Κυριακή 11 Μαΐου 2008

ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΡΙΝ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

Πόσο αξίζει η ανθρώπινη αξιοπρέπεια;

Των αλλωνών δεν ξέρω. Η δική μου πάντως τιμάται μόλις 30 λίτρα βενζίνης – όπως είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω εχτές.

Ανήκω στην σπάνια αυτή κατηγορία ελλήνων που δεν έχουν τηλεόραση. Αυτό μπορεί να έχει ανυπολόγιστες συνέπειες στην ψυχική υγεία, όπως θα δείτε αμέσως. Διότι συν τοις άλλοις τυγχάνω και αμελής και αναβλητική. Και αφήνω το ρεζερβουάρ της βενζίνης να χτυπήσει κόκκινο πριν αποφασίσω να διαθέσω εκείνο το πεντάλεπτο που απαιτείται για να το γεμίσω.

Εχτές το πρωί ήταν φανερό ότι δεν πήγαινε άλλο το πράγμα. Είχα μέρες που κυκλοφορούσα με το δείκτη στο κόκκινο. Προσεγγίζω λοιπόν ένα βενζινάδικο. Προσεγγίζω τρόπος του λέγειν! Διότι για να το προσεγγίσεις έπρεπε να έχεις το θεό μπάρμπα. Η ουρά ξεκινούσε από ένα σημείο απ’ όπου το βενζινάδικο δεν φαινόταν καν. Αφελώς σκεπτόμενη και μην γνωρίζοντας τίποτα για την απεργία των βυτιοφόρων (η έλλειψη τηλεόρασης που λέγαμε) αποφασίζω να ξαναπεράσω αργότερα.

Αργότερα η ουρά είχε φτάσει το χιλιόμετρο. Στο επόμενο βενζινάδικο η βενζίνη είχε εξαντληθεί. Στο τρίτο αποφάσισα ότι θα περιμένω, διότι κατά πάσα πιθανότητα όπου και να πήγαινα η κατάσταση θα ήταν χειρότερη. Και περίμενα. Σε μια ουρά που έφερε όλα τα χαρακτηριστικά μιας ελληνικής ουράς. Εξυπνάκηδες που επιχειρούσαν να χωθούν από παντού, στουρνάρια που στεκόντουσαν στη μέση μια διασταύρωσης εμποδίζοντας τη διέλευση, απηδυδισμένους παντός είδους που κορνάριζαν εξαγριωμένα νομίζοντας μάλλον ότι αν κορνάρουν αρκετά δυνατά, τα λοιπά αυτοκίνητα θα διαλυθούν στα εξ ων συνετέθησαν, αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο στους ίδιους.

Η κατάσταση παρόλα αυτά έχει κρατηθεί εντός ανεκτών ορίων όταν, μισή ώρα αργότερα, βρίσκομαι μόλις τέσσερα αυτοκίνητα απόσταση από το ποθούμενο. Εκείνη τη στιγμή, βλέπω ένα τυρκουάζ αμάξι με ξανθιά οδηγό να κάνει επιτόπου στροφή από το αντίθετο ρεύμα και να χώνεται παράλληλα με την ουρά στο βενζινάδικο. Περιμένω ότι ο βενζινάς θα τη διώξει, αλλά πού! Αντίθετα, την κατευθύνει σε πιο βολικό σημείο κι ετοιμάζεται να την εξυπηρετήσει.

Έχω κατέβει από το αμάξι κι έχει γίνει το έλα να δεις.

- Δε φαντάζομαι να της βάλεις βενζίνη;

- Βεβαίως θα της βάλω.

- Αν της βάλεις θα γίνει χαμός εδωπέρα!

- Σε παρακαλώ, άσε με να κάνω τη δουλειά μου!

- Δεν υπάρχει περίπτωση! Περιμένουμε μια ώρα στην ουρά!

- Θα μου κάνεις εσύ κουμάντο στο μαγαζί;

- Αν θα σου κάνω λέει; Αφού εξυπηρετείς αυτούς που χώνονται!

Έχουν ανταλλαγεί οι καθιερωμένες αβροφροσύνες, έχουμε περάσει σε ελευθέρα πάλη, οι παρακαθήμενοι οδηγοί με εμψυχώνουν με θριαμβικές ιαχές. Η λύση έχει δοθεί πολύ απλά από τον ιδιοκτήτη του βενζινάδικου: ή κάθεσαι ήσυχα ή δεν στο γεμίζω. Έτσι απλά.

Προς στιγμήν έχω σκεφτεί να πουλήσω μούρη και να σηκωθώ να φύγω. Κι έπειτα; Η ξανθιά ύπαρξη θα έχει εξυπηρετηθεί, οι λοιποί επίσης, ο βενζινάς θα έχει κάνει τη δουλειά του, κι εγώ θα βρεθώ στο σπίτι μου με την αξιοπρέπεια άθικτη – και χωρίς σταγόνα βενζίνη.

Έχω κάνει γαργάρα την αξιοπρέπεια, έχω χωθεί στο αμάξι μου κι έχω δεχτεί την ευγενή προσφορά του μελίρρυτου εμπόρου καυσίμων. Όχι χωρίς να περιλούσω πρώτα δεόντως την χαριτόβρυτο νύμφη που μας έχει χεσμένους όλους (έχει πει μεταξύ άλλων το αμίμητο «Μα τι να κάνω; Να πάω μέχρι εκεί κάτω; Δεν βλέπετε πού φτάνει η ουρά;» Ναι μωρή κατσίκα, το βλέπω! Όχι μόνο το βλέπω, αλλά το έχω μετρήσει με τα νεύρα μου μια ώρα τώρα! Γι’ αυτό ακριβώς είναι γαϊδουριά να χώνεσαι μπροστά!). Ούτε χωρίς να πω στο βενζινά τη γνώμη μου για τον εκβιασμό του («Βρήκες πάτημα που σε έχουμε ανάγκη και κάνεις ό,τι γουστάρεις!» «μα τι θέλετε; Να διώξω τον πελάτη; Εγώ θέλω πελάτες και για αύριο!» Στο ερώτημά μου «Εμένα δεν με θέλεις για αύριο;» δεν βρήκε τι να απαντήσει).

Τι τα θέλεις όμως, όλα ήταν κούφια λόγια. Η ουσία είναι μία: για να πάρω τα τριάντα λίτρα μου, έκανα γαργάρα την αξιοπρέπεια, έκατσα ήσυχα και περίμενα πειθήνια μέχρι να αποφασίσει ο ανώτατος – λόγω περιστάσεων – άρχων της κατάστασης να με εξυπηρετήσει. Κι ενώ περίμενα ευπειθώς τοις κείνου ρήμασι πειθόμενη, ιδού και μια ασημί απαστράπτουσα μπεμβέ προσάραξε εκτός ουράς – και φυσικά εξυπηρετήθηκε, και φυσικά όλοι κάναμε μόκο.

Σκεφτόμουν ύστερα ότι θα μπορούσα ίσως να έχω σηκωθεί να φύγω, με μικρές σχετικά πρακτικές συνέπειες. Θα μπορούσα να κυκλοφορώ με το ποδήλατο και τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Θα μπορούσα να ακυρώσω την εκδρομή που έχω προγραμματίσει για το σαββατοκύριακο. Θα μπορούσα να κρατήσω την αξιοπρέπειά μου χωρίς σοβαρές επιπτώσεις.

Τι θα γινόταν όμως αν αυτό που μοίραζε ο καλός κύριος ήταν ψωμί αντί για βενζίνη; Και τι θα γινόταν αν η έλλειψη δεν ήταν λίγων ημερών αλλά πολλών εβδομάδων; Τι θα ήμουν διατεθειμένη να κάνω για να πάρω μια φραντζόλα; Μου ήρθαν στο νου εικόνες της κατοχής, δοσίλογοι, μαυραγορίτες… πόσο λίγο χρειάζεται ο άνθρωπος για να εκπέσει!

Ναι, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια είναι τελικά πολύ φθηνή.

Μόλις λίγα λίτρα βενζίνης, ή μισό κιλό ψωμί…

Κι επειδή παραβαρύναμε, πάρτε κι ένα βίνδεο με παραδοσιακή μουσική για να ξαλεγράρετε!

23 σχόλια:

aerostatik είπε...

δύο απορίες μόνο :
1. δεν έχεις στο αμάξι ραδιόφωνο ?
2. τι χρώμα έχουν τα μαλλιά σου ?

Αόρατη Μελάνη είπε...

Α, κουίζ! Τρελαίνομαι για κουίζ!

1. Έχω, αλλά δεν το ανοίγω.

2. Αλατοπίπερο.

Τι κερδίζω;

Lion είπε...

Ενας απο τους (πολλους) λογους για τους οποιους την εκανα με ελαφρα απο την χωρα ηταν οτι δεν μπορω να στεκομαι στην ουρα.
Δεν ειναι θεμα υπομονης. Υπομονη διαθετω αρκετη. Ειναι θεμα αξιοπρεπειας και αυτοεκτιμησης, οπως πολυ σωστα το θετεις.

Κανω μια μικρη αυτοδιαφημιση - ελπιζοντας στην μεγαλοθυμια σου - και δινω ενα παλιοτερο κειμενο μου πανω στο ιδιο θεμα, εδω.

Καλημερα.

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα αόρατη! Δεν ένοιωσες μια απέραντη μοναξιά όταν ενώ εσύ διαμαρτυρόσουν δεν βγήκαν όλοι από τα αυτοκίνητα να κάνουν το ίδιο αλλά σε άφησαν να καθαρίσεις για όλους; Και να είσαι σίγουρη ότι εάν το συνέχιζες και ο πρατηριούχος δεν σε εξυπηρετούσε κανείς δεν θα του ζήταγε το λόγο αφού αυτοί θα είχαν εξασφαλίσει τη βενζινούλα τους. ΜΠΟΥΡΛΌΤΟΟΟΟ!!!!

ATHENA είπε...

TOYΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΣΥ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΘΗΚΕΣ, ΕΣΩΣΕΣ ΤΗΝ ΜΙΣΗ ΣΟΥ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, ΟΣΗ ΤΕΛΟΠΑΝΤΩΝ ΣΟΥ ΕΠΕΤΡΕΠΑΝ ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΝΑ ΕΧΕΙΣ, ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ? ΝΤΙΠ ΠΡΟΒΑΤΑ...

Squeaky είπε...

Μελάνη μου, το διάβασα και φούντωσα!
Τόσο μουλάρια είμαστε, ως λαός! (Τί μου φταίνε και τα μουλάρια? Αυτά κι άν έχουν υπομονή...).
Τέλος πάντων. Για να ξεθυμάνεις, σου στέλνω προσκλησούλα!
Stay Cool!

Διαγόρας ο Μήλιος είπε...

Καλά, ε, όταν διαβάζω κάτι τέτοια μου ανάβουν τα λαμπάκια. Ειλικρινά, μου ανεβαίνει η πίεση.

Όταν μου συμβαίνει κάτι τέτοιο συνήθως κάνω κάτι, πολλές φορές χωρίς να λογαριάζω τις επιπτώσεις. Αν ήμουν παρών στο περιστατικό που περιέγραψες ίσως να άνοιγα την πόρτα της ξανθιάς, να της έπαιρνα τα κλειδιά, και να της τα έδινα πίσω μόνο αφότου θα είχα βάλει βενζίνη ή αφότου θα κατέφθανε η αστυνομία, όποιο απ'τα δύο θα συνέβαινε πρώτο.

Σε συγχαίρω που δεν έχεις τηλεόραση. Ούτε κι εγώ είχα, μέχρι που παντρεύτηκα, και η κυρία το ήθελε οπωσδήποτε το χαζοκούτι. Ευτυχώς, και που το αγοράσαμε, δεν το ανοίγουμε ποτέ, παρά μόνο για να δούμε ταινίες από τον υπολογιστή. Εκτελεί χρέη δεύτερου monitor, δηλαδή, και θα μπορούσε κάλλιστα να μην ήταν καν συνδεδεμένο με την κεραία της πολυκατοικίας. Θύμισέ μου να γράψω άρθρο σχετικά με αυτό κάποια μέρα.

Έτσι κι εγώ λοιπόν σήμερα το πρωϊ παραξενεύτηκα που είδα την τεράστια ουρά στο βενζινάδικο. Αλλά ευτυχώς οδηγώ μοτοσικλέτα, (αυτή κι αν ΔΕΝ έχει ραδιόφωνο,) κι έτσι επισκέπτομαι πρατήριο καυσίμων μία φορά κάθε δύο εβδομάδες, και το γέμισμα μου κοστίζει 24 ευρώ. (Και έχω και επιτάχυνση καλύτερη από Lamborghini.) Κι όταν είδα ένα πρατήριο χωρίς ουρά, παρ'οτι δεν χρειαζόμουν ακριβώς βενζίνη, τους ρώτησα "τι γίνεται" και μου είπαν πως τους είχαν τελειώσει όλες η βενζίνες εκτός από την "παλιά τη Σούπερ", η οποία, ω, τι σύμπτωση, είναι η βενζίνη που πίνει η "μπέμπα" μου, κι έτσι τη φουλάρισα σε άδειο βενζινάδικο. Τα λέω όλα αυτά για να ζηλεύουν διάφοροι. ;-)

Σε άλλο θέμα τώρα, σκέφτομαι πως το γνωμικό #6 αντί για "θέληση ή σκοπό" θα έπρεπε ίσως να λέει "βούληση ή σκοπιμότητα". Τι λες γι'αυτό;

Αόρατη Μελάνη είπε...

Παιδιά μου, με κατασυγκινήσατε! Εγώ περίμενα ότι θα με παίρνατε με τις ντομάτες! Ευχαριστώ για τη συμπαράσταση!

Πείτε μου όμως, το βιντεάκι με την κρητική ραπ δεν είναι άπαιχτο; Ειδικά άμα έχεις ακούσει το πρωτότυπο τραγούδι!

Αόρατη Μελάνη είπε...

Δρακολέοντα, πολύ όμορφη η ανάρτησή σου, όπως συνήθως, και πολύ γλαφυρή και περιγραφική.

Δυστυχώς από τέτοια περιστατικά βρίθει η ελλαδάρα μας!

Κύριε με τα σου, ναι, ένιωσα μοναξιά, και θυμό, και αηδία. Σκέφτηκα να το πω κι αυτό, αλλά μου φάνηκε υπερβολή. Έτσι όπως βρέθηκα ξεκρέμαστη, ένιωσα εγώ το ούφο και οι άλλοι οι νορμάλ, και ψάρωσα. Ήταν κι αυτός ένας βασικός λόγος που το βούλωσα και χώθηκα στο αμάξι μου. Μια αίσθηση ματαιότητας.

Αθηνά, πράγματι, ντιπ πρόβατα! Ενώ εγώ, κατσίκα! :-D

Τριπάκι μου, ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Θα μελετήσω την πρόσκληση εν ευθέτω! (έχω και μία από την Ελληνίδα σε εκκρεμότητα).

Διαγόρα, μη συγχίζεσαι παιδί μου, θα μας πάθεις κανένα εγκεφαλικό και σε χρειαζόμαστε! :-D
Το σκέφτηκα αυτό. Να της πάρω τα κλειδιά και να τα πετάξω στο φρεάτιο ας πούμε, ή να τα κρατήσω εκβιαστικά. Αλλά κόλωσα. Για να το κάνω αυτό, έπρεπε να περάσω από πάνω της, θα γινόταν συμπλοκή και δεν το ήθελα.

Απλά ένιωσα μαλάκας κάποια στιγμή και λέω, τι κάθομαι και κάνω εγώ εδώ πέρα, κάνω το μαλάκα; Όλοι οι άλλοι κοιτάνε να βολευτούν, εγώ θα κάνω το σταυροφόρο; Γιατί; Για ποιον; Και μαζεύτηκα.

Ξεφτίλα.

ATHENA είπε...

ΚΙ ΕΓΩ ΚΑΤΣΙΚΑ ΕΙΜΑΙ ;D
ΚΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΔΕ ΝΟΙΩΘΩ ΜΑΛΑΚΑΣ

ΤΟ ΕΠΑΘΑ ΟΜΩΣ ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΣΤΟ ΣΟΥΕΡΜΑΡΚΕΤ. ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΤΡΑΥΜΑΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΘΑ ΚΑΝΩ ΣΧΕΤΙΚΟ ΠΟΣΤΑΚΙ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΦΥΓΩ ΟΦΦ ΤΟΠΙΚ

Zijay είπε...

Ζούμε την δικτατορία των ανεγκέφαλων!
Αυτό έχω μόνο να πω...
Όσο πιό φελός είναι κάποιος σήμερα τόσο πιό πολύ επιπλέει.
Στην εποχή του σεξουαλικού εκβιασμού που οι γυναίκες ασχολούνται κυρίως με την αυτοσυσκευασία τους ως προϊόντα και οι έμείς οι άντρες με την αξιολόγηση συσκευασιών αυτά θα συνεχίσουν να είναι καθημερινά φαινόμενα!
Τώρα τα περί αξιοπρέπειας σε αυτη την κοινωνία μου θυμίζουν την έκφραση "πιασ΄το αυγό και κούρευτο"!

Άλλα επειδή αυτός ο λαός στο παρελθόν έχει υπάρξει σοφός...θα αναφέρω και κάτι ελπιδοφόρο που έλεγε:
"Όσο ανεβαίνει η μαϊμού τόσο φαίνεται ο κώλος της".

Την καλημέρα μου και την συμπαράστασή μου.

υ.γ. Χορεύω. Αυτό τον καιρό merengue και reggaeton για να ξεδίνω

Αόρατη Μελάνη είπε...

Μελικράτη μου, εδώ χωρίζουν οι δρόμοι μας! Το ρεγκετόν δεν το μπορώ με τίποτα! (και τη μερένγκε τη βαριέμαι, αλλά τη χορεύω για κοινωνικούς λόγους - το ρεγκετόν δε μου βγαίνει).

habilis είπε...

Και μη χειροτερα να λες .Για φαντασου ,ετσι οπως εχουμε μπλεξει αυτα που τρωμε με αυτα που βαζουμε στο αυτοκινητο,να σου πασαρε η μανικα ελαιολαδο Καλαμων και μετα νε επρεπε να πας για κατεβασμα μηχανης στο οχημα...

Zijay είπε...

Ένταξει λοιπόν για σας θα κάνω μια μικρή αλλαγή στο πρόγραμμα και θα επαναφέρω τη salsa...

Ανώνυμος είπε...

Αόρατη διάβασε εδώ http://sfrang.blogspot.com/
για την αφαίρεση των θρησκευτικών συμβόλων από τα σχολεία.Ενδιαφέρον!

Fremendog είπε...

Η μικρή Αργυρώ που είναι μόλις 4 χρονών πάσχει από Νευροβλάστομα (μορφή καρκίνου) και είναι σε πολύ κρίσιμη κατάσταση. Χρειάζεται επειγόντως αίμα ΑΒ Θετικό. Παρακαλώ πολύ όποιον έχει την ίδια ομάδα αίματος να δώσει αίμα και να προωθήσει αυτό το μήνυμα σε όσους περισσότερους γνωστούς μπορεί!!

Τα στοιχεία είναι:

Αργυρώ Τερεζάκη του Μανούσου και της Δέσποινας,

* Νοσοκομείο Αγλαία Κυριακού
Ογκολογικό τμήμα ή στο τμήμα Αιμοδοσίας
Θηβών & Λεβαδείας, Αμπελόκηποι
Τηλέφωνο : 213 2009000

Ευχαριστούμε πολύ που βοηθάτε την Αργυρώ

Φίλιππος Δερμετζόγλου
1η Παρ. Μ. Μπότσαρη
& 28ης Οκτωβρίου
73100 Κουνουπιδιανά
Χανιά
6977286570
αναδημοσίευση από http://www.troktiko.blogspot.com/

Noname είπε...

Ασχετο!Αόρατη μελάνη, που έχεις χαθεί τόσες μέρες?

Αόρατη Μελάνη είπε...

Αγαπητέ Κύριε με τα σου, πολύ ενδιαφέρον πράγματι και σας ευχαριστώ!

Φρέμεντογκ, χαίρομαι που σε ξαναβλέπω!

Βανέσσα, που το σχόλιό σου με έκανε να εμφανιστώ: αφενός είχα πάει εκδρομή το σαββατοκύριακο, αφετέρου είμαι πνιγμένη στην κυριολεξία με τη δουλειά και άλλες υποχρεώσεις και διάφορα άλλα ψιλοτραβήγματα.

Θα επανέλθω δριμύτερη!

ATHENA είπε...

ΕΜΕΙΣ ΕΔΩ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ;-)

Morpheus είπε...

Νευρίασα μόνο που το διάβασα , φαντάσου εσύ δηλαδή ...

Αόρατη Μελάνη είπε...

Μορφέα μου σε ευχαριστώ για τη συμπαράσταση!

Είναι αλήθεια ότι έγινα μπουρλότο. Πιστεύω πάντως ότι καλό θα μου έκανε να μάθω να διαχειρίζομαι κάπως καλύτερα το θυμό μου, ώστε να είναι πιο αποτελεσματικός. Με τα ξεσπάσματα αυτά μπλέκω σε καυγάδες και τελικά το δίκιο μου δεν το βρίσκω.

Heliotypon είπε...

Κι ο βενζινάς δεν επωφελήθηκε από την πρεμούρα της ξανθιάς; Δεν της έδωσε τηλέφωνο, δεν της έπιασε το βυζάκι, το κωλαράκι, τίποτα ο κόπανος;

Αόρατη Μελάνη είπε...

Ήμουν πολύ απασχολημένη να βράζω στο ζουμί μου και δεν πρόσεξα... λες να της πέρασε κανένα ραβασάκι;