Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

ΤΥΦΛΩΣΗ

Παρακολουθώντας τις δηλώσεις διαφόρων νυν και πρώην μελών της Λεγεώνας του Χριστού σχετικά με τα σκάνδαλα που αποκαλύφθηκαν γύρω από τη ζωή του ιδρυτή του τάγματος, του μεξικανού Μαρσιάλ Μασιέλ, δεν παύω να εκπλήσσομαι από την δύναμη της προκατάληψης. Ο άνθρωπος αυτός ήταν ένας έκφυλος, ένας απατεώνας, ένας εγκληματίας. Εξαπατούσε συνειδητά τους οπαδούς τα μέλη του τάγματος, προτρέποντάς τους στην αρετή, στην αποχή από το σεξ, στην αποχή από τις απολαύσεις, στην απάρνηση των υλικών αγαθών, ενώ ο ίδιος κολυμπούσε στο χρήμα, παραχάραζε λογιστικά βιβλία, ήταν παιδεραστής, κακοποίησε συστηματικά άγνωστο πόσα παιδιά και εφήβους, είχε αναρίθμητες ερωμένες, και τουλάχιστον τέσσερα παιδιά από διαφορετικές μητέρες.

Εννοείται ότι ο εν λόγω κύριος φιλοδοξούσε να εισέλθει στο πάνθεον των αγίων της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας. Δυστυχώς η αποκάλυψη τόσων σκανδάλων του στέρησε αυτή τη δυνατότητα - κρίμα αλήθεια, γιατί είχε όλα τα προσόντα για κάτι τέτοιο: εγωπάθεια, ματαιοδοξία, φιλαρχία, ταλέντο ηθοποιού και την εύνοια του πάπα.

Διαβάζω λοιπόν συνεντεύξεις ανθρώπων που τον γνώρισαν και τον πίστεψαν, και θαυμάζω.

Μια οπαδός της Λεγεώνος και θαυμάστρια του Μασιέλ, η οποία έχει δώσει όρκο αγνότητας και φτώχειας, λέει: "Όταν πληροφορήθηκα την ανήθικη ζωή του Πατρός Μασιέλ, έκλαιγα τρεις μέρες και τρεις νύχτες. Πέρασα από τη Ντίσνεϋλαντ στην πραγματικότητα. Για φαντάσου, ο Μασιέλ, αυτός που μας μιλούσε τόσο εμπνευσμένα για την ομορφιά της αγνότητας!"

Για να αποφεύγουν τους πειρασμούς της σάρκας, ο Μασιέλ συνιστούσε "ανάπαυση, ενατένιση της φύσης, προγραμματισμό του χρόνου και αποφυγή των παρορμήσεων και της οκνηρίας." Εύλογα αναρωτιόμαστε αν τα εφάρμοσε ποτέ και στον εαυτό του και με τι αποτέλεσμα.

Οι περισσότεροι στο τάγμα έχουν αποδεχθεί πλέον το γεγονός ότι ο ιδρυτής ήταν ένας απατεώνας, πολλοί όμως εξακολουθούν να πιστεύουν σε αυτόν και να τον θεωρούν απλώς "παραστρατημένο". Μειώνουν τη σημασία των εγκλημάτων του και τα αποδίδουν σε αδυναμία και στο μυστήριο της θεϊκής βούλησης, που οι θνητοί δεν κατέχουν. Θεωρούν ότι ο Μασιέλ αν και ανάξιος, έπραττε το σωστό, εκτελούσε τη θέληση του θεού. "Ο Θεός γράφει ίσια ακόμη και με στραβή πέννα." "Ο κορμός σάπισε, μα τα κλωνάρια είναι γερά." "Μην κρίνετε ίνα μη κριθείτε."

Ένας από τους ιθύνοντες της Λεεώνας δηλώνει: "Εγώ πιστεύω ότι η Λεγεώνα έχει νόημα. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο θεός επέλεξε αυτό το όργανο, τον Μασιέλ, για να τη δημιουργήσει. Μην ξεχνάτε όμως ότι ο δημιουργός της ήταν ο Θεός. Ο Θεός ήταν ο καλλιτέχνης, ο Μασιέλ ήταν το πινέλο, η Λεγεώνα το έργο."

Το κλειδί της λειτουργίας της Λεγεώνας είναι η άνευ όρων υπακοή. Η απόλυτος υποταγή του ατόμου στην κοινότητα και στον αρχηγό της. "Σε πείθουν ότι οφείλεις πίστη στη Λεγεώνα, και στο τέλος πιστεύεις ότι αυτός είναι ο δρόμος σου. Η αυταπάρνηση δε συνίσταται σε νηστείες, αλλά στην απάρνηση της προσωπικής σου βούλησης. Το θέμα δεν είναι να σε βάλουν να σφουγγαρίσεις, αλλά να αισθάνεσαι ότι αυτό είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να σου συμβεί. Ποτέ δεν κριτικάρεις τους ανώτερους. Αν κάνεις την παραμικρή παρατήρηςη, ο πατέρας Μασιέλ το μαθαίνει. Είχαμε δύο μυστικούς όρκους: να μην κρίνουμε τους ανώτρους και να μην επιδιώκουμε να καταλάβουμε τις θέσεις τους. Αυτή ήταν η τακτική τους για να μην ανοίξει κανείς το στόμα του. Οι ανώτεροι ήταν οι εξομολογητές μας." λέει ένας πρώην λεγεωνάριος.

Προφανώς γι' αυτό στην αρχή, όταν ακούστηκαν οι πρώτες κατηγορίες εναντίον του Μασιέλ, σύσσωμο το τάγμα της αρνήθηκε και τον υποστήριξε. Μόνον όταν οι αποδείξεις έγιναν συντριπτικές, οι ανώτεροι αναγκάστηκαν να τις παραδεχθούν και να ενημερώσουν όλο το τάγμα. Όλα αυτά όταν ο Μασιέλ ήταν ήδη νεκρός.

Οι περισσότεροι λεγεωνάριοι έχουν αφομοιώσει την τακτική αυτή: ¨Οι ανώτεροί μου εκπροσωπούν την εξουσία του Χριστού επί της Γης", λέει ένας. "Είναι σαν το σκάκι, υπάρχουν αυστηροί κανόνες που δεν μπορείς να παραβείς, μέσα στο πλαίσιο αυτό όμως είσαι ελεύθερος", λέει ένας άλλος. Εύλογα αναρωτιέται κανείς τι σόι ελευθερία είναι αυτή, όταν έχεις παραδώσει στους ανώτερους πλήρη εξουσία κι εσύ την έχεις πλήρως απαρνηθεί.

Όσοι εισέρχονταν στη Λεγεώνα, εγκατέλειπαν τα εγκόσμια, και φυσικά και τα υπάρχοντά τους. Τα πάντα περιέρχονταν στη Λεγεώνα. Όλοι ζούσαν υπό συνθήκες απόλυτης φτώχειας και στέρησης - με εξαίρεση τον ιδρυτή Μασιέλ, που κοιμόταν στα καλύτερα ξενοδοχεία, έτρωγε τα καλύτερα φαγητά και ταξίδευε πάντα business class, πράγμα που, όπως λέει ένας βετεράνος λεγεωνάριος, "μας φαινόταν απόλυτα φυσικό".

Οι λεγεωνάριοι δεν έχουν ατομική ιδιοκτησία, πέρα από ένα σταυρό. Ζουν σε κοινότητες και επικοινωνούν με την οικογένειά τους μια φορά το μήνα. Αν κάποιος δικός τους τους χαρίσει οτιδήποτε, το παραδίδουν στη Λεγεώνα. Τα πάντα στη ζωή τους διέπονται από κανόνες - ρούχα, κούρεμα, χτένισμα, μοντέλο ρολογιού, χρόνος προσευχής, φαγητό, ακόμη και ο τρόπος που τρώνε τα μακαρόνια (κομμένα μικρά κομμάτια, ποτέ στριφυγυρίζοντας το πιρούνι), ακόμη και υποχρεωτικό πλύσιμο δοντιών τρεις φορές τη μέρα. Η ζωή των λεγεωνάριων είναι προκαθορισμένη μέχρις κεραίας.

Ορισμένοι καταφέρνουν να ξυπνήσουν, να ξεφύγουν, να δουν την απάτη πίσω από όλα αυτά. Κάποιοι είχαν ήδη ξεφύγει πριν ξεσπάσουν τα σκάνδαλα, κάποιοι ξύπνησαν με αφορμή αυτά. Κάποιοι ίσως δεν θα ξυπνήσουν ποτέ.

Υπάρχουν βαθμίδες κατανόησης. Κάποιοι κατάφεραν να δουν ότι η λεγεώνα είναι ένας μηχανισμός καταστολής και επιβολής εξουσίας προς ικκανοποίηση των φιλοδοξιών ενός αρχομανούς, και τίποτε άλλο. Κάποιοι δεν το αντέχουν, και επιμένουν να την βλέπουν ως "έργο του θεού". Κάποιοι κατάφεραν να αντικρίσουν κατάματα την αλήθεια και να δουν ότι ο "άγιος" ιδρυτής του τάγματος ήταν ένας αισχρός εγκληματίας. Κάποιοι δεν αντέχουν ούτε καν αυτό, και εξακολουθούν να τον λατρεύουν.

Κι αναρωτιέμαι αφελώς, υπάρχει άραγε κανείς ανάμεσά τους ικανός να αντέξει τη μεγάλη αλήθεια; Υπάρχει κανείς με αρκετά καθαρό νου ώστε να δει κάθε υποτιθέμενο "θεϊκό μήνυμα" προέρχεται πάντοτε από ανθρώπους, συχνά ανάξιους; Ότι οι ίδιες οι πηγές της πίστης τους είναι αμφίβολης αξιοπιστίας; Ότι η ίδια η πληροφορία της ύπαρξης του θεού προέρχεται αποκλειστικά από τα ιερατεία και εξυπηρετεί αποκλειστικά την διατήρηση της εξουσίας τους;

Μάλλον ζητάω πολλά. Είναι βαριάς μορφής η τύφλωση.


Πηγή μου είναι ως συνήθως το περιοδικό της κυριακάτικης El País, από όπου προέρχονται τα αποσπάσματα στα εισαγωγικά (μετάφραση δική μου), δυστυχώς όμως το συγκεκριμένο άρθρο δεν το βρίσκω online. Μπορείτε εύκολα να βρείτε πληροφορίες στη wikipedia και αλλού σχετικά με τη Λεγεώνα του Χριστού.

6 σχόλια:

Πάρης είπε...

Δε νομίζω ότι υπάρχει κάποιο σκάνδαλο στη συμπεριφορά του αρχηγού.
Απεναντίας είναι ακριβώς η ιστορία και η πραγματικότητα της Εκκλησίας.
Διδασκαλία και προπαγάνδα για εγκράτεια, ασημαντότητας υποτίθεται των υλικών αγαθών και ταυτόχρονα συγκεντρώνει η εκκλησία κάθε είδους πλούτο κινητό και ακίνητο.

Άθεος είπε...

Καθόλου δεν εκπλήσσομαι από την υποκρισία αυτού του πιστού. Ανατρέχοντας ολόκληρη την πορεία του χριστιανισμού μόνο τέτοια καθάρματα συνάντησα να αγιοποιούνται!
Αυτοί είχαν τις θέσεις κλειδιά, τον πλούτο, την εξουσία και κυρίως την «αποκαλυπτική χάρη του θεού» και γι αυτό άγιασαν! Οι κακομοίρηδες είναι οι πιο εξαπατημένοι. Είναι εκείνοι που τραβάνε το λούκι και πιστεύουν τα περισσότερα ψέματα. Ρομαντικοί και βλάκες. Τίποτα δεν καταλαβαίνουν. Οι ιδρυτές, οι πατριάρχες, οι άγιοι και οι φιλόσοφοι είναι οι επιτήδειοι που τους κοροϊδεύουν όλους.
Φοβερό… κι όμως αληθινό!

Ανώνυμος είπε...

poly poly typika se enimerono aplos os ofeila
http://marianefeli4.blogspot.com/2010/07/blog-post_3051.html

Αόρατη Μελάνη είπε...

Ευχαριστώ ανώνυμε για την ενημέρωση!

Vam33 είπε...

Εξαιρετικό blog , το ανακάλυψα πριν λίγο απο μια αναφορά του blogger g for george που έκανε σε ένα παλιότερο κείμενο σου.
Μου αρέσει που εκφράζει τις απόψεις σου με λιτό κατανοητό λόγο χωρίς υπερβολές
Έγινε ένα απο τα αγαπημένα μου blog

Αόρατη Μελάνη είπε...

Σε ευχαριστώ πολύ, χαίρομαι που περνά τόσος καινούριος κόσμος από το μπλογκ!