Κουβέντιαζα σήμερα με μια φίλη και μου έλεγε ότι ο άντρας της, που ασχολείται με εισαγωγές εμπορευμάτων, σκέφτεται να κάνει περικοπές στα έξοδα της δουλειάς του, γιατί φοβάται την επερχόμενη οικονομική κρίση. Συγκεκριμένα εξετάζει το ενδεχόμενο να μην κρατήσει τη γραμματέα του, την οποία είχε προσλάβει για μικρό χρονικό διάστημα δοκιμαστικά.
- Μα, της λέω, έχει πρόβλημα με τη δουλειά του;
- Όχι, μου λέει, αλλά φοβάται ότι θα προκύψει πρόβλημα αργότερα, και ότι δεν θα μπορεί να αντεπεξέλθει.
- Έχει σπάσει η δουλειά; Έχουν φύγει πελάτες;
- Όχι, προς το παρόν όλα καλά, αλλά ανησυχεί για το τι μπορεί να γίνει με τις τράπεζες.
Εγώ, οικονομολόγος δεν είμαι. Και όχι μόνον αυτό, είμαι πλήρως άσχετη περί τα οικονομικά. Κάθομαι όμως και σκέφτομαι και λέω:
Ο φίλςο δεν αντιμετωπίζει άμεσα κρίση. Αν όμως ο φίλος δεν κρατήσει τη γραμματέα του στη δουλειά, η γραμματέας θα αντιμετωπίσει άμεσα κρίση. Θα περικόψει τα έξοδά της, δεν θα πάρει πιστωτική κάρτα, δεν θα αγοράσει αυτοκίνητο με δόσεις, δεν θα νοικιάσει δικό της σπίτι, δεν θα κάνει ταξίδια στο εξωτερικό - τουλάχιστον όχι μέχρι να εξασφαλίσει κάποια άλλη δουλειά σταθερή και να ορθοποδήσει οικονομικά. Αν, με την ίδια λογική, πολλοί επαγγελματίες, φοβούμενοι την κρίση που προοιωνίζεται με τυμπανοκρουσίες, κάνουν περικοπές, στην ουσία θα προκαλέσουν μόνοι τους την κρίση.
Μπορεί να είμαι βλάκας, μήπως όμως αυτό είναι μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία;
Το συζητήσαμε με τη φίλη και κάναμε τη σκέψη ότι ακόμη και στην οικονομική κρίση κάποιοι πλουτίζουν, εις βάρος φυσικά των υπολοίπων. Μήπως συμφέρει ορισμένους να δημιουργηθεί κρίση εκ του μη όντος; Μήπως όλο αυτό είναι, αν όχι εξ ολοκλήρου τουλάχιστον εν μέρει, τεχνητό;
Αδυνατώ να πάω αυτή τη σκέψη παραπέρα. Αρχίζει να θυμίζει συνομωσιολογία και πάντα αντιπαθούσα τη συνομωσιολογία. Καλά θα κάνω να αρχίσω να διαβάζω τον οικονομικό ταχυδρόμο και τη ναυτεμπορική, μου φαίνεται!
Κατά σατανική σύμπτωση το αγαπητό μου Ηλιότυπον δημοσίευσε εδώ μια ανάρτηση με πολύ παρόμοιο περιεχόμενο. Τα μεγάλα πνεύματα...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
9 σχόλια:
Καλέ ναι. Επαναανακάλυψες τον τροχό. Έχεις ακούσει για τα παπαγαλάκια τού χρηματιστήριου;
Τα τρέχοντα είνα τα κορακόπουλα τής αγοράς.
Idom
Το είδαμε για τα καλά.
Στη δική μου τη δουλειά, όλη την τελευταία βδομάδα χτυπάει το τηλέφωνο κι ακούγονται μοιρολόγια. "Δεν πατάει πελάτης στο μαγαζί, δεν έχω πουλήσει τίποτα, δεν έχω χρήμα ούτε για δείγμα, κράτα την επιταγή, μην την πας στην τράπεζα κ.λπ."
Αυτό εξηγείται ως ένα σημείο: ο κόσμος φοβάται να κάνει αγορές και φυλάει τα χρήματά του.
Από την άλλη όμως, εδώ και κάποιον καιρό οι τράπεζες έχουν αυξήσει τα επιτόκια στους επαγγελματίες σε βαθμό πρωτόγνωρο (στη δική μας δουλειά, τουλάχιστον) κι αυτό είναι κάτι απτό, που δεν οφείλεται στο φόβο. Το χρήμα πια έχει γίνει πολύ ακριβό και εξαφανίζεται από την αγορά.
Ως ένα βαθμό, κάθε κρίση ανατροφοδοτείται από τον ίδιο τον φόβο της. Είναι όπως με τα κοπάδια των γελαδιών: ένα να τρομάξει για ασήμαντο λόγο, μεταδίδει τον πανικό του στα υπόλοιπα και σύντομα όλο το κοπάδι μπορεί να πανικοβληθεί ανεξέλεγκτα.
Το πρόγραμμα στήριξης (τα περίφημα "28 δισ.") της κυβέρνησης υποτίθεται ότι θα λειτουργούσε και όπως εκείνα τα μακρόσυρτα τραγούδια που έλεγαν το βράδυ οι παλιοί cowboys για να καλμάρουν το κοπάδι. Προς το παρόν, έχει αποτύχει οικτρά.
Συγνώμη, βρήκα χώρο και κάθισα να πω τον πόνο μου.
Είναι ένας φαύλος κύκλος το όλο θέμα. Πιστεύω πως το πυροδότησαν οι λάθος επιλογές στα χρηματιστήρια (βλέπεις άλλο η εικονική πραγματικότητα τους και άλλο η πραγματική όπου το μέγεθος μιας εταιρείας φαίνεται από την ποσότητα των προϊόντων που παράγει και πουλά) καθώς και η όρεξη των μεγάλων εταιρειών για την επιβολή στις μικρές.
Βλέπετε όταν τρομάζει ο κόσμος και δεν καταναλώνει ο πρώτος που θα την πληρώσει είναι οι μικρομεσαίοι- οι μεγάλοι θα κλείσουν κανα-δυο εργοστάσια και θα περιμένουν να σβήσουν οι μικρότεροι ανταγωνιστές.
Εγώ αντιμετώπισα το εξής:
Η εργοδότριά μου , μου έκανε την νόμιμη αύξηση...και σε 1 μήνα μου την πήρε πίσω δικαιολογώντας την περικοπή με 1 πρωϊνό ρεπό την εβδομάδα.
Παρεπιπτόντως...τα χρήματα βάσει των ωρών βγαίνουν λιγότερα και από πέρυσι...τι γυφτιά ε?
Παιδιά μου ευχαριστώ για τα σχόλια. Αν καταλαβαίνω καλά το νόημα, η οικονομική κρίση υπάρχει όντως, αλλά δεν είναι τόση όση θέλει να την κάνει ο πανικός μας, τουλάχιστον όχι ακόμη.
Ηλία, αυτό ακριβώς προσπαθούσα να πω, ότι ως ένα βαθμό κάθε κρίση αυτοτροφοδοτείται από το φόβο της. (παρεμπιπτόντως, μπορείς να λες τον πόνο σου ελεύθερα).
Ας ελπίσουμε να μην επικρατήσει ο πανικός και τα κάνουμε χειρότερα απ' όσο χρειάζεται να είναι.
Πού πας χωρίς να ακούσεις και τη γνώμη μου!
Όχι ως ένα βαθμό, αλλά κάθε κρίση ανατροφοδοτείται από τον εαυτό της… γιατί έτσι της αρέσει…. Γιατί τότε βγάζει περισσότερα…. Γιατί βγαίνοντας οι αρκούδες θα καλπάσουν μαινόμενοι οι ταύροι! Ένα θέαμα είναι η ζωή και η εικονική πραγματικότητα παίρνει σάρκα και οστά!
Αγοράζουμε στη φήμη και πουλάμε στο γεγονός! Οι μικροί τότε παίρνουν χαμπάρι, αλλά τότε είναι αργά. Οι έξυπνοι αγοράζουν στον πανικό και πουλάνε στην απληστία (τότε που οι μικροί τρέχουν να αγοράσουν!)
Ένα μικρό μάθημα για το χρηματιστήριο σας έκανα για να σας δείξω τη σαπίλα του συστήματος!
μηπως καπως ετσι λειτουργει και το χρηματιστηριο...;;; ή ΑΚΡΙΒΩΣ ετσι;
(παρεμπιπτόντως, ενδιαφέρον μπλογκ!)
Χελόου Μάρβιν! Φαίνεται ότι κάπως έτσι λειτουργεί όντως... αν τελικά δεις το 2ο μέρος του Zeitgeist, θα δεις ότι εξηγεί ακριβώς πώς λειτουργεί (ενδεχομένως να υπεραπλουστεύει κάποια πράγματα για να τα καταλάβουμε εμείς οι άσχετοι, αλλά δίνει μια αρκετά σαφή εικόνα).
Μας παίζουνε κανονικά.
Δημοσίευση σχολίου