Έτυχε να βρεθούμε στη σχολή, στα μέσα της δεκαετίας του ’80. Το νεοσύστατο τμήμα Βιολογίας μοιράζονταν αίθουσες και εργαστήρια με τα υπόλοιπα τμήματα στο παλιό κτήριο της θρυλικής ΦΜΣ. Δίπλα ακριβώς απ’ τη ΦΜΣ όμως φύτρωνε ένα 9όροφο κτίσμα που θα στέγαζε Βιολογικό, Φαρμακευτική και Πληροφορική.
Το 1987 μάς βρίσκει στο 9όροφο να προσπαθούμε να βρούμε έναν χώρο να στεγάσουμε τις ανησυχίες μας και τη συντροφικότητά μας. Η αντίθεσή μας στο νόμο Τρίτση μάς οργανώνει όλους τους εκτός των τειχών φοιτητές του Βιολογικού στην Ομάδα Πρωτοβουλίας, η οποία οργανώνει και την κατάληψη του 9όροφου στα μέσα Νοέμβρη. Συνέλευση τη συνέλευση η ομάδα μαζικοποιείται και η κατάληψη κρατάει μέχρι τις διακοπές.
Η κατάληψη ήταν λειτουργικότατη προτείνοντας μια διαφορετική εικόνα και χρήση του κτηρίου! Ένα παλιό Ντεσεβώ συμβολικά γίνεται πολύχρωμη γλάστρα και ο νότιος τοίχος διακοσμείται με υπέροχες εικόνες. Αντιμαθήματα που δημιουργούσαν μια άλλη σχέση μ’ αυτό που σπουδάζαμε, συνεχείς συναυλίες, προβολές και προτάσεις για μια άλλη σύνδεση με τον Πανεπιστημιακό χώρο, διαμόρφωναν μέρα με την ημέρα μια ζωή δημιουργική, ζωντανή, μακριά απ’ τα καταναλωτικά πρότυπα της επίπλαστης ευζωίας που κυριαρχούσε. Στα πλαίσια της κατάληψης είχαμε εντοπίσει ότι στο 9όροφο δεν είχε προβλεφθεί ούτε ο παραμικρός χώρος συνάθροισης και αναψυχής των φοιτητών. Έτσι εκεί που αργότερα ήταν ο χώρος του θυρωρού αρχίσαμε να λειτουργούμε ένα υποτυπώδες καφέ.