Όσο ψυλλιασμένη κι αν είμαι, το μεγαλείο των ιεραρχών της Ορθοδοξίας δεν παύει να με εκπλήσσει. Πληροφορούμαι άναυδη από Τα Νέα ότι ο μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ κατέθεσε μήνυση κατά του ρωμαιοκαθολικού επισκόπου Νικολάου, επειδή στο εκπαιδευτήριο του ρωμαιοκαθολικού μοναχικού τάγματος του Αγίου Ιωσήφ τελείται αγιασμός για τα χριστούγεννα από ρωμαιοκαθολικό ιερέα (οποία έκπληξις, πράγματι! μα τι περίμενε; να καλέσουν ορθόδοξο;) στον οποίο παρίστανται και οι ορθόδοξοι μαθητές (και φοβάται μην κολλήσουν καθολικισμό, φτου σκόρδο!), γεγονός το οποίο, λέει, εμπίπτει στις διατάξεις περί προσηλυτισμού.
Το ορθόδοξο χριστιανικό δόγμα διδάσκεται στα δημόσια σχολεία, ο αγιασμός τελείται από ορθόδοξους χριστιανικούς ιερείς για όλους τους μαθητές ανεξαρτήτως δόγματος, το ίδιο και η καθημερινή ορθόδοξη χριστιανική προσευχή, και μάλιστα όπως ορίζει το Π.Δ. 201/98 (ΦΕΚ 161Α), άρθρο 13, §10, οι αλλόθρησκοι και ετερόδοξοι μαθητές οφείλουν παρευρίσκονται στο χώρο της συγκέντρωσης*, τηρώντας απόλυτη ησυχία, σεβόμενοι τους δασκάλους και τους συμμαθητές τους που προσεύχονται, χωρίς κανείς να θίγεται ή να τολμά να μιλήσει περί επιβολής και περί προσηλυτισμού.
Αν υποθέσουμε ότι υφίστανται προσηλυτισμό οι ορθόδοξοι μαθητές που παρίστανται στον αγιασμό του σχολείου αυτού, στο οποίο οι γονείς επέλεξαν να τα εγγράψουν γνωρίζοντας αναφίβολα ότι διευθύνεται από ρωμαιοκαθολικούς, τι θα πρέπει να σκεφτούμε τότε για τους μαθητές άλλων δογμάτων που παρίστανται στον αγιασμό και την προσευχή όλων των δημόσιων σχολείων, χωρίς ούτε οι γονείς τους ούτε οι ίδιοι να έχουν άλλη επιλογή;
Κι έρχεται τώρα ο μητροπολίτης μας, ο καλός αυτός άνθρωπος, και ενοχλείται από το γεγονός ότι τελείται αγιασμός από ρωμαιοκαθολικό ιερέα σε εκπαιδευτήριο που ανήκει σε ρωμαιοκαθολικό μοναστικό τάγμα. Η καταγγελία του μητροπολίτη μπορεί να είναι νομότυπη, αλλά όζει μισαλλοδοξίας και προκατάληψης. Αν το σύνταγμα και οι νόμοι δικαιώνουν μια τέτοια καταγγελία, καιρός είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να αλλάξουν. Δεν είναι δυνατόν να θεωρείται "προσηλυτισμός" το ένα και να διώκεται, και "διαπαιδαγώγηση" το άλλο και να προωθείται από τη δημόσια παιδεία. Πιο κατάφωρη και αισχρή διάκριση δεν μπορεί να υπάρξει. Και καλά ο μητροπολίτης δεν μπορεί να δει πέρα από τις παρωπίδες του. Οι κρατικοί μας λειτουργοί, οι υπουργοί, οι βουλευτές, οι κυβερνήσεις, ως πού βλέπουν; Και ως πότε;
Ο μητροπολίτης έχει δικαίωμα να μηνύσει τους ρωμαιοκαθολικούς που στο δικό τους το σχολείο τέλεσαν τον δικό τους αγιασμό. Εγώ που δεν είμαι χριστιανή ορθόδοξη και το παιδάκι μου παρακολουθεί αγιασμό στην αρχή της χρονιάς από ορθόδοξο χριστιανό ιερέα, ακούει στα μαθήματα της γλώσσας, της ιστορίας, ακόμη και της μουσικής ένα σωρό ορθόδοξες χριστιανικές αναφορές, βλέπει κάθε μέρα ένα ορθόδοξο χριστιανικό εικόνισμα πάνω από την έδρα της δασκάλας του, και παρίσταται συμφώνως τω νόμω κάθε μέρα στην ορθόδοξη χριστιανική προσευχή κι έχει συνηθίσει να κάνει και το σταυρό του, σε ποιον μπορώ να κάνω μήνυση πείτε μου;
*Το ΠΔ διευκρινίζει βεβαίως ότι οι αλλόθρησκοι και ετερόδοξοι δεν συμμετέχουν στην προσευχή (αυτό πάει να πει απλώς ότι δεν τους υποχρεώνουν να την απαγγείλουν οι ίδιοι), και παρίστανται μόνον εφόσον προσέλθουν πριν αυτή γίνει - δεν είναι δηλαδή υποχρεωτικό να παρευρίσκονται. Πείτε μου όμως, ποιος γονιός είναι δυνατόν να κάθεται με το ρολόι στο χέρι έξω από το σχολείο ώστε να στείλει το παιδί του μέσα ακριβώς τη στιγμή που τελειώνει η προσευχή; Δεν μπορεί να καθυστερήσει περισσότερο, γιατί αμέσως μετά την προσευχή μπαίνουν στις τάξεις, ούτε να το βάλει νωρίτερα αν δεν θέλει να ακούσει την προσευχή: πρέπει να καραδοκεί για το σωστό δευτερολεπτο. Μιλάμε για παράλογα πράγματα.
Το ορθόδοξο χριστιανικό δόγμα διδάσκεται στα δημόσια σχολεία, ο αγιασμός τελείται από ορθόδοξους χριστιανικούς ιερείς για όλους τους μαθητές ανεξαρτήτως δόγματος, το ίδιο και η καθημερινή ορθόδοξη χριστιανική προσευχή, και μάλιστα όπως ορίζει το Π.Δ. 201/98 (ΦΕΚ 161Α), άρθρο 13, §10, οι αλλόθρησκοι και ετερόδοξοι μαθητές οφείλουν παρευρίσκονται στο χώρο της συγκέντρωσης*, τηρώντας απόλυτη ησυχία, σεβόμενοι τους δασκάλους και τους συμμαθητές τους που προσεύχονται, χωρίς κανείς να θίγεται ή να τολμά να μιλήσει περί επιβολής και περί προσηλυτισμού.
Αν υποθέσουμε ότι υφίστανται προσηλυτισμό οι ορθόδοξοι μαθητές που παρίστανται στον αγιασμό του σχολείου αυτού, στο οποίο οι γονείς επέλεξαν να τα εγγράψουν γνωρίζοντας αναφίβολα ότι διευθύνεται από ρωμαιοκαθολικούς, τι θα πρέπει να σκεφτούμε τότε για τους μαθητές άλλων δογμάτων που παρίστανται στον αγιασμό και την προσευχή όλων των δημόσιων σχολείων, χωρίς ούτε οι γονείς τους ούτε οι ίδιοι να έχουν άλλη επιλογή;
Κι έρχεται τώρα ο μητροπολίτης μας, ο καλός αυτός άνθρωπος, και ενοχλείται από το γεγονός ότι τελείται αγιασμός από ρωμαιοκαθολικό ιερέα σε εκπαιδευτήριο που ανήκει σε ρωμαιοκαθολικό μοναστικό τάγμα. Η καταγγελία του μητροπολίτη μπορεί να είναι νομότυπη, αλλά όζει μισαλλοδοξίας και προκατάληψης. Αν το σύνταγμα και οι νόμοι δικαιώνουν μια τέτοια καταγγελία, καιρός είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να αλλάξουν. Δεν είναι δυνατόν να θεωρείται "προσηλυτισμός" το ένα και να διώκεται, και "διαπαιδαγώγηση" το άλλο και να προωθείται από τη δημόσια παιδεία. Πιο κατάφωρη και αισχρή διάκριση δεν μπορεί να υπάρξει. Και καλά ο μητροπολίτης δεν μπορεί να δει πέρα από τις παρωπίδες του. Οι κρατικοί μας λειτουργοί, οι υπουργοί, οι βουλευτές, οι κυβερνήσεις, ως πού βλέπουν; Και ως πότε;
Ο μητροπολίτης έχει δικαίωμα να μηνύσει τους ρωμαιοκαθολικούς που στο δικό τους το σχολείο τέλεσαν τον δικό τους αγιασμό. Εγώ που δεν είμαι χριστιανή ορθόδοξη και το παιδάκι μου παρακολουθεί αγιασμό στην αρχή της χρονιάς από ορθόδοξο χριστιανό ιερέα, ακούει στα μαθήματα της γλώσσας, της ιστορίας, ακόμη και της μουσικής ένα σωρό ορθόδοξες χριστιανικές αναφορές, βλέπει κάθε μέρα ένα ορθόδοξο χριστιανικό εικόνισμα πάνω από την έδρα της δασκάλας του, και παρίσταται συμφώνως τω νόμω κάθε μέρα στην ορθόδοξη χριστιανική προσευχή κι έχει συνηθίσει να κάνει και το σταυρό του, σε ποιον μπορώ να κάνω μήνυση πείτε μου;
*Το ΠΔ διευκρινίζει βεβαίως ότι οι αλλόθρησκοι και ετερόδοξοι δεν συμμετέχουν στην προσευχή (αυτό πάει να πει απλώς ότι δεν τους υποχρεώνουν να την απαγγείλουν οι ίδιοι), και παρίστανται μόνον εφόσον προσέλθουν πριν αυτή γίνει - δεν είναι δηλαδή υποχρεωτικό να παρευρίσκονται. Πείτε μου όμως, ποιος γονιός είναι δυνατόν να κάθεται με το ρολόι στο χέρι έξω από το σχολείο ώστε να στείλει το παιδί του μέσα ακριβώς τη στιγμή που τελειώνει η προσευχή; Δεν μπορεί να καθυστερήσει περισσότερο, γιατί αμέσως μετά την προσευχή μπαίνουν στις τάξεις, ούτε να το βάλει νωρίτερα αν δεν θέλει να ακούσει την προσευχή: πρέπει να καραδοκεί για το σωστό δευτερολεπτο. Μιλάμε για παράλογα πράγματα.
7 σχόλια:
Καλά δεν το συζητούμε ότι η μήνυση ήτσν καθαρά μια κίνηση εντυπωσιασμού. Το ενδιαφέρον πάντως με τον προσηλυτισμό είναι ότι η Ελληνική νομοθεσία θεωρεί ότι προσηλυτισμός μπορεί να γίνει από φυσικά πρόσωπα. Άρα ούτε στο δημόσιο Ελληνικό σχολείο έχουμε προσηλυτισμό από το Ελληνικό κράτος και την Ελληνική Εκκλησία, αλλά ούτε και στο Καθολικό σχολείο.
Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο.
Στο χωριό μου η κεντρική εκκλησία έχει κάτι μεγάφωνα νααα...με το συμπάθιο,και κάθε Κυριακή ή γιορτή παίρνουν φωτιά (και ο τελευταίος τσοπάνης μερικά χιλιόμετρα έξω απο το χωριό ακούει καμπάνα).Όχι,αυτό δεν είναι προσηλυτισμός,είναι ψυχαγωγία,μια ευγενική προσφορά των τοπικών "αρχόντων".
οι εκπαιδευτικοί ήμαστε υποχρεωμένοι να συμμετέχουμε κιόλας http://tournestanisia.blogspot.com/2009/08/blog-post.html
στο σχολείο που είμαι φέτος ο θεολόγος είναι και ιερέας όποτε φαντάζεσαι τι γίνεται!
Είναι γνωστό το ΠΔ και οι υποχρεώσεις δασκάλων και καθηγητών. Γενικά είμαστε αρκετά πίσω στα θέματα αυτά, λόγου χάρη δεν υπάρχει δυνατότητα απαλλαγής δασκάλου που δεν θέλει να διδάξει θρησκευτικά για λόγους συνείδησης.
Αυτός ο γνωστός για τις προοδευτικές του ιδέες ποιμένας του αγαπάτε αλλήλους δεν βαστάει η καρδιά του να βλέπει το ποίμνιον του να βόσκει σε ξένη στάνη όπου μπορεί να φάει δηλητηριασμένα πίτουρα!
"σεβόμενοι τους δασκάλους και τους συμμαθητές τους που προσεύχονται"! Καταλαβαίνεις πόσο άσχετοι ή υποκριτές είναι αυτοί που τα γράφουν αυτά, όταν ξέρουμε ότι στη μαθητική συγκέντρωση το πρωί πέφτουν οι πιο δυνατές σφαλιάρες και σπρωξιές και λέγονται τα περισσότερα ανέκδοτα που μάζεψαν οι μαθητές την προηγούμενη μέρα εκτός σχολείου...
Λάθος. Ο Σεραφείμ δεν έχει δικαίωμα να μηνύσει κανέναν, με την έννοια ότι η μήνυσή του είναι αβάσιμη και πρέπει να τεθεί στο αρχείο. Ακόμη και πριν τιμωρηθεί η Ελλάδα από το ευρωπαϊκό δικαστήριο, ως προσηλυτισμός εννοούνταν οι πράξεις εκείνες έναντι αλλοθρήσκου ή αλλοδόξου (πλην των ορθοδόξων προς αλλοθρήσκους ή αλλοδόξους) κατά τις οποίες αυτός που επιχειρούσε να πείσει τον έτερο σε αλλαγή του θρησκεύματός του εκμεταλλευόταν είτε την κουφότητα (=βλακεία) είτε παρείχε υλικά ανταλλάγματα.
Εφόσον λοιπόν ο ρωμαιοκαθολικός ιερέας δεν εκμεταλλεύτηκε την κουφότητα των παιδιών (ποιος θα παραδεχτεί ότι είναι βλάκας;) ή δεν προέβη σε υλικά ανταλλάγματα, δεν υφίσταται προσηλυτισμός.
Κι όλα αυτά ο κ. Μεντζελόπουλος τα γνωρίζει πολύ καλά, αφού έχει ασκήσει δικηγορία για δύο έτη, από δε τη δικηγορία του έμεινε η δικομανία και μοιράζει αφειδώς σ' όλο τον κόσμο μηνύσεις.
Δημοσίευση σχολίου