Σάββατο 17 Ιουλίου 2010

ΣΙΓΑ ΤΟ ΝΕΟ!!

Είπα να σπάσω την παράδοση και να γράψω κάτι στο μεταίχμιο της επικαιρότητας.

Σύνορα Αμαρουσίου/Πεύκης - ΤΩΡΑ:

Βγήκα στο μπαλκόνι της κουζίνας μου ν'απλώσω την πετσέτα, και αντίκρισα το θέαμα που θ' αντικρίσετε κι εσείς στις παρακάτω φωτό:








Μοιάζει να προέρχεται από Δροσιά μεριά, αν και δεν μπορώ να είμαι σίγουρη. Όποιος δει ειδήσεις ας μας ενημερώσει.

Εν τω μεταξύ, πριν λίγες μέρες, πάνω στον κεντρικό δρόμο μεταξύ Καϊάφα και Ζαχάρως (ναι, εκείνα που κατακάηκαν πρόπερσι) είδα έναν χαριτωμένο κύριο πλάι στο δρόμο, ανάμεσα σε δυο μεγάλα πεύκα, να καίει αμέριμνος μια στίβα ξερά χόρτα.

Σκέφτηκα να του πω καμμιά κουβέντα, αλλά φοβήθηκα ότι θα με διαολόστελνε, κι άλλωστε τι μπορούσα να του κάνω? Μόλις έφευγα εγώ θα ξανάπιανε δουλειά. Τηλεφώνησα λοιπόν στην πυροσβεστική σαν καλός πολίτης. Με διαβεβαίωσαν ότι θα έσπευδαν.

Ακόμη αναρωτιέμαι τι έχει μέσα το κεφάλι του κυρίου εκείνου. Αν είναι πίτουρο, ίσως καεί και δαύτο μαζί με τα ξερά τα χόρτα και ησυχάσουμε.

"Δυο πράγματα είναι απέραντα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία. Και για το σύμπαν δεν είμαστε και τόσο σίγουροι."

8 σχόλια:

george είπε...

Εσπευσε η Π.Υ..?....να φανταστείς αυτή την στιγμή καίγεται το Καπανδρίτι τουλάχιστον γλύτωσαν οι καλόγριες απο παρακείμενη μονή.

Αόρατη Μελάνη είπε...

Μου τηλεφώνησαν 5 λεπτά αργότερα για να ρωτήσουν πού ακριβώς ήταν η φωτιά (υποθέτω ήταν οι πυροσβέστες της βάρδιας που ειδοποιήθηκαν από τα κεντρικά), τους περιέγραψα το σημειό, παρακάλεσα να με ενημερώσουν, αλλά δεν με ξαναπήραν.

Idom είπε...

Μρχμ...
Γράφω τα παρακάτω με επιφύλαξη και με διαλεκτική διάθεση:

Εδώ που τα λέμε ε ί ν α ι στάνταρντ πρακτική το κάψιμο πευκοβελόνων και ξερόχορτων στις παρυφές των αγρών, αλσύλιων κ.λπ..

Και εδώ που τα λέμε επίσης, αν δεν υπάρχει κάποιος φορέας για να τα μαζέψει μαζικά και να τα "εξαφανίσει" μαζικά, μάλλον είναι καλύτερο να ξαφανίζονται στον τόπο παραγωγής τους (από το να μένουν απλά εκεί και να κινδυνεύουν να πιάσουν φωτιά ανεξέλγκτα). Και εδώ που τα λέμε, ο μόνος τρόπος "εξαφάνισης" είναι να καούν "ελεγχόμενα" σε μικρές ποσότητες.
Σωστά;

(Μάλιστα από πλευράς ισορροπίας τού οικοσυστήματος, αυτή η μέθοδος είναι πολύ πιο κοντά στη φυσιολογική διαδικασία, γιατί δεν απομακρύνονται από τον τόπο οι ουσίες (μέτταλλα κ.λπ.) που υπάρχουν στα ξερά φύλλα.)

Στατιστικά, προφανώς, θα γίνονται πού και πού στραβές και θα καίγεται ο τόπος.
Αλλά:
α) επίσης στατιστικά, στο σ ύ ν ο λ ο , ίσως να είναι μικρότερη η ζημιά, παρά αν αφήνονταν τελείως, με τον κίνδυνο να καούν από άλλη αιτία και σε μεγάλες ποσότητες
β) κάτι μού λέει ότι οι μεγάλες πυρκαγιές που αφανίζουν τα χιλιάδες στρέμματα ξεκινούν από οργανωμένους πυρπολητές και όχι από την απροσεξία / λαλακία των τυπάδων που καίνε ξερόχορτα.

Μην παρεξηγηθώ: δεν επικροτώ τον τύπο που εσύ κατηγορείς. Αλλά μήπως, χωρίς αυτόν τα πράγματα θα ήταν ακόμα χειρότερα;

Και στο φινάλε: αν ήρθαν πυροσβεστική, χωροφυλακή, ΕΚΑΜ, ΜΑΤ, στρατός και τον μπαγλάρωσαν, μετά ΟΛΟΙ αυτοί καθάρισαν τον τόπο από τα ξερόχορτα;

Idom

Αόρατη Μελάνη είπε...

Δεν ξέρω.

Αλλά μήπως - λέω, μήπως - θα μπορούσε ο καλός αυτός κύριος να πάει να τα κάψει σε κάποιο καλύτερο σημείο, και όχι ακριβώς κάτω απ' τα πεύκα? Και μήπως θα μπορούσε να έχει κι ένα λάστιχο του ποτίσματος από δίπλα? Βρισκόταν ακριβώς έξω από το μαντρότοιχο ενός μεγάλου κτιρίου (κάτι σαν ρουμς φορ ρεντ υποθέτω). Είναι δυνατόν να μην υπάρχει καλύτερος τρόπος διαχείρισης?

Idom είπε...

Μωρέ δίκιο έχεις. Αλλά με δ ε δ ο μ έ ν ο ότι η μέρα ξεκίνησε ΜΕ τα ξερόχορτα αμάζευτα, στο τέλος τής ημέρας ποιος έχει το πιο πολύ φταίξιμο;

Εσύ, εγώ και όλοι οι άλλοι που δεν πήγαμε να τα διαχειριστούμε με τον σωστό τρόπο;

Το δασαρχείο & η πυροσβεστική που θεωρητικά είναι η δουλειά τους (ή όχι;) να τα διαχειρίζονται (με σωστό τρόπο), αλλά δεν;

Ο κυριούλης που τα διαχειρίστηκε με λάθος τρόπο;


Ξαναλέω, δεν το επικροτώ, αλλά ίσως στο φινάλε, στην προκειμένη περίπτωση και με τις δεδομένες συνθήκες, η κακή μέθοδος να είναι καλύτερη από το καθόλου. Ίσως.


Και για φαντάσου, να είχες μιλήσει στον κυριούλη και να άρχιζε να ορύεται, "τρεις μήνες ειδοποιώ και φωνάζω σε γείτονες, δασαρχείο και στα κέρατά μου τα δίφορα και κανένας τρόμπας δεν ήρθε να με βοηθήσει να τα μαζέψουμε, να τα πάμε πιο πέρα και να φέρουμε και λάστιχα, και τώρα που κάνω μόνος μου τη δουλειά, μού δίνετε μαθήματα;"...

Οπότε θα καταλήγατε οι δύο εραστές τής φύσης αλληλοπνιγμένοι, για το ποιος την νοιάζεται περισσότερο...

Idom

Αόρατη Μελάνη είπε...

Νομίζω καλύτερα αμάζευτα.

Αν είναι αμάζευτα, μπορεί να πέσει ένα αποτσίγαρο και να πιάσουν φωτιά, μπορεί και όχι. Όταν όμως τα μαζέψεις και τα καις κάτω απ' τα πεύκα, αυξάνεις τις πιθανότητες έναρξης πυρκαγιάς. Και μιλάμε για μια περιοχή πολύ κοντά σε οικισμό.

Ξέρω ότι τα πευκοδάση είναι φυσικό να καίγονται κάθε 30-40 χρόνια και να ανανεώνονται, δε νομίζω όμως ότι (1) θέλουμε να καίγονται και τα χωριά μας μαζί, και (2) θέλουμε να αυξήσουμε τον φυσικό ρυθμό καύσης. Έτσι όπως τα "διαχειριζόμαστε" έχουν καταντήσει να καίγονται κάθε τρεις και λίγο.

Ανώνυμος είπε...

Tι κάθεστε και σχολιάζετε στα μπλογκς; Να πάρετε ένα φτυάρι και να πάτε να σβήσετε καμία φωτιά, επαναστάτες του καναπέ...

Αόρατη Μελάνη είπε...

έτσι, έτσι! εσύ μας οδηγείς!