I shrank, cringed from reflex.
“Do I mind? A cigarette? Ma’am, please….!” I tried to explain, not to hurt her feelings. “You don’t mean… you’re going to blow smoke into our little bit of air? Force me, who has done you no harm, to breathe smoke?
Από το βιβλίο του Richard Bach “The bridge across forever”
Μία φορά την εβδομάδα τουλάχιστον πηγαίνω για χορό. Μου αρέσει η μουσική, μου αρέσει ο χώρος, μου αρέσουν οι άνθρωποι, και πάνω απ’ όλα φυσικά μου αρέσει να χορεύω. Αυτό που δεν μου αρέσει είναι η κάπνα. Όσο καλός και να είναι ο εξαερισμός, από μια στιγμή και μετά τα μάτια τσούζουν, ο λαιμός γρατζουνάει, αρχίζει ο ξερόβηχας και ξέρω ότι είναι ώρα να την κάνω. Τα ρούχα μου, τα μαλλιά μου, το σώμα μου όλο βρωμοκοπάει καπνίλα. Πετάω από πάνω μου τα ρούχα, τα χώνω στο καλάθι και το ξανακλείνω για να μη βγαίνει έξω η μυρωδιά. Χώνομαι στο μπάνιο και λούζομαι. Τα μαλλιά μου είναι μακριά και το να κοιμηθώ με βρεγμένο μαλλί, τυλιγμένο σε πετσέτα, δεν είναι ότι πιο ευχάριστο. Καλύτερα όμως από το να έχω πάνω μου αυτή τη μυρωδιά. Άλλωστε δεν χρωστά τίποτε και ο σύντροφός μου να έχει δίπλα του όλο το βράδυ τη μπόχα του ταγκιασμένου καπνού.
Κανείς ποτέ δεν μου ζήτησε έστω και τυπικά την άδεια για να καπνίσει μπροστά μου, πράγμα που πάντοτε έκανα όταν ήμουν καπνίστρια (και πάντα σεβόμουν την τυχόν αρνητική απάντηση του συνομιλητή μου). Ας μην κοροϊδευόμαστε όμως: έχει νόημα η ερώτηση αυτή; Είναι ποτέ δυνατόν να θέλει ένας έμφρων άνθρωπος να του ξεφυσάνε τον καπνό στη μούρη; Απλώς το παίρνει απόφαση ότι οι καπνιστές είναι τόσο πολλοί και το κάπνισμα τόσο καθιερωμένο, ώστε αν θέλει να έχει κάποια κοινωνική ζωή είναι υποχρεωμένος να το ανεχτεί.
Ως πότε;
Ως πότε πρέπει να θεωρείται δεδομένο και ανεκτό κοινωνικά να δηλητηριάζεται ο αέρας που αναπνέουμε;
Σύντομα πρόκειται να απαγορευτεί το κάπνισμα σε δημόσιους χώρους. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα είναι μία ακόμη διάταξη που δεν θα εφαρμοστεί και θα καταστρατηγείται παντού. Από εμάς εξαρτάται η εφαρμογή της. Από εμάς, καπνιστές και μη καπνιστές μαζί. Οι καπνιστές ας καταλάβουν ότι οφείλουν σεβασμό στην υγεία των άλλων. Οι μη καπνιστές ας τολμούν να τους το υπενθυμίζουν. Μεγάλο το κοινωνικό κόστος, μεγαλύτερο όμως το κόστος στην υγεία μας.
Ο καπνός ενοχλεί. Ο καπνός βλάπτει. Όχι μόνον σε κλειστούς χώρους, αλλά και σε ανοιχτούς. Πολύ συχνά μου συμβαίνει να καπνίζει κάποιος στο δρόμο και να μου έρχονται τα συννεφάκια που ξεφυσά καθώς περπατάει. Ή να βρίσκομαι στην παραλία ή σε κάποια υπαίθρια εκδήλωση και οι διπλανοί μου να καπνίζουν αμέριμνοι, πιστεύοντας ότι μια που είμαστε έξω «δεν πειράζει» γιατί το παίρνει ο αέρας. Βεβαίως το παίρνει, το περνάει από τη μούρη των υπολοίπων και στη συνέχεια το διασκορπίζει στην ήδη επιφορτισμένη ατμόσφαιρα που αναπνέουμε όλοι μας.
Ο καπνός ενοχλεί. Ο καπνός βλάπτει. Όχι μόνον σε δημόσιους χώρους, αλλά και σε ιδιωτικούς. Η δηλητηρίαση είναι θεμιτή σε ιδιωτικό χώρο; Μπορώ να σας εξαναγκάσω να πιείτε κώνειο στο τσάι που θα σερβίρω στο σπίτι μου; Όχι; Μα τότε γιατί θεωρείται δεδομένο ότι μπορώ να δηλητηριάσω τον αέρα που αναπνέετε; Το δηλητηριασμένο τσάι, στο κάτω-κάτω, μπορείτε και να μην το πιείτε, χωρίς συνέπειες. Δεν μπορείτε όμως να μην αναπνεύσετε! Ενώ εγώ μπορώ να μην καπνίσω. Ίσως να ενοχληθώ, ίσως να δυσφορήσω – αλλά δεν θα έχω ως συνέπεια βλάβες στην υγεία μου. Ενώ εσείς που ρουφάτε τον καπνό μου θα έχετε.
Δεν γνωρίζω όλη την ελληνική νομοθεσία (αν και ίσως θα έπρεπε, δεδομένου ότι άγνοια νόμου απαγορεύεται). Είμαι όμως πεπεισμένη ότι όλο και κάποιος νόμος θα απαγορεύει την πρόκληση σωματικής βλάβης, ίσως μάλιστα να γίνεται και συγκεκριμένη μνεία στη δηλητηρίαση. Είμαι σίγουρη ότι ένας καλός δικηγόρος θα μπορούσε να στηρίξει στο δικαστήριο μια μήνυση κατά των καπνιστών για πρόκληση σωματικής βλάβης και να κερδίσει τη δίκη.
Το κάπνισμα δεν είναι απλώς απαράδεκτο. Είναι και παράνομο. Απλώς δεν το έχει πάρει κανείς χαμπάρι ακόμη!
Και μια σύντομη αναφορά στις άλλες παράνομες ευφορικές και ψυχοτρόπες ουσίες:
Είναι προφανές ότι δεν συντρέχει κανένας λόγος να είναι παράνομη η χρήση των ουσιών που αναφέρονται συνήθως συλλήβδην με την άστοχη ονομασία «ναρκωτικά». Με την εξαίρεση του χασίς, που λαμβάνεται με κάπνισμα, η κατανάλωσή τους δεν επηρεάζει κανέναν άλλον παρά τον ίδιο τον χρήστη. Επομένως δεν συντρέχει λόγος να είναι απαγορευμένες. Είναι εξίσου παρανοϊκό με το να είναι παράνομη η αυτοκτονία. Είναι εξίσου παρανοϊκό με την υποχρεωτική χρήση ζώνης ασφαλείας και κράνους. Είναι η παρωχημένη νοοτροπία του κράτους-πατέρα, που γνωρίζει καλύτερα από εμάς τι είναι καλό για εμάς.
Αντιθέτως είναι απολύτως λογικό και επιβεβλημένο να απαγορευτεί εξ ολοκλήρου το κάπνισμα, ως επιβλαβές για τους συνανθρώπους μας και για το περιβάλλον μας. Μπορεί να υπάρξει ένα μεταβατικό στάδιο κατά το οποίο οι καπνιστές θα έχουν το χρόνο να διακόψουν τη συνήθεια του καπνίσματος. Μπορούν να διαμορφωθούν ειδικοί χώροι καπνίσματος, με φίλτρα εξαερισμού που να συγκρατούν τους ρύπους, όπου θα πηγαίνουν όσοι δεν αντέχουν χωρίς τη δόση τους (κάτι σαν τις ναρκοσάλες των νοσοκομείων).
Αγαπητοί καπνιστές, φρικάρατε;
Καλά κάνατε.
Αυτή είναι η εικόνα, και αυτή πρέπει να είναι. Το κάπνισμα είναι ένας επικίνδυνος εθισμός και οφείλει να εκλείψει. Δεν χωρεί ούτε συζήτηση ούτε αμφισβήτηση.
Οι εικόνες αλιεύθηκαν από την ιστοσελίδα
33 σχόλια:
Ωχ ωχ ωχ! Με βλέπω πρώτο-πρώτο πελάτη του Κορυδαλλού...
... και αμέσως μετά θα μπουζουριάσουν εμένα...θέλω να δω ποιος θα μας φέρνει τσιγάρα στη φυλακή!
Τώρα λίγο πιο σοβαρά. Καπνίζω πάνω από 20 χρόνια. Τώρα τελευταία καπνίζω πάνω από 35 τσιγάρα τη μέρα. Κανονικά ζω με σύντροφο μη-καπνιστή οπότε έχω συνηθίσει τον αυτοπεριορισμό, αλλά εδώ που είμαι του δίνω και καταλαβαίνει.
Κάπνιζες. Ίσως να θυμάσαι πώς λειτουργεί ο εθισμός. Δε σκέφτεσαι και πολλά, μόνο πώς θα γίνει να καπνίσεις. Αν κάποιος πλάι σου ανάψει θεωρείς δεδομένο πως επιτρέπεται.
Πράγματι, οι καπνιστές συχνά επιβάλλουν το πρόβλημά τους στους υπόλοιπους - αν και πρέπει κάποιος να είναι πολύ αδιάφορος, για να μην πω κάφρος, για να το μπουμπουνίσει σε χώρους που εξυπακούεται ότι δεν είναι αποδεκτό, και δεν εννοώ μόνο νοσοκομεία, υπηρεσίες κτλ αλλά και σπίτια.
Για τους ανοιχτούς χώρους όμως Μελάνη μου, νομίζω ότι τα παραλές. Δεν αμφισβητώ καθόλου την ενόχληση που σου προκαλεί, αλλά δεν νομίζω ότι επιβαρύνεται η υγεία σου δίπλα μου σε μια συναυλία, περισσότερο απ΄ότι στις καθημερινές σου μετακινήσεις ανάμεσα σε τρία εκατομμύρια αμάξια.
Και τέλος μου φαίνεται παράλογο το να θεωρούμε την πρέζα πχ, άξια αποποινικοποίησης επειδή σουτάρεται ατομικά, αλλά να εξαιρούμε το μαύρο γιατί καπνίζεται. Μάλλον δεν κατάλαβα καλά τι εννοείς μ΄αυτό.
Οι απαγορεύσεις δεν είναι λύση ποτέ, αγωγή συμπεριφοράς χρειάζεται, και βοήθεια στους εξαρτημένους κάθε είδους.
Πρόσκληση γιά έτερον μπλογκοπαίγνιο.
Δε συμφωνώ με την προαιρετική χρήση κράνους και ζώνης.
Για το κάπνισμα, θα μιλήσω υποκειμενικά. Παρ΄ότι δεν κάπνιζα ποτέ μου, πιάνω τον εαυτό μου πολλές φορές να απολαμβάνει το παθητικό κάπνισμα...
Αγαπητά μου παιδιά, η συμμετοχή σας με συγκινεί τα μάλα!
@ινκοντινέντια:
Φυσικά και η απαγόρευση δεν είναι λύση ποτέ. Μακάρι να μπορούσαμε να απαγορεύσουμε όλες τις απαγορεύσεις! Φυσικά και η σωστή αντιμετώπιση είναι η αγωγή, η παιδεία, όχι ο καταναγκασμός.
Θυμάμαι καλά πώς λειτουργεί ο εθισμός, αν και δεν ήμουν ποτέ μου φανατική καπνίστρια (ποτέ δεν πέρασα τα 10 την ημέρα, και υπήρχαν διαστήματα που κάπνιζα μόνο 2-3 την εβδομάδα). Πράγματι δεν σκέφτεσαι και πολλά.
Δεν φαντάζομαι ότι μπορεί ποτέ πραγματικά να απαγορευτεί το κάπνισμα σε ιδιωτικούς χώρους. Θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι! Φαντάζεσαι τις εφόδους της αστυνομίας με πυροσβεστήρες στο χέρι; Σαν τον παλιό καλό καιρό της ποτοαπαγόρευσης!
Απλώς στην γενική κυριαρχία των καπνιστών θέλω να αντιτάξω μια άλλη θέση, αναγκαστικά ακραία, ώστε να μπορέσει να επιτευχθεί μια ισορροπία κάπου στη μέση.
Ειδικά στους χώρους διασκέδασης το κάπνισμα θεωρείται όχι απλώς δεδομένο, αλλά επιβεβλημένο. Πού να πεις κουβέντα! Δεν είναι νοσοκομείο εκεί! Άμα δεν σου αρέσει κυρά μου, κάτσε σπίτι σου! Γιατί όμως να μην μπορώ κι εγώ να διασκεδάσω έτσι όπως μου αρέσει, χωρίς να υφίσταμαι την δικτατορία των κανιστών; Εγώ είμαι πολίτης δεύτερης κατηγορίας;
Τροφή για σκέψη δίνω, αυτό είναι όλο. Ίσως τύχει να το διαβάσει αυτό κάποιος που του λείπει μονάχα μια μικρή, μια τόση δα ώθηση, και σκεφτεί "α στο διάολο ο παλιόπραμα!" και πετάξει το πακέτο στα σκουπίδια.
Τριπ, δεν σε γλυτώνει τίποτα! Οι αντικαπνιστικοί κομάντος βρίσκονται έξω από την πόρτα σου!
Θα σου φέρνω τσιγάρα στον Κορυδαλλό... :-D
Αεροστατικέ, θέλεις να μου πεις γιατί είσαι κατά της προαιρετικής χρήσης κράνους και ζώνης; Με ενδιαφέρει πολύ να ακούσω την άποψή σου.
Όσο για την απόλαυση του παθητικού καπνίσματος... είσαι ο πρώτος που ακούω να λέει κάτι τέτοιο! Εύχομαι καλή απόλαυση. Για μένα προσωπικά είναι μαρτύριο.
Ελληνίδα, ευχαριστώ για την πρόσκληση!
Λοιπόν για να θυμηθώ τώρα πώς γίνεται... γαμώτο... μολύβι; χαρτί; τι είναι αυτό; κάτι μου θυμίζει...
Ινκοντινέντια, δεν απάντησα στο τελευταίο που λες. Τι εννοώ δηλαδή με το ότι θεωρώ την πρέζα (κλπ.) άξια αποποινικοποίησης ενώ το μαύρο και τον καπνό ποινικώς κολάσιμα.
Εννοώ ότι οι νόμοι, αν θεωρήσουμε ότι είναι απαραίτητοι για την αρμονική λειτουργία της κοινωνίας (μπορεί και να μην είναι, αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα), σκοπό έχουν να καθορίσουν τις αποδεκτές και τις μη αποδεκτές συμπεριφορές μας ΣΤΟ ΒΑΘΜΟ ΠΟΥ ΑΥΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΑΣ. Το πρεζόνι βλάπτει τον εαυτό του και μόνον. Μπορεί βέβαια να καταλήξει να κλέβει για την πρέζα, όμως αυτό που είναι μη αποδεκτό δεν είναι η ίδια η πρέζα, αλλά η κλοπή. Μπορεί κάποιος υπό την επήρεια κάποιου διεγερτικού να διαπράξει ένα φόνο, αλλά το ποινικό αδίκημα δεν είναι αυτή καθαυτή η λήψη του διεγερτικού, είναι ο φόνος.
Αντίθετα, στην περίπτωση του καπνίσματος (ταμπάκου ή χασίς ή ραδικιών, αδιάφορο αυτό) η βλάβη προκαλείται άμεσα, με την ίδια την πράξη του καπνίσματος, με τις ουσίες που εκλύονται από το ίδιο το τσιγάρο.
Αν λοιπόν θέλουμε να ρυθμίσουμε τη συμπεριφορά μας με νόμους (και είπαμε ήδη ότι το καλύτερο είναι να τη ρυθμίζουμε με αγωγή και παιδεία, όχι με νόμους), τότε οφείλουμε να ποινικοποιούμε τις πράξεις που βλάπτουν τους άλλους, όχι αυτές που βλάπτουν τον εαυτό μας και μόνον!
(Εδώ αρκετοί μπορεί να έχουν αντίρρηση, και πράγματι πολλοί έχουν, με την έννοια ότι το άτομο αποτελεί και μέλος της κοινωνίας και έχει χρέος να φροντίζει τον εαυτό του ώστε να λειτουργεί σωστά μέσα στην κοινωνία. Προσωπική μου άποψη είναι η υποχρεωτική φροντίδα του εαυτού δεν έχει νόημα, ενώ αντίθετα η υποχρεωτική φροντίδα των άλλων έχει νόημα, εφόσον δεν διαθέτουμε σωστή παιδεία για να συμπεριφερθούμε σωστά χωρίς καταναγκασμούς).
Να επαναλάβω ότι όλο αυτό είναι στην ουσία σχήμα λόγου - δεν επιθυμώ πραγματικά την ποινικοποίηση του καπνίσματος (άσε που είναι ανέφικτο κάτι τέτοιο).
Συμφωνώ με αυτά που λες, Αόρατη Μελάνη, για υποχρεωτική φροντίδα των άλλων, πάραδειγμα το κάπνισμα και η απαγόρευσή του. Όμως, με τα παραδείγματα που είπες για "υποχρεωτική φροντίδα του εαυτού," ναρκωτικά και ζώνη ασφαλείας, νομίζω πως είναι ανάγκη να μην ξεχαστεί το κοινωνικό κόστος. You brought up a murder committed by a person on stimulants. If stimulants make it much more likely that a person will commit murder, you don't consider prohibition of stimulants reasonable? If this person is a parent, and because of his/her drug use is unable to hold a job, society (I'm not sure what it's like in Greece) may end up paying monetarily for the food etc. of the children. If this drug user goes to the hospital, who's paying for his treatment? You don't like the idea of a κράτος-πατέρας. Are you equally against state-funded medical care and assistance for the poor? The same argument goes with the seat-belt. There appears to be little cost in someone wearing a seatbelt. There is a cost to society if the person is not wearing a seatbelt and there's an accident.
Στ'αλήθεια βλάπτουν τον εαυτό τους και μόνον;
It's another question, though, when the cost of enforcing prohibition of a certain behavior comes close to the cost that society bears due to that same behavior. So, for example, it's conceivable that alcohol usage in its presence state has an overall negative social cost, but it would cost even more to enforce prohibition, so we shouldn't from an economic standpoint.
Μελάνη ευχαριστώ για τη διευκρίνιση. Αλλά και για τη χαρά της άλλης άποψης. Πραγματικά, απ΄το να συζητάμε μόνο όταν συμφωνούμε ("μπράβο, καλά τα λες"), προτιμώ να μοιραζόμαστε τις διαφορές μας.( Βέβαια έχω πέσει στην παγίδα της επιθετικότητας στο ευλόγ του Στοχάζομαι, αλλά αυτό ήταν άλλου παπά ευαγγέλιο - κυριολεκτικά.)
Επανήλθα γιατί θυμήθηκα κάτι που διάβαζα πριν λίγο καιρό. Στην Αγγλία σε πολλές περιοχές οι δημοτικοί υπάλληλοι που επισκέπτονται σπίτια πολιτών έχουν δικαίωμα να αρνηθούν την παροχή των υπηρεσιών τους αν ο πολίτης καπνίζει, όχι μόνο κατά τη διάρκεια της επίσκεψής τους αλλά και πριν απ΄αυτή !
Άλεξ, πραγματικά δεν έχω κάτι να αντιτάξω στην άποψή σου. Είναι θέμα ιδεολογικής διαφοράς. Είναι κατανοητό να απαιτήσει κανείς να απαγορευθούν κάποιες πρακτικές (όπως η λήψη διεγερτικών ή παραιασθησιογόνων) οι οποίες οδηγούν κατά τεκμήριο σε αντικοινωνικές συμπεριφορές.
Απλά όπως είπε και η Ινκοντινέντια, η απαγορευση δεν είναι λύση. Ή μάλλον καλύτερα, είναι μια λύση ανάγκης, μια λύση επείγουσα, η οποία δεν επιλύει ουσιαστικά το πρόβλημα, απλώς αναχαιτίζει το σύμπτωμα (μερικές φορές μάλιστα ούτε καν αυτό).
Παιδεία χρειάζεται, μόρφωση, ενημέρωση. Οι κοινωνικές επιστήμες είναι τραγικά παραμελημένες στην παιδεία μας. Για μένα, σε όλα τα σχολεία θα έπρεπε να υπάρχει από ένας ψυχολόγος σε κάθε τάξη και να κάνει δύο ώρες την εβδομάδα θεραπεία ομάδας, να αναθέτει εργασίες στα παιδιά, να τα παρακολουθεί προσωπικά. Κάτι αντίστοιχο θα έπρεπε να συνεχίζεται και στην ενήλικη ζωή με κάποιον τρόπο, ανά συνοικίες, ανά ηλικίες, ανά εργασιακό χώρο, με κάποιον τρόπο τέλος πάντων.
Μιλάμε όμως τώρα για επιστημονική φαντασία!
Είμαι υπέρ της μείωσης της κρατικής παρεμβατικότητας στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό. Γι' αυτό προτιμώ οι απαγορεύσεις να περιορίζονται στα "απολύτως απαραίτητα". Φυσικά το ποια είναι "απαραίτητα" είναι κάτι που επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια του καθενός, και τα επιχειρήματά σου πραγματικά έχουν βάση.
για τη ζώνη :
μια προφύλαξη που σχεδόν δεν την αισθάνεσαι, δεν ενοχλεί και σώζει
για το κράνος :
δεν έχω προσωπική εμπειρία γιατί δεν έχω οδηγήσει ποτέ μηχανή, όμως θέλω να αναφέρω ότι το βαφτιστήρι μου που δεν φορούσε, σκοτώθηκε επιτόπου, ενώ ο πρώτος μου ξάδερφος που φορούσε, σε άλλο ατύχημα, παρότι κόπηκε το πόδι του , κατάφερε με πλαστική να το επαναφέρει και τώρα περπατάει και χορεύει κανονικά, γιατί προστάτεψε το κεφάλι του...
γενικά, καλό είναι να διακρίνουμε το ατομικό καπρίτσιο από την ελευθερία...
Τώρα μάλιστα...
Καλώς την!
Σαφώς και έχεις δίκιο στην ουσία του θέματος-έχω υπάρξει για τρία περίπου χρόνια μη καπνιστής και νομίζω ότι καταλαβαίνω τι λες. Εδώ και ένα χρόνο όμως που το ξανάρχισα δεν μπορώ να με φανταστώ χωρίς το τσιγαράκι μου στις διάφορες συνδιαστικές απολαύσεις της μέρας (και της νύχτας). Γιαυτό προτιμώ να βγαίνω με καπνίστριες, να πηγαίνω σε μπαρ μη ευρωπαϊκά που ακόμα καπνίζουν, και φυσικά ρωτάω έναν μη καπνιστή δίπλα μου αν θα τον ενοχλούσε γιατί ξέρω ότι από ευγένεια θα πει όχι :-)))
...Τώρα αν κατά τύχη πέσω πανω σε σένα βλέπουμε...
Αναρωτιέμαι αν υπήρξες ποτέ καπνίστρια, με 10 - το πολύ - τσιγάρα την ημέρα. Η στάση σου απέναντι στο παθητικό κάπνισμα, ιδίως σε εξωτερικό χώρο μου υποβάλλει την εντύπωση μιας υπέρμετρης μαχητικότητας, τρόπο τινά σαν την μαχητικότητα των ΚΝιτών που θυμάμαι από το πανεπιστήμιο. Δηλαδή, λίγο too much.
Όσον αφορά τους εσωτερικούς χώρους, σε διαβεβαιώ ότι και πολλοί καπνιστές υποφέρουν. Ξέρεις γιατί; Όχι επειδή ασκούν τον "φασισμό" του καπνιστή, αλλά επειδή ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού ασκεί τον "φασισμό" της οικονομίας και δεν έχει ανοικτό τον εξαερισμό.
Είναι δυνατόν να έχεις δει νωρίς το πρωί το νέφος (smog για τους τζώνυδες)και να σε καίει το τσιγάρο;;; Αντί να ουρλιάζεις - μαζί με όλους μας - για τον ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ αέρα που αναπνέουμε, λες ότι σε πειράζει που ο κάθε Μήτσος που προχωράει δύο μέτρα μπροστά σου ανάβει το τσιγάρο του.
?
Δεν εννοώ να "στα χώσω". Συμφωνώ πως το κάπνισμα είναι μια επιβλαβής συνήθεια. Όχι περισσότερο όμως από εκείνο το καταραμένο ΑΓΧΟΣ που μας έχουν επιβάλλει και το οποίο βρίσκεται πίσω από κάθε ιατρικό πρόβλημα, από τις καρδιοπάθειες μέχρι και τις καταθλίψεις, από τον καρκίνο μέχρι και τις σεξουαλικές δυσλειτουργίες.
Τέλος, η αστυνόμευση και η απαγόρευση απλά δηλώνουν την αδυναμία της παιδείας, όπως σαν λογικό άτομο μπορείς να καταλάβεις.
Συγγνώμη αν καταχράστηκα τον χώρο σου.
Ένας πρώην καπνιστής, πρώην ex καπνιστής, νυν καπνιστής και μέλλων μη καπνιστής.
@Ανώνυμο
Αν υπάρχει κάτι που είναι πολύ φανερό πως είναι βλαβερό και που δεν έχει μεγάλη κοινωνική αξία (ίσως καμιά), γιατί να μην απαιτήσουμε να μειωθεί; Δεν ξέρω πολλά για το νέφος προσωπικά, όμως θα νόμιζα πως είναι αποτέλεσμα αυτοκινήτων και βιομηχανίας. Η βιομηχανία και τα αυτοκίνητα είναι βλαβερά; Ναι, όμως έχουν και μεγάλη κοινωνική και οικονομική αξία. Επιπλέον, το να μειωθεί το κάπνισμα στους κοινούς χώρους θα ήταν πιο πολύ εύκολο από το να μειωθούν η χρήση αυτοκινήτων και η βιομηχανία.
Αεροστατικέ μου,
εννοείται ότι έχεις δίκιο. Δεν λέω να μην βάζουμε ζώνη και κράνος. Λέω ότι δεν βλέπω το λόγο να είναι παράνομο. Να υπάρχει παιδεία, να υπάρχει ενημέρωση (που δεν υπάρχει επαρκής κατά τη γνώμη μου), βεβαίως ναι! Να σε παροτρύνουν να φροντίσεις τον εαυτό σου, βαβαίως! Να σου ρίχουν όμως πρόστιμο γιατί δεν φρόντισες τον εαυτό σου; Δεν είναι λίγο φαιδρό;
Οδηγούσα παπί παλιότερα. Μια μέρα έφαγα μια πόρτα στη μούρη και διέσχισα την Κηφισίας κάθετα. Το πρώτο πράγμα που έσκασε στην άσφαλτο ήταν το κεφάλι μου. Η σκέψη που μου ήρθε αυτόματα στο μυαλό ήταν "ευτυχώς φοράω κράνος!"
Όμως το κράνος το φορούσα επειδή αγαπούσα τη ζωή μου και κατανοούσα την σημασία του κράνους για την προστασία της. (Γι' αυτό πάντα είχα και δεύτερο κράνος στη μπαγκαζιέρα και το έχωνα στο κεφάλι του τυχόν επιβάτη μου.) Όχι επειδή θα μου κόβανε πρόστιμο αν δεν το φορούσα.
Μελικράτη μου, εκτιμώ την ειλικρίνειά σου! Έτσι είναι και το ξέρω: ζητάμε ως καπνιστές την άδεια, όντες σίγουροι ότι θα μας τη δώσουν. Άλλωστε πού ακούστηκε στο Ελλαδιστάν διασκέδαση χωρίς να γίνεις καπνιστός!
Εκείνη τη σάλσα θα τη χορέψουμε όμως! Μη νομίζεις ότι θα μου ξεφύγεις! Θα βάλω μάσκα αερίων και θα έρθω! (θα μας βγάλουν σε όλα τα πρωινάδικα).
Ανώνυμε, πράγματι δεν έχω υπάρξει καπνίστρια όπως το εννοείς. Σπάνιες υπήρξαν οι φορές που ένιωθα ότι δεν αντέχω χωρίς τσιγάρο. Γνωρίζω επίσης ότι και οι καπνιστές ενοχλούνται από την κάπνα - την οποία, αν μου επιτρέπεις να επισημάνω, οι ίδιοι δημιουργούν.
Δεν βλέπω όμως τίνι τρόπο αυτά αναιρούν τα επιχειρήματά μου.
Φυσικά και είμαι υπέρμετρα μαχητική - ηθελημένα, όπως εξήγησα στην απάντησή μου προς την Ινκοντινέντια. Η κοινωνική επιβολή του καπνίσματος είναι τόσο δεδομένη, ώστε θεωρώ ότι χρειάζεται μια ακραία αντίθεση για να την ξεκουνήσει από τη θέση της. Πρέπει να καταλάβουν οι καπνιστές σε τι βαθμό ενοχλούν και βλάπτουν τους άλλους, τελείως αδικαιολόγητα και με μηδενικό όφελος για τους ίδιους.
Μου έχει τύχει να αλλάξω θέση στην παραλία επειδή το αεράκι μου έφερνε την κάπνα των διπλανών. Γιατί; Τι χρωστάω εγώ; Να καταλάβουν ότι είναι εθισμένοι, εξαρτημένοι, άρρωστοι. Να ξεκουνηθούν και να κάνουν κάτι γι' αυτό.
Με θεωρείς ακραία. ΝΑΙ, ΕΙΜΑΙ ΑΚΡΑΙΑ! Τελεία! Και καλά κάνω!
Όσο για επιχειρήματα του τύπου "μα γιατί ασχολείσαι με τους καπνιστές και όχι με το νέφος", είναι τόσο γελοία που δεν βλέπω καν το λόγο να ασχοληθώ μαζί τους.
Μπορεί κανείς να τα βάλει ΚΑΙ με το νέφος ΚΑΙ με το κάπνισμα. Ή μήπως πρέπει να λύσουμε πρώτα όλα τα άλλα και μετά να περάσουμε σ' αυτό; Υπάρχει κάτι που μας εμποδίζει να τα κάνουμε παράλληλα;
Έχω βαρεθεί να ακούω διάφορα του τύπου "γιατί ασχολείστε με τα αδέσποτα και όχι με τα παιδάκια που πεινάνε στην Αφρική" λες και δεν μπορεί κανείς να κάνει και τα δύο, λες και είναι αλληλοαποκλειόμενα, λες και οφέιλουμε να ιεραρχήσουμε τα προβλήματα κατά προτεραιότητα και να μην λύσουμε το δεύτερο αν δεν έχουμε λύσει πρώτα το πρώτο.
Στην παρούσα ανάρτηση, μιλώ για το ΚΑΠΝΙΣΜΑ. Δεν μιλώ για το νέφος, δεν μιλώ για το πρωτόκολλο του Κυότο, δεν μιλώ για την εκτροπή του Αχελώου. Αν έχουμε κάτι να πούμε για το ΚΑΠΝΙΣΜΑ, ας το πούμε. Κι ας αφήσουμε ήσυχα τα λοιπά θέματα επί του παρόντος.
Προς όλους:
Με λίγη κοινή λογική, μπορεί καθένας να καταλάβει ότι στην πράξη είμαι πολύ πιο ανεκτική προς τους καπνιστές απ' όσο παρουσιάζομαι εδώ. Βγαίνω τα βράδια στα μπαρ και ανέχομαι όσους καπνίζουν και δεν λέω κουβέντα. Όχιμόνον δεν λέω κουβέντα, αλλά τους κάνω παρέα, γελάω μαζί τους, χορεύω μαζί τους, διασκεδάζω μαζί τους, κουβεντιάζω μαζί τους, κάνω φιλίες μαζί τους.
Η καλύτερη φίλη μου, η πιο αδελφική, η κολλητή μου, είναι καπνίστρια. Όταν βρισκόμαστε μαζί καπνίζει. Δεν λέω τίποτα και δεν λέει τίποτα, αλλά ξέρουμε και οι δύο. Ότι θα ήταν πολύ καλύτερα και για εκείνη και για μένα αν δεν κάπνιζε. Απλά, δεν μπορεί. Ακόμα.
Εύχομαι να μπορέσει σύντομα.
Περισσότερο για την ίδια παρά για μένα.
Όπως εύχομαι και για κάθε νυν καπνιστή και μελλοντικό άκαπνο.
Καπνιζω σαν ηλιθιος και εχω την αυταπατη οτι θα πεθανω υγιης,ενω ειναι σιγουρο οτι θα πεθανω σακατης,με χιλιαδες εγκεφαλικους καρκινους και μια καρδια σαραβαλο,.Απο οτι φαινεται τα πραγματα ειναι σκουρα ,γιατι αυτο θα συμβει και πισω απο τα καγκελα [πλακα κανω]...Προσπαθω να το κοψω το τσιγαρο ,θεωρω τον εαυτο μου ηλιθιο γιατι το ειχα καταφερει για 6 χρονια ,χωρις να μου λειπει...Καποιες ουσιες ,οχι ολες ,ειναι πρωτα θεμα μυαλου, του χρηστη και οχι συμβουλων απο αυτους που ειναι εξω απο το προβλημα και κοιταζουν τριχες στα αχερα,για ενα προβλημα που δεν εχουν ζησει...Μου φανταζει γελοιο το δραμα καποιων που εξαντλειται σε ηθικολογιες και απαγορευσεις,[για να μην περασει το κακο την πορτα μας] για ενα πρεζονι που ζει τον πανικο του...Τα πρεζονια δεν εχουν καμια βοηθεια,απο πουθενα , αυτο ειναι αυταποδικτο γιατι δεν θα εφταναν εκει...
Habilis, σε καταλαβαίνω απόλυτα.
Και συμφωνώ μαζί σου.
Είναι τουλάχιστον ηλίθιο να αναλωνόμαστε σε απαγορεύσεις. Ειδικά όταν μιλάμε για ουσίες τόσο εθιστικές όσο η ηρωίνη, ή η νικοτίνη.
Να εξηγούμαι πάλι: δεν πιστεύω στ' αλήθεια ότι η απαγόρευση θα βοηθούσε.
Αυτό που θέλω είναι να αμαυρώσω την εικόνα του καπνίσματος. Να στιγματίσω τη συμπεριφορά - όχι τον άνθρωπο. Γιατί δυστυχώς η εικόνα που υπάρχει αυτή τη στιγμή εξακολουθεί να είναι λαμπρή και μοδάτη. Γκομενάρες που ξεφυσούν ηδονικά τον κανπό, σκληρά αντράκια που μας ατενίζουν μέσα από ένα σύννεφο μυστηρίου.
Χρειάζονται πολλές εικόνες καρκινοπαθών και μαύρων πνευμόνων για να αντισταθμίσουν αυτήν την εντύπωση.
Θυμάστε τον ξανθό μουστάκια με το τζιπ στα τσιγάρα Κάμελ; Ο άνθρωπος πέθανε από καρκίνο. Όταν έμαθε ότι πάσχει, πέρασε την υπόλοιπη ζωή του αγωνιζόμενος για την αντικαπνιστική εκστρατεία.
Καλή του ώρα όπου βρίσκεται.
Εγώ πάλι είμαι για ισόβια καθειρξη.Μπορεί να μην καπνίζω τό...σο πολύ αλλα τα τσιγάρα που κάνω τα γουσταρω τρελά και αν δεν τα καπνίσω δεν περναω καλά.Αν μου το στερήσει κάποιος χτυπάει ο συναγερμός.Ωστόσο σέβομαι απόλυτα και αυτούς που δεν καπνίζουν και αναζητώ - αν ενοχλώ - χώρο καπνίσματος.Μην είμαστε και γαϊδούρια....
ΠΑΡΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΕΧΩ ΧΑΣΕΙ ΤΗ ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΔΥΟ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΟΝΩΝ ΕΙΜΑΙ ΦΑΝΑΤΙΚΗ ΚΑΠΝΙΣΤΡΙΑ, ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΟΧΛΕΙ Ο ΚΑΠΝΟΣ ΣΤΟΥΣ ΚΛΕΙΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ. ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΟΤΙ ΚΑΙ ΣΕ ΑΝΟΙΧΤΟΥΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΝΑ ΦΥΣΑΕΙ ΕΤΣΙ ΤΟ ΑΕΡΑΚΙ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΑΠΝΟ ΤΟΥ ΤΣΙΓΑΡΟΥ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ ΣΤΑ ΡΟΥΘΟΥΝΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥ ΤΑΛΑΙΠΩΡΟΥ. Σ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΛΛΑΖΩ ΘΕΣΗ.
ΜΕΧΡΙ ΕΔΩ ΟΜΩΣ.
ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΩ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΕΙ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΟΛΟΣΧΕΡΩΣ. ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΤΗΚΑ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΟΤΙ ΑΠΛΩΣ ΤΡΑΒΗΞΕΣ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΣΤΑ ΑΚΡΑ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΗΣ ΚΟΥΒΕΝΤΑΣ.
ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΟΜΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ ΟΤΙ ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ ΔΕΝ ΣΤΕΚΟΥΝ ΜΕ ΚΑΜΙΑ ΔΥΝΑΜΗ
1.ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ ΤΗΣ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΙΚΗΣ ΡΥΠΑΝΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ, ΝΑΙ ΔΕΝ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΟ ΤΟΥ ΚΥΟΤΟ ΕΔΩ ΑΛΛΑ ΕΣΥ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΣΕΣ ;-)
2. Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΙΑΣ ΠΟΥ ΞΕΦΥΣΑΕΙ ΚΑΠΝΟ ΣΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΤΟΥ ΘΥΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΓΟΗΤΕΙΑΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΛΗΡΟ ΑΝΤΡΑΚΙ ΜΕ ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΟ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ ΕΧΕΙ ΕΚΛΕΙΨΕΙ ΣΧΕΔΟΝ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΧΑΜΦΡΕΥ ΜΠΟΓΚΑΡΤ.
3. ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΕΖΑΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΤΣΙΓΑΡΟΥ.
ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΥΝΕΠΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΣΟΥ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙ ΚΑΚΟ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΑΛΛΑ ΝΑ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΒΛΑΠΤΕΙ ΜΟΝΟ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙΣ ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ ΣΤΟΥΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ ΣΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΜΑΣ ΚΛΠ
ΚΛΕΙΝΩ ΜΕ ΜΙΑ ΝΟΜΙΖΩ ΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ, ΟΙ ΧΩΡΟΙ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗΣ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΜΕΓΑΛΟΙ ΝΑ ΧΩΡΙΣΤΟΥΝ ΣΕ ΤΟΜΕΙΣ ΚΑΠΝΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΜΗ ΚΑΠΝΙΣΤΩΝ (ΜΕ ΣΩΣΤΟ ΕΞΑΕΡΙΣΜΟ)
ΟΙ ΔΕ ΜΙΚΡΟΙ ΝΑ ΧΩΡΙΣΤΟΥΝ ΣΕ ΜΑΓΑΖΙΑ ΠΟΥ ΚΑΠΝΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΑΓΑΖΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΠΝΙΖΟΥΜΕ ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ
ΕΧΩ ΨΗΦΟΡΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΜΟΥ, ΕΛΑ ΝΑ ΨΗΦΙΣΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΟΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ ΧΑΝΟΥΝ ΚΑΤΑ ΚΡΑΤΟΣ ;-)
ΕΠΙΣΗΣ ΕΧΩ ΠΟΣΤ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΠΟΛΥ ΝΑ ΔΩ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΟΥ!
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ :)
Λοιπάμαι που δεν έχω το χρόνο να διαβάσω όλα τα σχόλια.
Θέλω μόνο να εκφράσω το πόσο συμφωνώ μαζί σου!
Αντιπαθώ το κάπνισμα. Δεν μου αρέσει όμως να περιορίζω τους άλλους (που θέλουν να καπνίσουν) αρκεί και αυτοί να με σεβαστούν. Η υγεία μου θέλω να εξαρτάται από εμένα.
Κάτι είναι τουλάχιστον και αυτή η απαγόρευση..
Λοιπόν, ορίστε κι εγώ, που υπήρξα πλήρης καπνιστής επί δεκαέξι χρόνια, και οι απόψεις μου είναι οι ίδιες ή και σφοδρότερες από τις απόψεις της Αόρατης Μελάνης, ώστε να μη λέει κανείς πως η Αόρατη Μελάνη τα γράφει αυτά που γράφει επειδή δεν ήταν πραγματική καπνίστρια με δέκα τσιγάρα την ημέρα και χωρίς σύνδρομο στέρησης.
Χαίρομαι που όσοι ανέφεραν το διαχωρισμό των εσωτερικών χώρων φαίνονται να αντιλαμβάνονται την ανάγκη για σωστό εξαερισμό, ελπίζω όμως συγχρόνως να κατανοούν ότι στο Ελλαδιστάν το χειμώνα δεν πρόκειται ποτέ να βρεθεί καταστηματάρχης που να λειτουργεί "σωστό εξαερισμό" στο μαγαζί του, και επίσης δεν πρόκειται να βρεθεί μπάτσος που να μπορέσει να πιστοποιήσει πως ο εξαερισμός ήταν πράγματι ανεπαρκής και να κόψει πρόστιμο.
Και χωρίς σωστό εξαερισμό, το να επιτρέπεται το κάπνισμα σε τμήμα ενός καταστήματος είναι το ίδιο με το να επιτρέπεται το κατούρημα σε τμήμα μίας πισίνας.
Όσο για το κάπνισμα στην ύπαιθρο, δεν μπορεί βέβαια κανένας να απαιτήσει απαγόρευση του καπνίσματος, οφείλουν όμως οι καπνιστές να κατανοούν --στο ποσοστό που τους καίγεται καρφάκι-- ότι ενοχλούν, ακόμα κι εκεί. Και αν οι μη καπνιστές στο Ελλαδιστάν δεν ήταν η τόσο μικρή μειοψηφία που είναι, θα καιγόταν καρφάκι στους καπνιστές, αν μη τι άλλο γιατί ο σταρχιδισμός τους θα είχε αντίκτυπο στις κοινωνικές τους συναναστροφές. Άρα, έχουμε ένα κατ'εξοχήν ζήτημα καταπίεσης μίας μειονότητας.
"athena", φαντάσου πως δεν είσαι ο εαυτός σου, παρά κάποιος άλλος επισκέπτης, και διαβάζεις εντελώς αμέτοχα το παρακάτω: "ΠΑΡΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΕΧΩ ΧΑΣΕΙ ΤΗ ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΔΥΟ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΟΝΩΝ ΕΙΜΑΙ ΦΑΝΑΤΙΚΗ ΚΑΠΝΙΣΤΡΙΑ"... προσπάθησε να φανταστείς τι θα σκεφτόταν για εσένα αυτός ο άλλος, που δεν σε γνωρίζει, και που δεν έχει κανένα απολύτως λόγο να είναι φιλικά ή ευγενικά προδιατεθειμένος προς το άτομό σου, και σε κρίνει απλά και ψυχρά, (και γι'αυτόν ακριβώς το λόγο αντικειμενικά,) μόνο και μόνο με βάση αυτή την πρόταση που έγραψες.
ΔΙΑΓΟΡΑ, ΕΧΩ ΠΛΗΡΗ ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΒΑΡΟΥΣ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΑ (ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΒΙΩΣΑ 10 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΜΕ ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΝΑ ΦΟΥΣΚΩΝΟΥΝ ΝΑ ΞΕΦΟΥΣΚΩΝΟΥΝ ΝΑ ΦΑΛΑΚΡΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΒΓΑΖΟΥΝ ΜΑΛΛΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΞΑΝΑΦΑΛΑΚΡΥΝΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΦΕΡΩ ΜΟΝΟ ΤΑ ΠΙΟ ΦΑΝΤΑΧΤΕΡΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ) ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ ΟΤΙ ΕΠΕΛΕΞΑ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ ΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΦΡΑΣΗ.
ΕΙΣΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ Ο,ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ;-)
Βανέσσα, χαίρομαι που σε ξαναβλέπω!
Βικτώρια, καλωσήρθες!
Αθηνούλα, έχω να πω τα εξής:
Βεβαίως μίλησα για επιβάρυνση της ατμόσφαιρας - από το κάπνισμα. Σίγουρα είναι μικρότερη συνολικά από εκείνη που προκαλούν τα αυτοκίνητα, οι καυστήρες πετρελαίου, οι βιομηχανίες μας. Αλλά είναι υπαρκτή, και είναι δίπλα μας. Αυτό που είπα ήταν ότι επιβαρύνεται και άλλο ο ήδη επιβαρυμένος αέρας που ανασαίνουμε. Και είπα επίσης ότι αυτή τη στιγμή μιλώ μόνο για τη συγκεκριμένη επιβάρυνση, για να μην μεταθέσουμε το επίκεντρο της κουβέντας αλλού. Νομίζω είναι σαφές αυτό.
Ή εικόνα της μοιραίας γυναίκας και του σκληρού άντρα δεν ξέρω αν εξέλιπαν ή όχι. Αν όμως το κάπνισμα δεν είναι μοδάτο, τότε γιατί σκατά καπνίζουμε; Όλοι εμείς που καπνίσαμε, γιατί το κάναμε; Στην εφηβεία δεν ξεκινά το πράγμα; Ή λίγο αργότερα; και δεν ξεκινά για να φανείς "μεγάλος", "προχωρημένος", "τυπάς" και τα παρόμοια; Η πίεση των ομοτίμων (peer pressure) δεν είναι που κάνει τη ζημιά; Και το ζητούμενο δεν είναι η απόλαυση (θυμηθείτε τους βήχες με τα πρώτα τσιγάρα!) αλλά το να "φανείς κάποιος".
Τώρα, αν αυτό το "κάποιος" είναι μοιραία γυναίκα ή είναι cyber γκόμενα, λίγη ζημασία έχει νομίζω.
Όσο για την απαγόρευση του καπνίσματος σε ιδιωτικούς χώρους: εμφανώς πρόκειται για μία ακόμη ρητορική υπερβολή. Αν είναι ποτέ δυνατόν να θέλω να κάνουν έλεγχο και στα σπίτια του κόσμου!
Αν όμως θέλουμε να το εφαρμόσουμε (θεωρητικά μιλώντας), μάλλον θα έπρεπε να μιλήσουμε για απαγόρευση του καπνίσματος ενώπιον άλλων χωρίς τη συγκατάθεσή τους. Πράγμα που είναι αθέμιτο ακόμη και σε ιδιωτικούς χώρους.
Αν έρθω στο σπίτι σου και σε παρακαλέσω να μην καπνίσεις, θα το κάνεις; Για μένα το σωστό θα ήταν να μην το κάνεις. Αυτό θέλω να πω. ΟΙ καπνιστές στο σπίτι τους νιώθουν την άνεση να κάνουν ότι γουστάρουν. Όπως όμως δεν θα σερβίρουν δηλητηριώδη μανιτάρια στον φιλοξενούμενό τους, έτσι οφείλουν να μην του σερβίρουν και δηλητηριασμένο αέρα.
Αυτό που λες για τους χώρους διασκέδασης είναι σωστό. Από την άλλη, η σωστή εφαρμογή του και μάλιστα στην Ελλάδα είναι μάλλον απίθανη. Όπως ίσως ξέρεις, οι μαγαζάτορες είναι ΗΔΗ υποχρεωμένοι να έχουν χώρο καπνιστών και μη καπνιστών. Πόσα μαγαζιά όμως έχεις δει να το τηρούν; Κανένα.
Χρειαζόμαστε πολλή δουλειά ακόμη ώστε να αλλάξει η νοοτροπία του έλληνα στο θέμα αυτό. Γιατί εκεί βρίσκεται το πρόβλημα. Στο ότι ο καπνιστής θεωρεί δεδομένο το δικαίωμά του να καπνίσει για να περάσει καλά - ενώ κανείς δεν θεωρεί δεδομένο το δικαίωμα στον καθαρό αέρα, ούτε καν οι ίδιοι οι μη καπνιστές!
Όταν μάθουμε να διασκεδάζουμε και να περνάμε καλά χωρίς τσιγάρο, πέρα από απαγορεύσεις, τότε και μόνο τότε θα αρχίσει η κατάσταση να αλλάζει.
Θα επισκεφτώ το μπλογκ σου για να δω τις αναρτήσεις που λες.
Διαγόρα, συμφωνώ μαζί σου σε όλα.
Ταυτόχρονα κατανοώ τους καπνιστές. Οι περισσότεροι δεν έχουν κακή πρόθεση, είναι φανερό, το ξέρω από ίδια πείρα. Απλώς δεν έχουν μάθει να σκέφτονται έτσι.
Αθηνούλα, έχω να πω τα εξής:
Βεβαίως μίλησα για επιβάρυνση της ατμόσφαιρας - από το κάπνισμα. Σίγουρα είναι μικρότερη συνολικά από εκείνη που προκαλούν τα αυτοκίνητα, οι καυστήρες πετρελαίου, οι βιομηχανίες μας. Αλλά είναι υπαρκτή, και είναι δίπλα μας. Αυτό που είπα ήταν ότι επιβαρύνεται και άλλο ο ήδη επιβαρυμένος αέρας που ανασαίνουμε. Και είπα επίσης ότι αυτή τη στιγμή μιλώ μόνο για τη συγκεκριμένη επιβάρυνση, για να μην μεταθέσουμε το επίκεντρο της κουβέντας αλλού. Νομίζω είναι σαφές αυτό.
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΗΤΑΝ ΣΑΦΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΗΓΠΟΥΜΕΝΑ ΣΧΟΛΙΑ
ΕΚΑΝΑ ΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΔΙΟΤΙ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΜΙΑ ΤΖΟΥΡΑ ΕΞΑΤΜΙΣΗ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟΥ ΙΣΟΔΥΝΑΜΕΙ ΜΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΕ ΚΛΕΙΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΕ 3-4 ΚΑΠΝΙΣΤΕΣ.
ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΣΑΦΩΣ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΩ!
Ή εικόνα της μοιραίας γυναίκας και του σκληρού άντρα δεν ξέρω αν εξέλιπαν ή όχι. Αν όμως το κάπνισμα δεν είναι μοδάτο, τότε γιατί σκατά καπνίζουμε; Όλοι εμείς που καπνίσαμε, γιατί το κάναμε; Στην εφηβεία δεν ξεκινά το πράγμα; Ή λίγο αργότερα; και δεν ξεκινά για να φανείς "μεγάλος", "προχωρημένος", "τυπάς" και τα παρόμοια; Η πίεση των ομοτίμων (peer pressure) δεν είναι που κάνει τη ζημιά; Και το ζητούμενο δεν είναι η απόλαυση (θυμηθείτε τους βήχες με τα πρώτα τσιγάρα!) αλλά το να "φανείς κάποιος".
Τώρα, αν αυτό το "κάποιος" είναι μοιραία γυναίκα ή είναι cyber γκόμενα, λίγη ζημασία έχει νομίζω.
ΕΜΕΙΣ ΑΡΧΙΣΑΜΕ ΝΑ ΚΑΠΝΙΖΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ Ο ΚΑΜΠΟΥΣ ΤΟΥ ΜΑΛΜΠΟΡΟ ΚΑΝΤΡΥ ΑΠΕΙΧΕ 20 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ. ΣΗΜΕΡΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΤΣΙΜΠΑΝΕ ΤΟΣΟ ΕΥΚΟΛΑ ΔΙΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΑ. ΒΛΕΠΩ ΤΟ ΓΙΟ ΜΟΥ ΠΟΥ ΒΑΖΕΙ ΧΕΡΙ ΣΤΟΥΣ 2 ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ ΠΟΥ ΚΑΠΝΙΖΟΥΝ. ΕΥΤΥΧΩΣ,
ΤΑ ΠΟΣΟΣΤΑ ΚΑΠΝΙΣΤΩΝ ΣΤΟΥΣ ΕΦΗΒΟΥΣ (ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΜΑΣ ΕΡΥΤΕΡΟΥ ΚΥΚΛΟΥ, ΔΕΝ ΕΧΩ ΕΠΙΣΗΜΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ) ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΧΑΜΗΛΩΤΕΡΑ ΑΠΟ ΟΤΙ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΕΠΟΧΗ.
Όσο για την απαγόρευση του καπνίσματος σε ιδιωτικούς χώρους: εμφανώς πρόκειται για μία ακόμη ρητορική υπερβολή. Αν είναι ποτέ δυνατόν να θέλω να κάνουν έλεγχο και στα σπίτια του κόσμου!
Αν όμως θέλουμε να το εφαρμόσουμε (θεωρητικά μιλώντας), μάλλον θα έπρεπε να μιλήσουμε για απαγόρευση του καπνίσματος ενώπιον άλλων χωρίς τη συγκατάθεσή τους. Πράγμα που είναι αθέμιτο ακόμη και σε ιδιωτικούς χώρους.
Αν έρθω στο σπίτι σου και σε παρακαλέσω να μην καπνίσεις, θα το κάνεις; Για μένα το σωστό θα ήταν να μην το κάνεις. Αυτό θέλω να πω. ΟΙ καπνιστές στο σπίτι τους νιώθουν την άνεση να κάνουν ότι γουστάρουν. Όπως όμως δεν θα σερβίρουν δηλητηριώδη μανιτάρια στον φιλοξενούμενό τους, έτσι οφείλουν να μην του σερβίρουν και δηλητηριασμένο αέρα.
ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΠΩΣ ΑΝ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΣΕ ΕΝΟΧΛΕΙ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΠΝΙΣΩ Η ΤΕΣΠΑ ΘΑ ΠΑΩ ΔΙΠΛΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΟ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΜΕΤΑ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ.
ΕΤΣΙ ΚΑΝΩ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΧΩ ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ ΤΙΣ ΜΠΑΛΚΟΝΟΠΟΡΤΕΣ ΟΡΘΑΝΟΙΧΤΕΣ ΧΕΙΜΩΝΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Αυτό που λες για τους χώρους διασκέδασης είναι σωστό. Από την άλλη, η σωστή εφαρμογή του και μάλιστα στην Ελλάδα είναι μάλλον απίθανη. Όπως ίσως ξέρεις, οι μαγαζάτορες είναι ΗΔΗ υποχρεωμένοι να έχουν χώρο καπνιστών και μη καπνιστών. Πόσα μαγαζιά όμως έχεις δει να το τηρούν; Κανένα.
ΞΕΡΩ ΑΡΚΕΤΑ ΠΟΥ ΤΟ ΤΗΡΟΥΝ ΑΛΛΑ ΟΠΩΣ ΕΙΠΕ ΩΡΑΙΟΤΑΤΑ Ο ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΛΕΣ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΤΟ ΚΑΤΟΥΡΗΜΑ ΣΕ ΜΙΑ ΓΩΝΙΤΣΑ ΤΗΣ ΠΙΣΙΝΑΣ
Χρειαζόμαστε πολλή δουλειά ακόμη ώστε να αλλάξει η νοοτροπία του έλληνα στο θέμα αυτό. Γιατί εκεί βρίσκεται το πρόβλημα. Στο ότι ο καπνιστής θεωρεί δεδομένο το δικαίωμά του να καπνίσει για να περάσει καλά - ενώ κανείς δεν θεωρεί δεδομένο το δικαίωμα στον καθαρό αέρα, ούτε καν οι ίδιοι οι μη καπνιστές!
ΟΝΤΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΔΡΟΜΟ ΑΚΟΜΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΜΟ...
Όταν μάθουμε να διασκεδάζουμε και να περνάμε καλά χωρίς τσιγάρο, πέρα από απαγορεύσεις, τότε και μόνο τότε θα αρχίσει η κατάσταση να αλλάζει.
...
Θα επισκεφτώ το μπλογκ σου για να δω τις αναρτήσεις που λες.
ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ :)
Και εγώ χαίρομαι που ήρθα ξανά!
Η αλήθεια είναι, ότι ότι όσο αφορά το κάπνισμα εγώ και εκατομμύρια άλλοι σύντροφοι δεν είμαστε τίποτα άλλο από ένα μάτσο πρεζόνια, διανοητικώς καθυστερημένα και με αυτοκτονικές τάσεις, αλλιώς θα βλέπαμε τι μαλακία κάνουμε εδώ και τόοοοο..σα χρόνια.Μια group therapy μπορεί και να μας έκανε καλό.Το ΖΗΤΟΎΜΕΝΟ είναι - τι είναι αυτό που μας κάνει να συνεχίζουμε να καπνιζουμε με τόση ξεροκεφαλιά - αφού είμαστε ενήμεροι για το τέλος που θα έχουμε αργά ή γρήγορα.
Να σημειώσω εδώ, ότι από το άμμεσο οικογενειακό περιβάλλον μου, η μητέρα μου έχει προσβληθεί 3 φορές από καρκίνο αλλά την έχει σκαπουλάρει.Αν λοιπόν ο καρκίνος είναι και κληρονομικός τότε του έχω ανοίξει την πόρτα διάπλατα και τον περιμένω μετα βαϊων και κλάδων.Τόσο ΜΑΛΑΚΑΣ είμαι.
Αθηνά μου, είπες το εξής σημαντικό:
ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΠΩΣ ΑΝ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΣΕ ΕΝΟΧΛΕΙ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΠΝΙΣΩ Η ΤΕΣΠΑ ΘΑ ΠΑΩ ΔΙΠΛΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΟ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΜΕΤΑ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ.
Εκεί ακριβώς βρίσκεται η παγίδα, στο "αν ξέρω ότι σε ενοχλεί". Ξέρεις, και όλοι οι καπνιστές ξέρουν, ότι το κάνισμα ενοχλεί πάντοτε όλους τους μη καπνιστές (ακόμη και πολλούς καπνιστές). Απλώς δεν μιλάνε ή δίνουν την άδεια να καπνίσεις από ευγένεια, ή από αδράνεια, ή για να μην φανούν ξενέρωτοι, ή για να μην χαλάσουν τη φάση κλπ κλπ.
Είναι δεδομένο ότι το κάπνισμα πάντοτε βλάπτει και πάντοτε ενοχλεί. Οπότε, αν πραγματικά ο καπνιστής δεν θέλει να ενοχλεί, δεν θα πρέπει να καπνίζει ποτέ του παρουσία άλλων ανθρώπων (παρά μόνο σε παρέες θεριακλήδων και σε χώρους όπου είναι απόλυτα βέβαιος ότι δεν υπάρχουν μη-θεριακλήδες). Δεν θα πρέπει να καπνίσει ποτέ του στα μπαρ, στα εστιατόρια, στα ξένα σπίτια, στο δικό του σπίτι όταν έχει καλεσμένους - ποτέ! Ζητώντας την άδεια να καπνίσει απλώς φέρνει τους άλλους στη δύσκολη θέση να φανούν σπαστικοί.
Βανέσσα μου, μη σε πιάσει πάλι το καταθλιπτικό σου κοπέλα μου και σε ψάχνουμε! Υπάρχουν καπνιστές που φτάνουν να είναι υπέργηροι και υγιέστατοι! Μπορεί να είσαι η περίπτωση!
Το ξέρεις το ανέκδοτο με τη συνέντευξη που πήραν από έναν υπεραιωνόβιο και τον ρώτησαν πώς έφτασε στην ηλικία αυτή;
- Να, δεν πίνω, δεν καπνίζω, δεν πάω με γυναίκες, προσέχω τη διατροφή μου, κάνω μετρημένη ζωή...
Εκείνη την ώρα βγαίνει από μένα ένας γέρος σωστό ραμολιμέντο, με μια πουράκλα στο στόμα, μια μπουκάλα τσίπουρο στο ένα χέρι και μια γκόμενα στο άλλο.
- Αυτός ποιος είναι; λέει ο δημοσιογράφος.
- Αχ σας παρακαλώ, μην του δίνεται σημασία! Είναι ο πατέρας μου, η ντροπή της οικογένειας! Έφτασε τα εκατόν τριάντα και δεν λέει να συμμαζευτεί!
Βρίσκεις κάτι λάθος σε αυτά που λέω?Μπορεί να είναι λίγο ή πολύ υπερβολικά γραμμένα αλλά έτσι είναι.Όλοι τα ξέρουμε και όλοι τα αγνοούμε(οι καπνιστές).Περίμενε... να τινάξω την στάχτη από το τσιγάρο μου, μην καούμε κιόλας...
Βρε Βανέσσα μου, καλά τα λες, αλλά μαυρίζει η καρδιά μου να τα ακούσω τόσο απαισιόδοξα!
Παρόλο που έχουν μεγάλη δόση αλήθειας...
Ειλικρινά δεν ξέρω γιατί οι καπνιστές καπνίζουν παρόλο που ξέρουν ακριβώς τι ζημιά κάνουν στον εαυτό τους και στους άλλους.
Εγώ απ' όσο θυμάμαι απλά δεν το σκεφτόμουν και πολύ όταν το έκανα. Όταν το σκεφτόμουν, σκεφτόμουν απαισιόδοξα, στο στυλ δε βαριέσαι, και τι έγινε, έτσι κι αλλιώς η ζωή σκατά είναι, τέτοια πράματα. Δεν νοιαζόμουν τον εαυτό μου, δεν τον φρόντιζα.
Πιστεύω ότι το γεγονός ότι το κάπνισμα είναι κοινωνικά αποδεκτό και έχει (ακόμη) θετική εικόνα, συνεισφέρει πάρα πολύ στη συνέχιση της συνήθειας. Εμείς οι άνθρωποι, παρόλο που παριστάνουμε τα "λογικά" όντα, λειτουργούμε κυρίως με μη λογικούς τρόπους. Συναισθηματικά, μιμητικά, παρορμητικά. Σπανίως καθόμαστε πραγματικά να σκεφτούμε τι κάνουμε, και ακόμη σπανιώτερα αξιοποιούμε αυτές τις σκέψεις.
Δημοσίευση σχολίου