θρήσκευμα αποτελεί ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο, και ως εκ τούτου, σύμφωνα με το Σύνταγμα και με τις αποφάσεις 2279-2286/2002 του Συμβουλίου της Επικρατείας, δεν υποχρεούται κανείς να το αποκαλύψει. Ο εξαναγκασμός σε ακούσια αποκάλυψη του θρησκεύματος είναι παράνομος. (η πληροφορία από την ίδια πηγή όπως και παραπάνω). Δεδομένου λοιπόν ότι η δήλωση της βάπτισης δεν εξυπηρετεί απολύτως τίποτε (παρά μόνον να φουσκώνει τις στατιστικές που δείχνουν πόσο πολλοί είναι οι χριστιανοί ορθόδοξοι), δεν συντρέχει κανένας λόγος να δηλωθεί η βάπτιση.

Αν λοιπόν θέλετε να βαπτίσετε το μωρό όχι από αγνή χριστιανική πίστη αλλά μόνον για κοινωνικούς λόγους, μπορείτε τουλάχιστον να μην το δηλώσετε. Δηλώστε μόνον όνομα, κάτι που ούτως ή άλλως είστε υποχρεωμένοι από τον νόμο να κάνετε. Πιστέψτε με δεν θα πάθει απολύτως τίποτε. Και στην τελική, αν κάποτε για οποιονδήποτε λόγο χρειαστεί, ας δηλωθεί τότε.

Και να θυμάστε:

Η βάπτιση δεν είναι υποχρεωτική.

Η βάπτιση δεν έχει καμμία πρακτική και νομική υπόσταση.

Η βάπτιση δεν είναι ονοματοδοσία.

Διαδώστε την πληροφορία.

Κυριακή 19 Απριλίου 2009

HELLENIC QUEST STRIKES AGAIN!

Ή αλλιώς, το λερναίο κείμενο ξαναχτύπησε.

Για το Hellenic Quest είχα γράψει και παλιότερα. Αυτή τη φορά χτύπησε εμμέσως, όχι ευθέως, όπως θα δείτε. Αλλά ας αφήσω καλύτερα να τα πει ο Νίκος Σαραντάκος σε αυτήν εδώ την ανάρτηση.

Ειλικρινά ανησυχώ πάντως. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι κυκλοφορούν τόσο πολλοί και τόσο πολύ αφελείς υπουργοί και ακαδημαϊκοί, ακόμα και δημοσιογράφοι, ώστε να αναπαράγουν τις τερατολογίες περί 5 εκατομμυρίων λέξεων της ελληνικής γλώσσας και λοιπά και λοιπά, όπως βλέπουμε σε αυτό εδώ το άρθρο της Ελευθεροτυπίας. Πιο πιθανό μου φαίνεται ότι μας χειραγωγούν με ευτελέστατο τρόπο - και δυστυχώς μάλλον κάνουν καλή δουλειά, γιατί οι περισσότεροι συμπολίτες μας, ακόμη και άνθρωποι με ανώτερη παιδεία, πιστεύουν αυτές τις μπαρούφες και τις αναπαράγουν ασκαρδαμυκτί.

Κι επειδή τελευταία βλέπω ότι με διαβάζουν πολλοί πατριώτες, για να προλάβω τυχόν κατηγορίες για ανθελληνισμό και μίσος προς την ελληνική γλώσσα, κοπιάρω άνευ αδείας από τον Σαραντάκο μια ρήση του Ν. Λίγγρη:

"Το μένος με το οποίο αντιτασσόμαστε σ’αυτό το παραμύθι οφείλεται στο ότι λατρεύουμε την ελληνική γλώσσα και την ιστορία της και είναι ντροπή που κάποιοι, με εσκεμμένα ψέματα, δημιουργούν την εντύπωση ενός κομπλεξικού επαρχιωτισμού. Και δεν αγανακτούμε με όσους πιστεύουν το παραμύθι ή όσους ανύποπτους το αναμεταδίδουν, αλλά με εκείνους οι οποίοι το ξεκινούν, τους επαγγελματίες παραμυθάδες."

Δευτέρα 6 Απριλίου 2009

Ανοίξαμε και σας περιμένουμε!

Ανοίγει επιτέλους τις πύλες του για το κοινό το πολυαναμενόμενο και πολύκροτο συλλογικό ιστολόγιο «Αθεΐα» στη διεύθυνση http://blog.atheia.gr/ το οποίο φιλοξενεί άρθρα αθεϊστικής θεματολογίας από διάφορους ιστολόγους. Παράλληλα ξεκίνησε η λειτουργία του forum «Αθεΐα» στη διεύθυνση http://forum.atheia.gr/ στο οποίο γίνονται ήδη συζητήσεις για θέματα αθεϊστικού ενδιαφέροντος.

Ελπίζουμε ο χώρος αυτός να εξελιχθεί σε κέντρο ανταλλαγής απόψεων, ιδεών και πληροφοριών για τα θρησκευτικά θέματα ιδωμένα από την σκοπιά του αθεϊσμού και του αγνωστικισμού.

Γιατί "Αθεϊα";

Το άρθρο αυτό γράφτηκε για το νέο συλλογικό ιστολόγιο Αθεΐα όπου θα αναδημοσιεύονται άρθρα διαφόρων ιστολόγων με αθεϊστική θεματολογία. Τα σχόλια στο Αθεΐα είναι κλειστά και ο σχολιασμός γίνεται στο ιστολόγιο του εκάστοτε αρθρογράφου.

Όταν αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε ένα συλλογικό ιστολόγιο με αθεϊστική θεματολογία, αναζητήσαμε έναν τίτλο. Διαπιστώσαμε ότι οι περισσότεροι δεν αυτοχαρακτηρίζονταν πρωτίστως άθεοι, αλλά ορθολογιστές, σκεπτικιστές ή κοσμικιστές, και θεωρούσαν την αθεΐα τους απόρροια της ορθολογιστικής προσέγγισης του κόσμου, τμήμα μιας γενικότερης φιλοσοφίας ή ιδεολογίας.

Πραγματικά, η έννοια της αθεΐας δεν θα υπήρχε καν αν δεν υπήρχε ο αντίποδάς της, η πίστη σε θεό. Γιατί να ασχολούμαστε με κάτι που δεν υπάρχει; Γιατί να μπούμε στον κόπο να δηλώσουμε δημοσίως ότι δεν πιστεύουμε στην ύπαρξη θεού;

Γιατί να μιλάμε για αθεΐα;

Γιατί να μην μιλάμε για ορθολογισμό, λόγου χάρη; Οι περισσότεροι από εμάς, αν όχι όλοι, χρησιμοποιούμε τον ορθολογισμό σαν εργαλείο για να ερμηνεύσουμε τα φαινόμενα που παρατηρούμε και για να εξετάσουμε την αλήθεια κάθε πρότασης.

Γιατί όχι για σκεπτικισμό; Αφού το βασικό χαρακτηριστικό μας είναι ότι αμφισβητούμε, εξετάζουμε, ερευνούμε, δεν δεχόμαστε θέσφατα ούτε θεωρούμε ότι υπάρχουν προτάσεις υπεράνω αμφιβολίας.

Μπορούμε να μιλήσουμε επίσης για υλισμό, που θεωρεί τον φυσικό κόσμο μας καθοριστικό, θεμελιακό και πρωτεύοντα, τη δε συνείδηση, τη σκέψη και το πνεύμα δευτερεύοντα.

Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε ακόμη και το μηδενισμό, που απορρίπτει την απόλυτη γνώση, την απόλυτη αλήθεια και την απόλυτη ηθική, σε αντίθεση με τη θρησκεία που ισχυρίζεται ότι τα κατέχει.

Σε πρακτικό επίπεδο άλλωστε, όλοι μας επιδιώκουμε τον κοσμικισμό, τον διαχωρισμό δηλαδή της πνευματικής ζωής, είτε αυτή λέγεται θρησκεία είτε κάπως αλλιώς, από την πολιτική, την παιδεία, την οικονομία, από όλους τους χώρους κοσμικών δραστηριοτήτων.

Και δεν χωρεί αμφιβολία ότι είμαστε όλοι ελευθερόφρονες. Αφήνουμε το μυαλό μας να λειτουργήσει ελεύθερο από κάθε λογής προλήψεις, προκαταλήψεις και δεισιδαιμονίες, ελεύθερο από προκατασκευασμένες πεποιθήσεις και δόγματα. Γιατί όποιος συλλογάται ελεύθερα, συλλογάται καλά.

Όλα τα παραπάνω ισχύουν για πολλούς από εμάς που συμμετέχουμε σε αυτό το ιστολόγιο. Αλλά δεν ήταν αυτά που έδωσαν το έναυσμα για τη δημιουργία αυτού του συλλογικού ιστοχώρου.

Ο κοινός παρονομαστής, το θέμα που μας απασχολεί και μας ενδιαφέρει όλους, το θέμα που θέλουμε να συζητήσουμε και να εκφράσουμε σε όλες του τις διαστάσεις, είναι η αθεΐα.

Σε έναν κόσμο ουσιαστικά ανεξίθρησκο και ελεύθερο πνευματικά, δεν θα υπήρχε λόγος να μιλάμε για αθεΐα. Σε έναν κόσμο όμως όπου η θρησκεία είναι κάτι παραπάνω από θεσμός, όπου η θρησκεία είναι υπεράνω αμφισβήτησης και κριτικής, όπου η παρουσία και το κύρος της θρησκείας στην κοινωνική και πολιτική θεωρούνται δεδομένα, όπου η θρησκεία χαίρει ιδιαίτερων οικονομικών οφελών, όπου τα θρησκευτικά δόγματα διδάσκονται στα κρατικά σχολεία και είναι παρόντα σε κάθε μας βήμα, από τον εσταυρωμένο πίσω από την έδρα μέχρι τη βίβλο πάνω στο εδώλιο, ο άθεος αισθάνεται την ανάγκη να μοιραστεί τις πεποιθήσεις του.

Χρειάζεται να γίνει ευρύτερα γνωστό ότι υπάρχει εναλλακτική λύση. Ότι η θρησκεία δεν είναι δεδομένη στη ζωή μας, ούτε και απαραίτητη. Ότι μπορεί κανείς να ζήσει θαυμάσια χωρίς αυτήν. Ότι όχι μόνο δεν στερείται τίποτε, αλλά κερδίζει μεγάλη ελευθερία, τόσο σε πρακτικό όσο και σε πνευματικό επίπεδο.

Η λέξη αθεΐα για πολλούς είναι φορτισμένη αρνητικά. Έχει συνδεθεί με την ανηθικότητα, λες και η ηθική αποτελεί μονοπώλιο των θρησκειών, ή με τη μισαλλοδοξία, λες και η απόρριψη μιας πεποίθησης συνεπάγεται αυτομάτως και μίσος προς όσους αποδέχονται την πεποίθηση αυτή.

Για εμάς όμως η αθεΐα είναι μόνο θετική. Γιατί απελευθερώνει το πνεύμα από τους περιορισμούς της πίστης υπεράνω αμφισβητήσεων, γιατί απαλλάσσει το νου από τη μεταφυσική σκέψη και η εξήγηση του κόσμου γίνεται αντικειμενική, γιατί φέρνει την ευθύνη των επιλογών της ζωής μας σε εμάς τους ίδιους, γιατί μας δίνει τη δυνατότητα να χτίσουμε μια κοινωνία με μέτρο τον άνθρωπο και τη φύση.

Επιλέξαμε να μιλάμε για αθεΐα και όχι για αθεϊσμό, όχι μόνο επειδή ο αθεϊσμός ορίζεται σε λεξικά και εγκυκλοπαίδειες, καλώς ή κακώς, ως άρνηση του θεού - γεγονός που υπονοεί ότι ο θεός υπάρχει και εμείς τον αρνούμαστε - αλλά και επειδή η κατάληξη της λέξης «αθεϊσμός» υποδηλώνει ιδεολογία, ενώ η αθεΐα δεν είναι ιδεολογία. Δεν είναι ένα σύστημα πεποιθήσεων, δεν είναι ένα οργανωμένο πλέγμα ιδεών.

Αθεΐα είναι η απουσία πίστης σε θεό και σε υπερφυσικό.

Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο.

Μετά από πολλές προτάσεις για το όνομα του συλλογικού μας ιστοτόπου, μετά από πολλές συζητήσεις εντός και εκτός δικτύου, αφού περάσαμε από ορθολογισμό, σκεπτικισμό, κοσμικισμό και ελευθεροφροσύνη, συμφωνώντας ότι όλα αυτά μας εκφράζουν αλλά κανένα από αυτά δεν είναι το σημείο που επικεντρώνουμε, επιτέλους καταλήξαμε στο όνομα που βλέπετε: ΑΘΕΪΑ

Τετάρτη 1 Απριλίου 2009

ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ! Ημέρα Κουκουλοφορίας

Είναι κάπως αργά για δήλωση συμμετοχών, αλλά ποτέ δεν είναι αργά για να περάσει το μήνυμα.

Δούλεμα αυτοί; Δούλεμα εμείς!

Άλλη λύση, συνέλληνες, δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα...