Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008

ΣΚΥΤΑΛΟΔΡΟΜΙΑ

Τις τελευταίες μέρες διάβασα πολλά, πάρα πολλά γύρω από το θέμα του φόνου του Αλέξανδρου. Κι εσείς το ίδιο, είμαι σίγουρη. Μεταξύ άλλων διάβασα σε διάφορα μπλογκ και αναρτήσεις που απευθύνονταν στα παιδιά που διαδηλώνουν. Κείμενα συμβουλευτικά, συγκαταβατικά, νηφάλια και προσγειωμένα. Κείμενα που νουθετούσαν, που παρότρυναν, που χτυπούσαν φιλικά στην πλάτη τα δεκαεξάχρονα παιδιά από το ύψος της ωριμότητας. Κείμενα που συμβούλευαν τα παιδιά να φερθούν λογικά και συγκρατημένα, κείμενα που επέκριναν τη βία, ακόμα και κείμενα που έκριναν την εμφάνιση ή τον τρόπο έκφρασης. Θυμάμαι κάπου μια ατάκα του στυλ "δεν πάνε σε διαδήλωση με κραγιόν και τακουνάκι".

Όλα αυτά μάλλον θυμηδία προκαλούν παρά οτιδήποτε άλλο.

Πρώτα-πρώτα γιατί τα παιδιά που φωνάζουν στους δρόμους είναι παραπάνω κι από σίγουρο πως ούτε τα διάβασαν, ούτε σκοτίστηκαν για δαύτα. Γιατί δεν είναι καιρός για διάβασμα. Γιατί δεν είναι καιρός για νηφαλιότητα και αυτοσυγκράτηση. Είναι καιρός για δράση και το ξέρουν. Και κατεβαίνουν στο δρόμο όπως είναι, με το κραγιόν και το τακουνάκι.

Όσο για συμβουλές και νουθεσίες, είναι τόσο αραχνιασμένες όσο κι εκείνες που έμπαιναν και στα δικά μας κεφάλια από τη μία και έβγαιναν από την άλλη, όταν είμαστε κι εμείς παιδιά. Ούτε έχει νόημα να λέμε "παιδιά μου σας καταλαβαίνω, ήμουν κι εγώ σαν κι εσάς κάποτε".

Ήσουν, δεν είσαι πια. Και δεν καταλαβαίνεις, ακριβώς γιατί δεν είσαι. Θα έλεγα "αφήστε τα παιδιά να βγουν στους δρόμους όπως θέλουν" αλλά δεν περιμένουν τη δική σας άδεια να το κάνουν. Αν λοιπόν θέλετε να κρατήσετε κάτι από το παιδί που κάποτε ήσασταν και να μη χάσετε εντελώς την επαφή με τα σημερινά παιδιά, αντί να νουθετείτε και να κρίνετε, ακούστε τι έχουν να πούνε τα παιδιά, δείτε τι κάνουν και πώς το κάνουν.

Ίσως κάτι να μάθετε απ' αυτά.

Αφήστε τη σκυτάλη στους επόμενους.

3 σχόλια:

Ανορθόδοξος είπε...

Εύκολο είναι να αραδιάζεις απλά συμβουλές...

Δύσκολο είναι να καθήσεις κάτω και να ακούσεις τι έχει να σου πει το παιδί σου...

Διαγόρας ο Μήλιος είπε...

:-)

Αόρατη Μελάνη είπε...

Καλώς τα τα παιδιά! :-D