Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2009

ΜΕ ΕΝΑ ΣΜΠΑΡΟ ΔΥΟ ΤΡΥΓΟΝΙΑ



Μια που πιάσαμε τα κοινωνικά, ας αναφέρουμε δύο ακόμη οργανώσεις που απλώνουν το χέρι τους στους ανθρώπους της διπλανής πόρτας ή του διπλανού πεζοδρομίου:

Το ΞΕΜΠΛΟΓΚΑΡΙΣΜΑ οργανώνει το καθιερωμένο πλέον χριστουγεννιάτικο παζάρι του το Σάββατο 28 Νοεμβρίου στο Cabaret Voltaire, Μαραθώνος 30 Μεταξουργείο. Τα έσοδα θα διατεθούν για να βοηθήσουν τις γυναίκες που μένουν στις φυλακές της Θήβας. Μεταξύ άλλων θα πωλούνται και αντικείμενα κατασκευασμένα από τις ίδιες τις φυλακισμένες.

Μπορείτε κι εσείς να βοηθήσετε προσφέροντας αντικείμενα προς πώληση (διακοσμητικά αντικείμενα, βιβλία, ρούχα σε καλή κατάσταση), και φυσικά να ψωνίσετε από τις 12 το μεσημέρι ως τις 8 το βράδυ, να παρακολουθήσετε παράσταση καραγκιόζη στης 5:30, να ακούσετε ινδική μουσική 8 με 12 το βράδυ, και να διασκεδάσετε στο πάρτυ που θα ακολουθήσει μετά τα μεσάνυχτα.



Και πάμε στο δεύτερο τρυγόνι μας.

Παρευρέθηκα για λίγη ώρα στη συνάντηση των μελών της ομάδας Ξεμπλογκάρισμα στις 24 του μήνα, όπου μεταξύ άλλων γνώρισα έναν από τους εθελοντές της ομάδας ΔΡΟΜΟΙ ΖΩΗΣ. Η οργάνωση αυτή συμπαραστέκεται σε παιδιά που ζουν σε συνθήκες κοινωνικής περιθωριοποίησης. Έχει την έδρα της στο Γκάζι, και αν κατάλαβα σωστά, έχει δράση παρόμοια με εκείνη του Κέντρου Συμπαράστασης Παιδιού και Οικογένειας, που βρίσκεται στο Μεταξουργείο, και για το οποίο μίλησα στην προηγούμενη ανάρτησή μου. Οι δυο οργανώσεις δρουν παράλληλα και κατά κάποιον τρόπο αλληλοσυμπληρώνονται.

Δεν είχα την ευκαιρία να γνωρίσω ακόμη από κοντά τους Δρόμους Ζωής. Πιστεύω ωστοσο ότι αξίζει να στηρίξει κανείς μια τέτοια προσπάθεια με όποιον τρόπο μπορεί.

Τρέφω ιδιαίτερη εκτίμηση για όσους ανθρώπους αναλαμβάνουν δράση για τα προβλήματα που βρίσκονται όχι στην άλλη άκρη του κόσμου, αλλά δίπλα τους. Είμαι μέλος σε αρκετές περιβαλλοντικές οργανώσεις και ομολογώ ότι δίνω με μεγαλύτερη χαρά τον οβολό μου στον Αρχέλωνα και στην ΜΟΜ παρά στην Greenpeace και στην WWF, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υποτιμώ την σημασία της δεύτερης. Όμως μου φαίνεται προτιμότερο να βοηθήσουμε τις χελώνες που είναι δίπλα μας πριν ασχοληθούμε με τις φάλαινες στην Ιαπωνία, και προσιτότερο να βοηθήσουμε τις φώκιες του Αιγαίου παρά εκείνες της Γροιλανδίας.

Καλό να σώσουμε τον κόσμο, καλύτερο όμως να σώσουμε τον γείτονα. Αν μη τι άλλο, το δεύτερο είναι στο χέρι μας, και έχει άμεσο αντίκτυπο στη ζωή μας.

2 σχόλια:

ο δείμος του πολίτη είπε...

Κι έτσι πρέπει. Αν δεν τρέξουμε για τα προβλήματα πρωτίστως; της γειτονιάς μας, τότε δεν πρόκειται να τρέξουμε για κανένα ζήτημα.

Άθεος είπε...

Εύγε Μελάνη για την προσέγγισή σου.