Συνέβη να διαβάσω πρόσφατα δύο ενδιαφέρουσες αναρτήσεις με παρόμοιο θέμα: τις απαράδεκτες συνθήκες εργασίας στις μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων και τους προμηθευτές τους. Η μία αναφερόταν στα Lidl, η άλλη στα Jumbo. Είμαι σίγουρη ότι αντίστοιχα ισχύουν για τα Ikea, τα Praktiker, και κάθε άλλη μεγάλη αλυσίδα που μας προσφέρει άφθονα, φθηνά, ελκυστικά, προσιτά προϊόντα, τα οποία καταναλώνουμε μετά μεγάλης ευχαριστήσεως.
Συχνά όταν ακούω να εκτοξεύονται κατηγορίες κατά ενός απρόσωπου "κεφαλαίου" ή ενός "κατεστημένου" ή μιας "βιομηχανίας" σκέφτομαι μα καλά, πού ζουν αυτοί οι άνθρωποι; Ποιος καταναλώνει τα αγαθά που παράγει αυτή η βιομηχανία; Ποιος κινεί το μηχανισμό αυτού του κεφαλαίου; Ποιος στελεχώνει τέλος πάντων αυτό το κατεστημένο;
Εμείς. Όλοι μας.
Ακούσια και ασυναίσθητα γινόμαστε τύραννοι στο όνομα της κατανάλωσης, ενώ η κατανάλωση γίνεται ο δικός μας τύραννος.
Όταν αγοράζουμε φτηνά ρούχα made in China, όταν επιλέγουμε φτηνό βίντεο made in Taiwan, όταν προσδοκούμε φτηνά σπίτια, φτηνά αυτοκίνητα, φτηνούς υπολογιστές. Για να έχουμε εμείς όλα αυτά τα αγαθά, απαραίτητα υποτίθεται για μια άνετη ζωή, κάποιοι άλλοι εργάζονται υπό άθλιες συνθήκες, ανασφάλιστοι, για ένα κομμάτι ψωμί. Και όχι πάντοτε στην Κίνα ή στην Ταϊβάν, αλλά και δίπλα μας.
Και τι κάνουμε γι' αυτό;
Όλοι αγανακτήσαμε με τα χαμηλά ημερομίσθια στη Μανωλάδα. Ποιος όμως έπαψε να αγοράζει φράουλες; Γυρισα όλη τη λαϊκή για να βρω φράουλες που να μην είναι Μανωλάδας. Στους τριάντα πάγκους, μόνον ο ένας ήταν από άλλη περιοχή. Και όλες οι νοικοκυρές ψώνιζαν αμέριμνα, γιατί στο κάτω-κάτω τι τις νοιάζει εκείνες; Μήπως είναι δουλειά τους να σιάξουν τα στραβά του κόσμου; Αυτά οφείλει να τα κάνει το κράτος! (αφήνω κατά μέρος που οι περισσότερες ίσως δεν ήταν καν ενήμερες).
Τα αντίστοιχα ισχύουν για το περιβάλλον. Κατακεραυνώνουμε τις βιομηχανίες που ρυπαίνουν - την ίδια στιγμή που καταναλώνουμε αφειδώς τα προϊόντα αυτών των βιομηχανιών.
Ας είμαστε σοβαροί. Αν θέλουμε να υποστηρίξουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα, αν θέλουμε να προασπίσουμε το περιβάλλον, οφείλουμε να περιορίσουμε την κατανάλωση. Οφείλουμε να είμαστε επιλεκτικοί ως προς αυτά που καταναλώνουμε: ποσότητα, ποιότητα, προέλευση, πραγματικό κόστος.
Δύσκολο;
Δύσκολο.
Εγώ η ίδια δεν το κάνω πάντα.
Ευτυχώς που βρίσκονται διάφοροι φίλοι ιστολόγοι και μου το θυμίζουν!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
9 σχόλια:
Χαίρομαι πολυ που και εσυ, οπως και καποιοι αλλοι ιστολογοι, (ο αρκούδος μου ερχεται στο μυαλο τωρα) τονιζετε την εξαιρετικη σημασια της ατομικης-προσωπικης ευθυνης.
Εμεις τα κανουμε, εμεις τα επιτρεπουμε!
Ποιος όμως έπαψε να αγοράζει φράουλες;
Να με συμπαθάει η αφεντιά σου, αρκετοί που γνωρίζω προσωπικά, κι εγώ επίσης.
Μη γενικεύεις, ελαφρά τη καρδία
Το ξέρω ότι αρκετοί το έκαναν. Κι εγώ η ίδια το έκανα. Υπερβάλλω την κατάσταση στην ανάρτησή μου για να τονίσω τη σημασία της προσωπικής ευθύνσης, όπως είπε και ο Θανάσηας παραπάνω. Περισσότερο για να το θυμηθώ εγώ, που τις προάλλες ψώνισα για ευκολία στα Τζάμπο, παρά για να το θυμίσω στους άλλους.
Ευτυχώς υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι, όπως εσείς, που το γνωρίζουν και το θυμούνται.
Συμφωνώ με την κα Μελάνη.
Γενικώς είμαι υπέρ τής άποψης τής συλλογικής ευθύνης, στο κάτω κάτω γιατί καμαρώνουμε (οι Δυτικοί) ότι ζούμε σε δημοκρατίες;
Προφανώς αυτό δεν μειώνει τις ευθύνες των "υπεύθυνων", αλλά μάς θυμίζει ότι είμαστε συνυπεύθυνοι.
Θα παρακαλούσα όλους τους καλούς ιστολόγους αυτού τού κόσμου, να βάζουν μόστρα στα ιστολόγιά τους links αξιόπιστων "φορέων" που δημοσιοποιούν τα ethics των εταιριών - σε όλους τους τομείς. Από εκεί και πέρα το μποϋκοτάζ είναι χρησιμότατο όπλο στα χέρια τού καθένα.
Idom
Καλημέρα, ευχαριστώ για την αναφορά- και τον χαρακτηρισμό φίλος. Αυτό είναι το θέμα, να παρασέρνει ο ένα τον άλλο. Γιατί, εγώ είμαι τέλειος καταναλωτής? Όχι. Αλλά φράουλες Μανωλάδας κρατήθηκα και δεν αγόρασα. Επίσης, δεν έχω πάει ποτέ Jumbo. Αλλά δεν αγοράζω π.χ. εμφιαλωμένο νερό? Δεν παίρνω απορρυπαντικά, σαμπουάν κλπ? Παίρνω. Και όσο και αν προσπαθώ, δεν καταφέρνω (ή δεν ασχολούμαι) πάντα να κάνω τις καλύτερες επιλογές. Καλή σου μέρα και πάλι.
Εγώ θα πρέπει να σε ευχαριστήσω.
Κανονικά θα έπρεπε να βάλω απλώς το λινκ για την ανάρτησή σου, αλλά είναι που είμαι και γλωσσοκοπάνα, αν δεν πω κι εγώ το λογάκι μου δεν αντέχω!
Είναι πολύ δύσκολο. Κάθε μέρα καταναλώνουμε προϊόντα που η παραγωγή τους επιβαρύνει το περιβάλλον, την υγεία μας (μακροπρόθεσμα), το μέλλον των νέων ανθρώπων. Κι όμως το κάνουμε. Είναι τέτοιο το πλέγμα παραγωγής-κατανάλωσης, τόσο δυσνόητο, τόσο πολύπλοκο που είναι αδύνατο να το παρακολουθήσεις. Σκέψου ένα πολύ απλό πορϊόν. Και σκέψου πόσες διαφορετικές βιομηχανίες συνέβαλαν στην παραγωγή του. 'Οχι μόνο σε πρώτο βαθμό αλλά σε βάθος, περιλαμβάνοντας και τα μέαα παραγωγής του. Θα ζαλιστείς. Γ' αυτό μιλώ για τεράστιο πλέγμα! Η λύση δεν είναι καθόλου απλή και ανεξάρτητα από οικολογικές προσπάθειες. Επηρρεάζει και τις θέσεις εργασίας εκατομμυρίων ανθρώπων, που είναι και τι κυριότερο πρόβλημα.
Η προσωπική ευθύνη σε όλα είναι κάτι που με βασανίζει τελευταία γιατί έχω φθάσει στο αμήν με αυτά που βλέπω και ακούω γύρω μου.
ΟΛΟΙ ΓΚΡΙΝΙΑΖΟΥΜΕ fact
Αντίστοιχα ΟΛΟΙ θέλουμε να αγοράζουμε ωραία και φθηνά πράγματα Fact.
Τα πράγματα με χαμηλή τιμή πρίν φθάσουν στον καταναλωτή έχουν περάσει απο βιομηχανίες με χαμηλό κόστος κατασκευής. Τα αγγλικά υφάσματα που λατρεύουμε είναι ραμμένα απο παιδικά χέρια στο Μαρόκκο, Ινδία, Τουρκία.
Αν ο έχω συνείδηση δεν θέλει να δίνει τροφή στα παιδικά αυτά χέρια, ας αγοράζει απο τον Ντιόρ 1 ρούχο ακριβό που νομίζει ότι φτιάχνεται στη Γαλλία. Ισως να φτιάχνεται στη Γαλλία. Ισως όμως να φτιάχνεται στην πρώην Ινδοκίνα.
Η ζήτηση για εργασία αυξάνεται συνεχώς. Οι συνθήκες εργασίας σε μεγάλες αλυσίδες είναι συνήθως κάκιστες. Αν φύγουν οι ταλαίπωροι εργαζόμενοι απο το Lidl αμέσως θα έρθουν άλλοι. Γι αυτό οι ιδιοκτήτες δεν νοιάζονται.
Το ακριβό είναι κακό
Το φτηνό είναι κακό γιατί προτρέπει στην εκμετάλλευση, ενώ το ακριβό εκμεταλλεύεται τον καταναλωτή.
Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να συνεισφέρω στην ανακύκλωση και να τρώω τα πάντα μέσα στο ψυγείο μου χωρίς να πετάω τίποτα.
Είναι πολύ δύσκολο, πράγματι. Δεν ξέρω ποια είναι η λύση. Να γυρίσουμε στις καλύβες μας; Και ποιος θα το κάνει πρώτος; Και ποιος θα τον ακολουθήσει;
Πρόσφατα μου έστειλαν ένα ενδιαφέρον άρθρο για το γνωστό θέμα της καταστροφής στο δέλτα του Νίγηρα
http://www.tovimadaily.gr//
Article.aspx?d=20080719&nid=9249245&sn=&spid=
Και εγώ που τα γράφω αυτά, μεθαύριο φεύγω για διακοπές με το βενζινοκίνητο αυτοκίνητό μου (κατασκευασμένο στη Γερμανία μεν, αλλά μπορεί τα μέρη του να ήρθαν από Κίνα και να συναρμολογήθηκαν στη Γερμανία).
Θα ήθελα να πληρώνω εγώ το πραγματικό κόστος για αυτά που καταναλώνω, και όχι ο φτωχός εργάτης της τριτοκοσμικής χώρας. Αλλά δεν ξέρω πώς να το πετύχω.
Δημοσίευση σχολίου