Προχθές, στις 11 Σεπτεμβρίου, άρχισε η νέα σχολική χρονιά. Όπως κάθε χρόνο παραστήκαμε στον καθιερωμένο από τον νόμο αγιασμό και όπως κάθε χρόνο υποστήκαμε το μήνυμα του τοπικού μητροπολίτη προς τα παιδιά. Η ανάγνωση του μηνύματος αυτού ποτέ δεν με έβρισκε σύμφωνη, διότι ο νόμος προβλέπει μόνο τελετή αγιασμού, και η εκμετάλλευση της ευκαιρίας από πλευράς του μητροπολίτη για να περάσει τα μηνύματα που ο ίδιος κρίνει σκόπιμα από ένα βήμα που στην πραγματικότητα δεν του έχει παραχωρηθεί για τον σκοπό αυτό θεωρώ ότι είναι αθέμιτη.
Ειδικά εφέτος όμως το μήνυμα αυτό με άγγιξε ιδιαίτερα, διότι ήταν αφιερωμένο εξαιρετικά σε εμάς τους άθεους. Παραθέτω απόσπασμα από το Μήνυμα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦ κ. Κυρίλλου προς τους μαθητές γυμνασίου για το σχολικό έτος 2015-2016 (τα έντονα γράμματα δικά μου).
Ἀγαπητά μου παιδιά,
Για να είμαι δίκαιη, πρέπει να πω ότι αναφέρθηκε στους αντίθεους, όχι στους άθεους. Σε όσους αποστρέφονται τον Θεό και όχι σε όσους απλώς δεν πιστεύουν. Πείτε μου όμως τώρα, είναι τα παιδιά του γυμνασίου σε θέση να κατανοήσουν την διαφορά; Είναι οι ίδιοι οι γονείς σε θέση να κατανοήσον τη διαφορά; Ακόμη κι ο μητροπολίτης και ο ιερέας που διαβάζει το μήνυμα, κατανοούν τη διαφορά; Πολύ αμφιβάλλω. Θεωρώ πάρα πολύ πιθανό ότι ταυτίζουν στο μυαλό τους τον άθεο με τον αντίθεο και με το που ακούν ότι δεν πιστεύεις στον θεό, σε χαρακτηρίζουν άνθρωπο που "δεν μπορεί να σταθεί στα ουσιώδη της ανθρώπινης ύπαρξης και ζωής" και "καταλήγει συνήθως σε αντικοινωνικές συμπεριφορές".
Αναρωτιέμαι, έχει γνώσεις κοινωνιολογίας ο μητροπολίτης; Έχει διαβάσει στατιστικές για να δει ότι μέσα στις φυλακές τα ποσοστά των θρήσκων είναι υψηλότερα από εκείνα των αθέων; Γνωρίζει ότι στις πιο προηγμένες κοινωνικά χώρες τα ποσοστά των θρησκευόμενων είναι χαμηλότερα συγκριτικά με τις πιο οπισθοδρομικές κοινωνικά χώρες;
Αποφεύγω εν γένει να μιλώ για το παιδί μου κι ακόμη περισσότερο να καυχιέμαι δημόσια. Όμως χάριν παραδείγματος θα το κάνω. Θα πω ότι το παιδί μου, το μόνο με απαλλαγή από θρησκευτικά στην τάξη του σε όλο το δημοτικό, το μόνο παιδί δηλωμένων άθεων γονέων, ήταν κατά ομολογία των δασκάλων ένα παιδί που "κοσμούσε το σχολείο". Τα λόγια αυτά δεν είναι δικά μου, ούτε τα εκμαίευσα με ερωτήσεις. Είναι η άποψη του διευθυντή, την οποία εξέφρασε αυθόρμητα και επανειλημμένα. Το παιδί μου είχε πάντοτε άψογη συμπεριφορά, χωρίς καμία επιβολή από μέρους μας, μόνο με ήπιες νουθεσίες και με το παράδειγμά μας. Και πάντοτε άκουγα αυθόρμητα καλά λόγια από πολλούς άλλους γονείς αλλά και από πάρα πολλά άλλα παιδιά, σε βαθμό που κάποιες φορές ένιωθα αμήχανα με τόσους επαίνους. Αν ήμουν προληπτική θα έλεγα μην μου το ματιάσουν.
Και το παιδί αυτό, το μόνο από δηλωμένη άθεη οικογένεια, το κόσμημα της τάξης με την άψογη συμπεριφορά, στεκόταν ανάμεσα στους συμμαθητές του - ήσυχο και συγκεντρωμένο σε αντίθεση με τα παιδιά των χριστιανικών οικογενειών που σήκωναν τον κόσμο στο πόδι - και άκουγε τον ιερέα να του λέει ότι επειδή οι γονείς του δεν του έχωσαν στο μυαλό την ιδέα ότι υπάρχει θεός, δεν θα μπορεί να σταθεί στα ουσιώδη της ανθρώπινης ύπαρξης και ζωής και μάλλον θα καταλήξει σε αντικοινωνικές συμπεριφορές. Το παιδί αυτό, σημαιοφόρος της τάξης του, με αριστεία και επαίνους, πληροφορούνταν ότι οι δικές του προσπάθειες δεν αρκούν για επιδόσεις, χρειάζεται και την "ευλογία του Θεού".
Και έρχομαι τώρα εγώ και αναρωτιέμαι: πώς είναι δυνατόν να επιτρέπεται σε οποιονδήποτε, είτε λέγεται ιερέας είτε μητροπολίτης είτε εκπρόσωπος της εκκλησίας είτε θεολόγος είτε διευθυντής του σχολείου είτε οτιδήποτε, να προσβάλλει το ήθος και την νοημοσύνη των μαθητών του και των γονέων τους, να προσβάλλει τους πολίτες του ελληνικού κράτους, μέσα στον χώρο ενός δημόσιου σχολείου, στο πλαίσιο της κρατικής παιδείας, υπό την αιγίδα και την ανοχή του κράτους και των λειτουργών του;
Γιατί υπάρχουμε κι εμείς οι άθεοι. Υπάρχουμε και είμαστε πολίτες του ελληνικού κράτους. Και περιμένουμε από το κράτος να μας δείξει τον ίδιο ακριβώς σεβασμό που δείχνει σε όλους τους πολίτες. Και όχι να δίνει άτυπα βήμα στον εκπρόσωπο μιας μερίδας πολιτών να εκφράσει τις απόψεις του, τη στιγμή που δεν δίνει βήμα και στους υπόλοιπους να το κάνουν, και να ανέχεται μάλιστα ο εκπρόσωπος αυτός να μας προσβάλλει.
Το νόστιμο μάλιστα είναι ότι αν είχα ανοίξει το στόμα μου να διαμαρτυρηθώ εκείνη τη στιγμή, το πιο πιθανό είναι να θεωρούσαν ότι εγώ προσβάλλω τον ιερέα και θίγω την ιερότητα της στιγμής.
Πολύς λόγος γίνεται για την προσβολή των θρησκειών. Ως και άρθρο του Ποινικού Κώδικα υπάρχει που καταδικάζει την "κακόβουλη βλασφημία" και την "καθύβριση θρησκεύματος". Διανοείστε τι θα γινόταν αν έβγαινε εγώ και έλεγα μπροστά σε όλο το σχολείο ότι η πίστη στον θεό είναι ό,τι πιο επιζήμιο για τα παιδιά, ότι τα αποτρέπει από την αναζήτηση της αλήθειας για τη φύση του κόσμου και ότι τα προτρέπει σε αντικοινωνικές συμπεριφορές διότι καλλιεργεί τον παρωπιδισμό και τη μισαλλοδοξία; Σούσουρο, αναταραχή, αναστάτωση, προσβολή! Και όμως ο κύριος αυτός προσβάλλει ανενόχλητος εμάς τους άθεους, και το ακροατήριό του όχι μόνο τον άκουσε ασκαδαμυκτί, αλλά χειροκρότησε κιόλας στο τέλος!
Δεν ελπίζω σε ανατροπή της ισορροπίας αυτής στο άμεσο μέλλον. Η απερχόμενη κυβέρνηση δεν έδειξε την παραμικρή πρόθεση να προχωρήσει σε διαχωρισμό εκκλησίας-κράτους και σε απομάκρυνση της θρησκευτικής επιρροής στη δημόσια παιδεία. Ο πρώην Υπουργός Παιδείας κος Μπαλτάς δήλωσε σε συνέντευξή του τα εξής:
Θα προσέξατε ότι δεν καταργήσαμε την εγκύκλιο για το πώς θα απαλλάσσονται όσοι δεν επιθυμούν να παρακολουθούν το μάθημα των θρησκευτικών. Αυτό είναι μια σαφέστατη απόδειξη των προθέσεών μας. Πριν τις εκλογές η Αριστερά είχε καταστήσει απολύτως σαφές ότι δεν θα αλλάξει τον υποχρεωτικό χαρακτήρα του μαθήματος αλλά και ότι θα φροντίσει το μάθημα να ισορροπήσει μεταξύ της ανάγκης να διδάσκεται η ορθόδοξη θρησκεία και παράδοση αλλά και της ανάγκης τα παιδιά μας να μαθαίνουν τι πρεσβεύουν άλλες θρησκείες. Και αυτή τη γνώση πρέπει να τη λαμβάνουν με σεβασμό στις άλλες θρησκείες και όχι με κηρύγματα μίσους ή υποτίμησης ή προσβολών.
Ειδικά εφέτος όμως το μήνυμα αυτό με άγγιξε ιδιαίτερα, διότι ήταν αφιερωμένο εξαιρετικά σε εμάς τους άθεους. Παραθέτω απόσπασμα από το Μήνυμα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦ κ. Κυρίλλου προς τους μαθητές γυμνασίου για το σχολικό έτος 2015-2016 (τα έντονα γράμματα δικά μου).
Ἀγαπητά μου παιδιά,
Καλὴ νέα σχολικὴ χρονιά. Ἀλλὰ γιὰ νὰ πιάνει πραγματικὰ αὐτὴ ἡ εὐχή, χρειάζεται ν’ ἀκοῦτε μὲ ἀνοιχτὰ τὰ αὐτιὰ τῆς ψυχῆς σας ὅσα σᾶς λέει ὁ Θεὸς πρῶτα, γιὰ νὰ ἔχετε τὴν εὐλογία Του, καὶ μὲ παρόμοια διάθεση, ὅσα σᾶς λένε οἱ καθηγητές σας, καὶ νὰ καταβάλλετε καὶ τὴν κατὰ δύναμη προσπάθεια καὶ μελέτη, γιὰ νὰ γίνει κτῆμα σας ἡ γνώση. Σ’ αὐτά, συνήθως, προβάλλονται ὁρισμένες δυσκολίες καὶ μετράει, πρῶτο πόσο καλὴ διάθεση γιὰ τὸ Θεὸ ἀπὸ φυσικοῦ μας ἔχουμε καί δεύτερο, πόσο μᾶς τὴν καλλιέργησαν οἱ γονεῖς καὶ οἱ δάσκαλοί μας.
Γιατί πολλὰ παιδιὰ μεγαλώνουν σὲ ἀντίθεο περιβάλλον.
Ἀποστρέφονται τὸ Θεὸ κι ὅ,τι ἔχει σχέση μὲ Αὐτόν. Κι αὐτὸ εἶναι ὅ,τι πιὸ ἐπιζήμιο γιὰ τὸν ἑαυτό τους. Δὲν ξέρουν καὶ δὲ μποροῦν νὰ σταθοῦν στὰ οὐσιώδη τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης καὶ ζωῆς.
Ἐγκλωβίζονται μέσα στοὺς περιορισμένους ὁρίζοντες τῆς γῆς δηλαδή τῆς πρακτικῆς ἀμεσότητας καὶ καταλήγουν συνήθως σὲ μεγάλο ποσοστό τους σὲ ἀντικοινωνικὲς συμπεριφορές, ἀκόμη καὶ στὴν αὐτοκτονία.
[...]
Γι’αὐτό δὲν ἀρκοῦν μόνο οἱ δικές σας προσπάθειες ἀλλά ἔχετε ἀνάγκη ἀπό τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ, τὴν ὁποία σᾶς εὔχομαι μέσα ἀπό τὴν καρδιά μου.
Μὲ πατρικὲς εὐχὲς
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦ Κύριλλος
Για να είμαι δίκαιη, πρέπει να πω ότι αναφέρθηκε στους αντίθεους, όχι στους άθεους. Σε όσους αποστρέφονται τον Θεό και όχι σε όσους απλώς δεν πιστεύουν. Πείτε μου όμως τώρα, είναι τα παιδιά του γυμνασίου σε θέση να κατανοήσουν την διαφορά; Είναι οι ίδιοι οι γονείς σε θέση να κατανοήσον τη διαφορά; Ακόμη κι ο μητροπολίτης και ο ιερέας που διαβάζει το μήνυμα, κατανοούν τη διαφορά; Πολύ αμφιβάλλω. Θεωρώ πάρα πολύ πιθανό ότι ταυτίζουν στο μυαλό τους τον άθεο με τον αντίθεο και με το που ακούν ότι δεν πιστεύεις στον θεό, σε χαρακτηρίζουν άνθρωπο που "δεν μπορεί να σταθεί στα ουσιώδη της ανθρώπινης ύπαρξης και ζωής" και "καταλήγει συνήθως σε αντικοινωνικές συμπεριφορές".
Αναρωτιέμαι, έχει γνώσεις κοινωνιολογίας ο μητροπολίτης; Έχει διαβάσει στατιστικές για να δει ότι μέσα στις φυλακές τα ποσοστά των θρήσκων είναι υψηλότερα από εκείνα των αθέων; Γνωρίζει ότι στις πιο προηγμένες κοινωνικά χώρες τα ποσοστά των θρησκευόμενων είναι χαμηλότερα συγκριτικά με τις πιο οπισθοδρομικές κοινωνικά χώρες;
Αποφεύγω εν γένει να μιλώ για το παιδί μου κι ακόμη περισσότερο να καυχιέμαι δημόσια. Όμως χάριν παραδείγματος θα το κάνω. Θα πω ότι το παιδί μου, το μόνο με απαλλαγή από θρησκευτικά στην τάξη του σε όλο το δημοτικό, το μόνο παιδί δηλωμένων άθεων γονέων, ήταν κατά ομολογία των δασκάλων ένα παιδί που "κοσμούσε το σχολείο". Τα λόγια αυτά δεν είναι δικά μου, ούτε τα εκμαίευσα με ερωτήσεις. Είναι η άποψη του διευθυντή, την οποία εξέφρασε αυθόρμητα και επανειλημμένα. Το παιδί μου είχε πάντοτε άψογη συμπεριφορά, χωρίς καμία επιβολή από μέρους μας, μόνο με ήπιες νουθεσίες και με το παράδειγμά μας. Και πάντοτε άκουγα αυθόρμητα καλά λόγια από πολλούς άλλους γονείς αλλά και από πάρα πολλά άλλα παιδιά, σε βαθμό που κάποιες φορές ένιωθα αμήχανα με τόσους επαίνους. Αν ήμουν προληπτική θα έλεγα μην μου το ματιάσουν.
Και το παιδί αυτό, το μόνο από δηλωμένη άθεη οικογένεια, το κόσμημα της τάξης με την άψογη συμπεριφορά, στεκόταν ανάμεσα στους συμμαθητές του - ήσυχο και συγκεντρωμένο σε αντίθεση με τα παιδιά των χριστιανικών οικογενειών που σήκωναν τον κόσμο στο πόδι - και άκουγε τον ιερέα να του λέει ότι επειδή οι γονείς του δεν του έχωσαν στο μυαλό την ιδέα ότι υπάρχει θεός, δεν θα μπορεί να σταθεί στα ουσιώδη της ανθρώπινης ύπαρξης και ζωής και μάλλον θα καταλήξει σε αντικοινωνικές συμπεριφορές. Το παιδί αυτό, σημαιοφόρος της τάξης του, με αριστεία και επαίνους, πληροφορούνταν ότι οι δικές του προσπάθειες δεν αρκούν για επιδόσεις, χρειάζεται και την "ευλογία του Θεού".
Και έρχομαι τώρα εγώ και αναρωτιέμαι: πώς είναι δυνατόν να επιτρέπεται σε οποιονδήποτε, είτε λέγεται ιερέας είτε μητροπολίτης είτε εκπρόσωπος της εκκλησίας είτε θεολόγος είτε διευθυντής του σχολείου είτε οτιδήποτε, να προσβάλλει το ήθος και την νοημοσύνη των μαθητών του και των γονέων τους, να προσβάλλει τους πολίτες του ελληνικού κράτους, μέσα στον χώρο ενός δημόσιου σχολείου, στο πλαίσιο της κρατικής παιδείας, υπό την αιγίδα και την ανοχή του κράτους και των λειτουργών του;
Γιατί υπάρχουμε κι εμείς οι άθεοι. Υπάρχουμε και είμαστε πολίτες του ελληνικού κράτους. Και περιμένουμε από το κράτος να μας δείξει τον ίδιο ακριβώς σεβασμό που δείχνει σε όλους τους πολίτες. Και όχι να δίνει άτυπα βήμα στον εκπρόσωπο μιας μερίδας πολιτών να εκφράσει τις απόψεις του, τη στιγμή που δεν δίνει βήμα και στους υπόλοιπους να το κάνουν, και να ανέχεται μάλιστα ο εκπρόσωπος αυτός να μας προσβάλλει.
Το νόστιμο μάλιστα είναι ότι αν είχα ανοίξει το στόμα μου να διαμαρτυρηθώ εκείνη τη στιγμή, το πιο πιθανό είναι να θεωρούσαν ότι εγώ προσβάλλω τον ιερέα και θίγω την ιερότητα της στιγμής.
Πολύς λόγος γίνεται για την προσβολή των θρησκειών. Ως και άρθρο του Ποινικού Κώδικα υπάρχει που καταδικάζει την "κακόβουλη βλασφημία" και την "καθύβριση θρησκεύματος". Διανοείστε τι θα γινόταν αν έβγαινε εγώ και έλεγα μπροστά σε όλο το σχολείο ότι η πίστη στον θεό είναι ό,τι πιο επιζήμιο για τα παιδιά, ότι τα αποτρέπει από την αναζήτηση της αλήθειας για τη φύση του κόσμου και ότι τα προτρέπει σε αντικοινωνικές συμπεριφορές διότι καλλιεργεί τον παρωπιδισμό και τη μισαλλοδοξία; Σούσουρο, αναταραχή, αναστάτωση, προσβολή! Και όμως ο κύριος αυτός προσβάλλει ανενόχλητος εμάς τους άθεους, και το ακροατήριό του όχι μόνο τον άκουσε ασκαδαμυκτί, αλλά χειροκρότησε κιόλας στο τέλος!
Δεν ελπίζω σε ανατροπή της ισορροπίας αυτής στο άμεσο μέλλον. Η απερχόμενη κυβέρνηση δεν έδειξε την παραμικρή πρόθεση να προχωρήσει σε διαχωρισμό εκκλησίας-κράτους και σε απομάκρυνση της θρησκευτικής επιρροής στη δημόσια παιδεία. Ο πρώην Υπουργός Παιδείας κος Μπαλτάς δήλωσε σε συνέντευξή του τα εξής:
Θα προσέξατε ότι δεν καταργήσαμε την εγκύκλιο για το πώς θα απαλλάσσονται όσοι δεν επιθυμούν να παρακολουθούν το μάθημα των θρησκευτικών. Αυτό είναι μια σαφέστατη απόδειξη των προθέσεών μας. Πριν τις εκλογές η Αριστερά είχε καταστήσει απολύτως σαφές ότι δεν θα αλλάξει τον υποχρεωτικό χαρακτήρα του μαθήματος αλλά και ότι θα φροντίσει το μάθημα να ισορροπήσει μεταξύ της ανάγκης να διδάσκεται η ορθόδοξη θρησκεία και παράδοση αλλά και της ανάγκης τα παιδιά μας να μαθαίνουν τι πρεσβεύουν άλλες θρησκείες. Και αυτή τη γνώση πρέπει να τη λαμβάνουν με σεβασμό στις άλλες θρησκείες και όχι με κηρύγματα μίσους ή υποτίμησης ή προσβολών.
Όπως είναι απολύτως δημοκρατικό δικαίωμα κάποιου να επιλέγει να είναι χριστιανός ορθόδοξος έτσι ακριβώς και είναι απολύτως δημοκρατικό δικαίωμα κάποιου άλλου να επιλέγει μια άλλη θρησκεία ή να μην επιλέγει καμία θρησκεία. Γι’ αυτό δεν είναι δυνατόν η Πολιτεία να χρησιμοποιεί για τη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών, βιβλία που στοχεύουν να προσβάλλουν ή να μειώσουν άλλες θρησκευτικές κοινότητες ή εκείνους που δεν επιθυμούν να θρησκεύονται.
Οι δικές μας προτάσεις και ιδέες διασφαλίζουν όχι μόνο τον χαρακτήρα του Μαθήματος των Θρησκευτικών αλλά και τις θέσεις εργασίας των Θεολόγων γιατί πιστεύουμε ότι οι Θεολόγοι μπορούν και πρέπει να παίξουν έναν ευρύτερο ρόλο σε μια σειρά πραγμάτων, όπως, πχ, είναι το αυξανόμενο πρόβλημα του bullying. Όμως, απαραίτητη προϋπόθεση είναι οι Θεολόγοι να φέρονται ως επιστήμονες, ως καθηγητές, και όχι ως ιεραπόστολοι ή κατηχητές.
Ας μας εξηγήσει λοιπόν ο κος Μπαλτάς πώς είναι δυνατόν, όταν διδάσκουν ένα μάθημα σαφώς παραμένει ομολογιακό (διαφορετικά δεν θα προβλεπόταν δυνατότητα απαλλαγής), να εξασφαλιστεί ότι οι καθηγητές δεν θα φερθούν ως κατηχητές ή ιεραπόστολοι; Διότι δεν είναι δυνατόν αυτό να επαφίεται στην διακριτική τους ευχέρεια, έτσι δεν είναι; Θα πρέπει να καθορίζεται από την ύλη και το πρόγραμμα σπουδών - πράγμα που δεν ισχύει.
Ας μας εξηγήσει επίσης πώς οι μαθητές λαμβάνουν τη γνώση χωρίς υποτίμηση και προσβολή όσων δεν θρησκεύονται, τη στιγμή που στο βιβλίο θρησκευτικών της Α Λυκείου ο αθεϊσμός παρουσιάζεται διαστρεβλωμένος;
Ξεκινώντας με λάθος ορισμό, "Αθεΐα είναι η άρνηση της ύπαρξης θεών ή Θεού.", ενώ αθεϊα είναι η απουσία πίστης σε θεό (και μη μου πείτε ότι τόσοι θεολόγοι δεν μπορούν να κατανοήσουν τη διαφορά), συνεχίζει με κραυγαλέες ανακρίβειες και παραπλανητικούς λιβέλλους (τα έντονα γράμματα δικά μου):
"Οι συνέπειες της αθεΐας είναι πολλές και αξιοπρόσεκτες. Είναι κοινή παραδοχή η άμεση σχέση πίστης και ηθικής. Επομένως, η ποιότητα της δεύτερης εξαρτάται από την ποιότητα της πρώτης. Έτσι, στα πλαίσια της αθεϊστικής θεωρίας η ανυπαρξία του Θεού θα έδινε τη δυνατότητα στον άνθρωπο να συμπεριφέρεται χωρίς φραγμούς και ηθικές αναστολές και να εφαρμόζεται η άποψη του Καραμαζόφ στον Ντοστογιέφσκυ: «εάν δεν υπάρχει Θεός, όλα επιτρέπονται». Έχει επισημανθεί τεκμηριωμένα ότι η έλλειψη σωστής θρησκευτικής ζωής δημιουργεί το ψυχικό κενό και την υπαρξιακή αγωνία, που χαρακτηρίζουν έντονα το σύγχρονο άνθρωπο. Στο βάθρο του Θεού οι οπαδοί του υλιστικού ευδαιμονισμού και της ατομικής χρησιμοθηρίας τοποθετούν και λατρεύουν τα είδωλα της σαρκολατρίας και της ηδονιστικής εγωπάθειας. Οι αρνητικές και πολλές φορές καταστροφικές συνέπειες της πρακτικής αθεΐας επηρεάζουν έντονα τη νεαρή ηλικία, αλλά και πολλές πτυχές της οικογενειακής και κοινωνικής ζωής. Ο σύγχρονος άνθρωπος καλείται να προβληματιστεί και να λάβει τις δέουσες αποφάσεις, αν επιθυμεί να επανεύρει τον ορθό προσανατολισμό του. "
Δεν θα επεκταθώ, άλλωστε το κείμενο είναι στη διάθεσή σας για να κρίνετε. Βεβαίως, θα μου πείτε, αφού το μάθημα είναι ομολογιακό, τα παρουσιάζει όλα υπό το πρίσμα του χριστιανικού δόγματος. Βεβαίως, θα απαντήσω, αν όμως ισχύει αυτό, οφείλει να είναι σαφώς και ρητώς παραδεκτό σε όλη την έκταση όλων των βιβλίων θρησκευτικών, και όχι να παρουσιάζεται η δογματική θεώρηση ως επιστημονική γνώση, πράγμα που γίνεται και παρακάτω στο βιβλίο αυτό με την ψευδοεπιστημονική ανάλυση του ανθρωπισμού, του μαρξισμού, του μηδενισμού και άλλων φιλοσοφικών ρευμάτων.
Ναι, πολύς λόγος γίνεται για τις ευαίσθητες ψυχές των θρήσκων, που θίγονται βαθιά όταν τους πεις ότι αυτά που πιστεύουν είναι κενά νοήματος, ενώ θεωρούν δικαίωμά τους να χαρακτηρίζουν τους συνανθρώπους τους ανήθικους, χωρίς αναστολές, με ψυχικό κενό και υπαρξιακή αγωνία, ευαδιμονιστές, χρησιμοθήρες ατομιστές, σαρκολάτρες και εγωπαθείς ηδονιστές - και μάλιστα μέσα από ένα διδακτικό βιβλίο της δημόσιας παιδείας, την οποία πληρώνουμε όλοι με τους φόρους μας.
Δεν θα ασχοληθώ να εξηγήσω τον Επίκουρο και την έννοια της ηδονής, ούτε θα λάβω τον κόπο να θυμίσω στους συγγραφείς του βιβλίου ότι η ηθική είχε διαχωριστεί από τη θρησκεία ήδη από την εποχή του Αριστοτέλη. Μου αρκεί να επισημάνω ότι όλα αυτά παρουσιάζονται με ένα ψευδοεπιστημονικό ύφος ενώ απέχουν παρασάγγας από την τρέχουσα επιστημονική γνώση, καθώς και ότι προσβάλλουν και μειώνουν τους αθέους.
Αλλά η πολιτική ηγεσία δεν φαίνεται να νοιάζεται για τέτοιες λεπτομέρειες. Της αρκεί να εξασφαλίσει τις θέσεις των θεολόγων. Το δήλωσε ρητώς ο κύριος Μπαλτάς, οι θεολόγοι έχουν πολλά να προσφέρουν. Σίγουρα αυτοί θα μας λύσουν το πρόβλημα του σχολικού εκφοβισμού πολύ πιο αποτελεσματικά από ψυχολόγους και κοινωνιολόγους - που δεν υπάρχουν στις σχολικές μονάδες ούτε καν για δείγμα και που με δυσκολία εξασφαλίζεται η συμβουλευτική συνδρομή τους ακόμη και σε περιπτώσεις σοβαρών προβλημάτων συμπεριφοράς. Εξασφάλισαν λοιπόν οι θεολόγοι τις θέσεις τους - πρώτα με την εγκύκλιο Λοβέρδου, η οποία είναι παρμένη αυτολεξεί από κείμενο του συλλόγου θεολόγων, και στη συνέχεια με τις ευλογίες Μπαλτά, που παρά τις καταγγελίες πολλών γονέων αρνήθηκε να αλλάξει την εγκύκλιο αυτή, που δημιουργεί ένα σωρό προσκόμματα στην χορήγηση της απαλλαγής από τα θρησκευτικά.
Και μετά μας μιλά για σεβασμό στην επιλογή του καθενός να πιστεύει ή να μην πιστεύει.
Φτάνει πια με την υπερβάλλουσα ευαισθησία των θρήσκων και με τον σεβασμό δύο ταχυτήτων. Ως άθεη, αξιώνω από το κράτος και από τους συμπολίτες μου τον ίδιο ακριβώς σεβασμό που αξιώνουν εκείνοι από εμένα.
Ούτε περισσότερο, αλλα ούτε και λιγότερο.
Ως επίλογο στο άρθρο αυτό ας μου επιτραπεί να παραθέσω την ανάρτηση ενός φίλου από το facebook σχετικά με τη συνέντευξη του κου Μπαλτά. Εκφράζει πολύ έντονα και γλαφυρά όλη την πικρία και την απογοήτευση που νιώθω ως άθεη πολίτης του ελληνικού κράτους.
Ευχαριστούμε, δήθεν αριστεροί σύντροφοι -τρομάρα σας-, που χέρι χέρι με τους ακροδεξιούς υπερορθόδοξους συγκυβερνώντες σας μας θεωρείτε πολίτες β΄ κατηγορίας, απαξιώνοντάς μας από κάθε παρουσία στον δημόσιο βίο, απομονώνοντάς μας από κάθε συμμετοχή και υποβολή οποιασδήποτε πρότασης στο ίδιο μας το κράτος.
Ευχαριστούμε επίσης που -ακόμα;- δεν μας έχετε δείξει τον δρόμο της εξόδου από το ορθόδοξο κράτος σας, εξοστρακίζοντάς μας με συνοπτικές διαδικασίες, μη σας χαλάμε τη χριστιανική μόστρα με τη σατανική μας κατάπτυστη αθεΐα, που τόσο πολύ ενοχλεί τον ονειρικά σας πλασμένο τέλειο κόσμο.
Ευχαριστούμε που εξακολουθείτε ν' αγνοείτε κάθε έννοια ισότητας, ισονομίας, δικαίου, σεβασμού θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων και συνεχίζετε να τα καταστρατηγείτε και καταπατάτε ανερυθρίαστα, καλύτερα κι από συνταγματάρχες της ίδιας της χούντας, οι οποίοι μάλλον έχουν να ζηλέψουν πολλά από σας.
Ευχαριστούμε που θεωρείτε και την παραμικρή επαφή μαζί μας μιαρή.
Ευχαριστούμε που θεωρείτε ότι οι υπόλοιποι θρησκευόμενοι πολίτες αγαπούν τα παιδιά τους περισσότερο από ό,τι εμείς τα δικά μας και ότι η δική τους παιδεία είναι σαφώς ανώτερη, πλημμυρισμένη μέχρι τα μπούνια από την ανάπτυξη της συνταγματικά κατοχυρωμένης (;;;!!!) και προωθούμενης θρησκευτικής συνείδησης, πράγμα απαραίτητο προφανώς για το κράτος σας.
Ευχαριστούμε που παίρνετε τα ΑΝΗΛΙΚΑ παιδιά μας, τα αναγκάζετε σε δηλώσεις φρονημάτων διαπομπεύοντάς τα ενώπιον των υπολοίπων, ξεχωρίζοντάς τα ως δακτυλοδεικτούμενα όταν απέχουν από τις κρατικές σας επιβεβλημένες προσευχές (!!!) -κάτι που είμαι σίγουρος ότι ρεζιλεύει κι υποβιβάζει την ίδια την επικρατούσα θρησκεία σας, γελοιοποιώντας τα μυστήρια και τις τελετές της-, γινόμενοι έτσι πρωτοστάτες και συνεργοί ενός πρωτοφανούς κρατικού bullying, που δεν έχει σχέση με οποιαδήποτε έννοια σύγχρονου κράτους, κι οπωσδήποτε όχι δυτικού.
Ευχαριστούμε που είστε μέρος του μοναδικού κράτους στον κόσμο με την παγκόσμια κι εκπληκτικά ευρηματική πρωτοτυπία να συστεγάζει στο ίδιο υπουργείο παιδεία και θρησκεύματα, καταδεικνύοντας σαφέστατα την κατεύθυνση που θέλει να έχει η παιδεία του.
Ευχαριστούμε που εξακολουθείτε μέσα από τα ίδια τα βιβλία που διδάσκονται τα παιδιά ΜΑΣ να μας καθυβρίζετε, υποτιμάτε, λοιδορείτε, και να γνωρίζετε εσείς για μας τι πιστεύουμε και γιατί είμαστε φανερά πλανημένοι και αδαείς ή αχάριστοι.
Ευχαριστούμε που εξακολουθείτε να υπερασπίζεστε ένα από τα λίγα εναπομείναντα συντάγματα που δεν απηχούν σε όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες του κράτους τους, διαχωρίζοντάς τους και αναγκάζοντάς τους θέλουν δεν θέλουν να αποδέχονται φανταστικές οντότητες.
Τουλάχιστον ο Καμμένος, ο Νικολόπουλος κι η λοιπή παρέα είναι συνεπείς σε όσα πρεσβεύουν, πιστεύουν κι επιδιώκουν. Εσείς τι είστε, ανδρείκελα της δήθεν αριστεράς;
Στο τέλος της ίδιας συνέντευξης ο κ. Μπαλτάς ερωτάται αν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος. Απαντάει πως δεν επιτρέπεται να κάνει "δημόσια ομολογία πίστης" - κάτι που υποχρεούνται όμως να κάνουν χιλιάδες μαθητές σύμφωνα με την απαράδεκτη εγκύκλιο που αρνήθηκε να καταργήσει.