Δευτέρα 6 Απριλίου 2009

Γιατί "Αθεϊα";

Το άρθρο αυτό γράφτηκε για το νέο συλλογικό ιστολόγιο Αθεΐα όπου θα αναδημοσιεύονται άρθρα διαφόρων ιστολόγων με αθεϊστική θεματολογία. Τα σχόλια στο Αθεΐα είναι κλειστά και ο σχολιασμός γίνεται στο ιστολόγιο του εκάστοτε αρθρογράφου.

Όταν αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε ένα συλλογικό ιστολόγιο με αθεϊστική θεματολογία, αναζητήσαμε έναν τίτλο. Διαπιστώσαμε ότι οι περισσότεροι δεν αυτοχαρακτηρίζονταν πρωτίστως άθεοι, αλλά ορθολογιστές, σκεπτικιστές ή κοσμικιστές, και θεωρούσαν την αθεΐα τους απόρροια της ορθολογιστικής προσέγγισης του κόσμου, τμήμα μιας γενικότερης φιλοσοφίας ή ιδεολογίας.

Πραγματικά, η έννοια της αθεΐας δεν θα υπήρχε καν αν δεν υπήρχε ο αντίποδάς της, η πίστη σε θεό. Γιατί να ασχολούμαστε με κάτι που δεν υπάρχει; Γιατί να μπούμε στον κόπο να δηλώσουμε δημοσίως ότι δεν πιστεύουμε στην ύπαρξη θεού;

Γιατί να μιλάμε για αθεΐα;

Γιατί να μην μιλάμε για ορθολογισμό, λόγου χάρη; Οι περισσότεροι από εμάς, αν όχι όλοι, χρησιμοποιούμε τον ορθολογισμό σαν εργαλείο για να ερμηνεύσουμε τα φαινόμενα που παρατηρούμε και για να εξετάσουμε την αλήθεια κάθε πρότασης.

Γιατί όχι για σκεπτικισμό; Αφού το βασικό χαρακτηριστικό μας είναι ότι αμφισβητούμε, εξετάζουμε, ερευνούμε, δεν δεχόμαστε θέσφατα ούτε θεωρούμε ότι υπάρχουν προτάσεις υπεράνω αμφιβολίας.

Μπορούμε να μιλήσουμε επίσης για υλισμό, που θεωρεί τον φυσικό κόσμο μας καθοριστικό, θεμελιακό και πρωτεύοντα, τη δε συνείδηση, τη σκέψη και το πνεύμα δευτερεύοντα.

Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε ακόμη και το μηδενισμό, που απορρίπτει την απόλυτη γνώση, την απόλυτη αλήθεια και την απόλυτη ηθική, σε αντίθεση με τη θρησκεία που ισχυρίζεται ότι τα κατέχει.

Σε πρακτικό επίπεδο άλλωστε, όλοι μας επιδιώκουμε τον κοσμικισμό, τον διαχωρισμό δηλαδή της πνευματικής ζωής, είτε αυτή λέγεται θρησκεία είτε κάπως αλλιώς, από την πολιτική, την παιδεία, την οικονομία, από όλους τους χώρους κοσμικών δραστηριοτήτων.

Και δεν χωρεί αμφιβολία ότι είμαστε όλοι ελευθερόφρονες. Αφήνουμε το μυαλό μας να λειτουργήσει ελεύθερο από κάθε λογής προλήψεις, προκαταλήψεις και δεισιδαιμονίες, ελεύθερο από προκατασκευασμένες πεποιθήσεις και δόγματα. Γιατί όποιος συλλογάται ελεύθερα, συλλογάται καλά.

Όλα τα παραπάνω ισχύουν για πολλούς από εμάς που συμμετέχουμε σε αυτό το ιστολόγιο. Αλλά δεν ήταν αυτά που έδωσαν το έναυσμα για τη δημιουργία αυτού του συλλογικού ιστοχώρου.

Ο κοινός παρονομαστής, το θέμα που μας απασχολεί και μας ενδιαφέρει όλους, το θέμα που θέλουμε να συζητήσουμε και να εκφράσουμε σε όλες του τις διαστάσεις, είναι η αθεΐα.

Σε έναν κόσμο ουσιαστικά ανεξίθρησκο και ελεύθερο πνευματικά, δεν θα υπήρχε λόγος να μιλάμε για αθεΐα. Σε έναν κόσμο όμως όπου η θρησκεία είναι κάτι παραπάνω από θεσμός, όπου η θρησκεία είναι υπεράνω αμφισβήτησης και κριτικής, όπου η παρουσία και το κύρος της θρησκείας στην κοινωνική και πολιτική θεωρούνται δεδομένα, όπου η θρησκεία χαίρει ιδιαίτερων οικονομικών οφελών, όπου τα θρησκευτικά δόγματα διδάσκονται στα κρατικά σχολεία και είναι παρόντα σε κάθε μας βήμα, από τον εσταυρωμένο πίσω από την έδρα μέχρι τη βίβλο πάνω στο εδώλιο, ο άθεος αισθάνεται την ανάγκη να μοιραστεί τις πεποιθήσεις του.

Χρειάζεται να γίνει ευρύτερα γνωστό ότι υπάρχει εναλλακτική λύση. Ότι η θρησκεία δεν είναι δεδομένη στη ζωή μας, ούτε και απαραίτητη. Ότι μπορεί κανείς να ζήσει θαυμάσια χωρίς αυτήν. Ότι όχι μόνο δεν στερείται τίποτε, αλλά κερδίζει μεγάλη ελευθερία, τόσο σε πρακτικό όσο και σε πνευματικό επίπεδο.

Η λέξη αθεΐα για πολλούς είναι φορτισμένη αρνητικά. Έχει συνδεθεί με την ανηθικότητα, λες και η ηθική αποτελεί μονοπώλιο των θρησκειών, ή με τη μισαλλοδοξία, λες και η απόρριψη μιας πεποίθησης συνεπάγεται αυτομάτως και μίσος προς όσους αποδέχονται την πεποίθηση αυτή.

Για εμάς όμως η αθεΐα είναι μόνο θετική. Γιατί απελευθερώνει το πνεύμα από τους περιορισμούς της πίστης υπεράνω αμφισβητήσεων, γιατί απαλλάσσει το νου από τη μεταφυσική σκέψη και η εξήγηση του κόσμου γίνεται αντικειμενική, γιατί φέρνει την ευθύνη των επιλογών της ζωής μας σε εμάς τους ίδιους, γιατί μας δίνει τη δυνατότητα να χτίσουμε μια κοινωνία με μέτρο τον άνθρωπο και τη φύση.

Επιλέξαμε να μιλάμε για αθεΐα και όχι για αθεϊσμό, όχι μόνο επειδή ο αθεϊσμός ορίζεται σε λεξικά και εγκυκλοπαίδειες, καλώς ή κακώς, ως άρνηση του θεού - γεγονός που υπονοεί ότι ο θεός υπάρχει και εμείς τον αρνούμαστε - αλλά και επειδή η κατάληξη της λέξης «αθεϊσμός» υποδηλώνει ιδεολογία, ενώ η αθεΐα δεν είναι ιδεολογία. Δεν είναι ένα σύστημα πεποιθήσεων, δεν είναι ένα οργανωμένο πλέγμα ιδεών.

Αθεΐα είναι η απουσία πίστης σε θεό και σε υπερφυσικό.

Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο.

Μετά από πολλές προτάσεις για το όνομα του συλλογικού μας ιστοτόπου, μετά από πολλές συζητήσεις εντός και εκτός δικτύου, αφού περάσαμε από ορθολογισμό, σκεπτικισμό, κοσμικισμό και ελευθεροφροσύνη, συμφωνώντας ότι όλα αυτά μας εκφράζουν αλλά κανένα από αυτά δεν είναι το σημείο που επικεντρώνουμε, επιτέλους καταλήξαμε στο όνομα που βλέπετε: ΑΘΕΪΑ

24 σχόλια:

ellinaki είπε...

Μεταφέρω αυτούσιο σχόλιο του Dtango από το blog του Διαγόρα, καθώς είχε πρόβλημα σύνδεσης:

_____________________

(Στο blog της Α.Μ. μου ζητείται να κάνω sign in και δεν τα καταφέρνω. Αν είναι δυνατόν μεταφέρατε το σχόλιο εκεί)

Γράφετε
Επιλέξαμε να μιλάμε για αθεΐα και όχι για αθεϊσμό, όχι μόνο επειδή ο αθεϊσμός ορίζεται σε λεξικά και εγκυκλοπαίδειες, καλώς ή κακώς, ως άρνηση του θεού - γεγονός που υπονοεί ότι ο θεός υπάρχει και εμείς τον αρνούμαστε - αλλά και επειδή η κατάληξη της λέξης «αθεϊσμός» υποδηλώνει ιδεολογία, ενώ η αθεΐα δεν είναι ιδεολογία. Δεν είναι ένα σύστημα πεποιθήσεων, δεν είναι ένα οργανωμένο πλέγμα ιδεών.

Να συμπεράνω ότι διαχωρίζετε την θέση σας από τους αθεϊστές (θεομάχους κατ΄εμέ) επειδή διαθέτουν ιδεολογία, ένα σύστημα πεποιθήσεων και ένα οργανωμένο πλέγμα ιδεών;
Και επιπλέον να συμπεράνω ότι διαχωρίζετε την θέση σας διότι πιστεύετε πως μόνο χωρίς ιδεολογία και πεποιθήσεις θα προωθήσετε την αθεΐα;
Αν λοιπόν σωστά συμπεραίνω, σας ρωτώ τι έχετε να προσφέρετε σ’ εκείνους που, απογοητευμένοι από την ιδεολογία με την οποία τους πότισαν άθελά τους, αναζητούν κάτι δικό τους. Κάτι που θα το έχουν επιλέξει οι ίδιοι, κάτι πιο ρεαλιστικό, πιο κατανοητό και πιο ανθρώπινο.

Θα τους προσφέρετε τις απόψεις σας για χωρισμό κράτους-εκκλησίας, θα τους παρουσιάσετε τον τρόπο με τον οποίο διακωμωδείτε θρησκευτικά βιβλία και θρησκευτικά σύμβολα και τέλος θα έχετε να τους αναλύετε και τα σημεία στα οποία το αλάθητο του Πάπα δεν απέδωσε όλη την δυναμική του.

Για τον Θεό τι θα τους πείτε; Ότι δεν υπάρχει; Αυτό λίγη σημασία έχει αφού υπάρχει η έννοια «Θεός», την οποία υπηρετούν εκατομμύρια κληρικοί, στεγάζουν χιλιάδες ναοί και προσκυνούν δισεκατομμύρια πιστοί.

Η μονόπλευρη επίθεση κατά του κλήρου δεν αποδίδει. Το γνωρίζετε από την Ιστορία! Ο πραγματικός εχθρός είναι η έννοια Θεός και όχι ο κλήρος. Αν γκρεμιστεί από το βάθρο της αυτή η έννοια και καταδειχτεί η μεγάλη φάρσα που την στηρίζει, μόνο τότε θα πληγεί η θρησκεία.

Δεν επιτρέπεται να ασχολείστε με την αθεΐα και να αδιαφορείτε για την ιστορία της έννοιας θεός/Θεός. Δεν επιτρέπεται να αγνοείται το θέμα που σας ενδιαφέρει.
Όλοι οι άθεοι απέτυχαν μέχρι στιγμής να πλήξουν την θρησκεία. Ότι απώλειες έχει οφείλονται στα λάθη του κλήρου και όχι στην ικανότητα των άθεων. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή οι άθεοι δεν αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να σπουδάσουν το αντικείμενό τους.

Τέλος, δεν είδα στο «Αθεϊα» να αναφέρεται η ύπαρξη κάποιου είδους οργάνωσης ή προγραμματισμού. Από το πρώτο σχόλιο που έκανα στο blog του Διαγόρα διέγνωσα την έλλειψη σοβαρού προγραμματισμού στην κίνησή σας. Το δήλωσα και δυστυχώς τώρα πρέπει να το επαναλάβω: Δίνεται την εντύπωση ότι παίζετε. Ότι ασχολείστε με την αθεΐα για να περνάτε την ώρα σας.
Κάνω κριτική. Δεν σας κατηγορώ!

Ιοκάστη είπε...

Καλησπέρα Dtango! :)

Θα απαντήσω στα ερωτήματά σου αλλά η απάντησή μου μπορεί να μην καλύπτει την γνώμη όλων των συντελεστών του ιστολογίου Αθεΐα. Είμαστε πολλά και διαφορετικά άτομα και έχουμε ένα κοινό, την αθεΐα, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως οι απόψεις μας ταυτίζονται στα πάντα. Α, και κάθε κριτική καλοδεχούμενη, θεωρώ σημαντική την γνώμη των όσων μας διαβάζουν.

Λοιπόν, η έλλειψη πίστης στην ύπαρξη θεού δεν προϋποθέτει την ύπαρξη κάποιας συγκεκριμένης και κοινής ιδεολογίας, οπότε θεωρώ τον όρο αθεϊστής κάπως άστοχο. Δηλαδή το ότι κι ο Διαγόρας κι εγώ δεν πιστεύουμε ότι υπάρχει θεός δεν σημαίνει πως έχουμε τις ίδιες ηθικές αξίες για παράδειγμα. Επίσης έχει τύχει να γνωρίσω άθεους που δεν είχαμε το παραμικρό κοινό και με ενοχλούσαν αφάνταστα σαν άτομα και χριστιανούς που είχαμε σχεδόν ίδιο τρόπο σκέψης, όσον αφορά την ηθική τουλάχιστον.

Αυτό που θέλω να πω είναι πως τα στερεότυπα και η ταύτιση θρησκείας και ηθικής είναι ένα τραγικό λάθος που έγινε εσκεμμένα φυσικά από την εκκλησία αλλά αρνούμαι να πέσω στην παγίδα του.

Οπότε όταν ζητάμε διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να προταθεί και ένα σύστημα αξιών, αυτό υπάρχει ήδη (νόμους έχουμε, διακηρύξεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουμε, συνείδηση και μυαλό ο καθένας για να σκεφτεί τι είναι καλό και τι λάθος έχει, τι άλλο θέλουμε;)

Θεωρώ τελείως λανθασμένο να ασχοληθούμε με πολιτική και ιδεολογίες λοιπόν, ξεφεύγουμε από το θέμα μας. Σ’αυτούς που αναζητούν μια ιδεολογία θα πω να μην την ψάξουν στην θρησκεία, είναι το χειρότερο μέρος που θα μπορούσαν να κοιτάξουν. Ας διαβάσουν βιβλία και ας βρουν τι είναι καλύτερο για αυτούς, δεν είναι βλακεία να βγουν από ένα κοπάδι για να μπουν σ’ένα άλλο; Και τέλος πάντων, αν θέλουν ας το κάνουν, δεν θα τους κρίνω, δεν έχω σκοπό όμως να δημιουργήσω εγώ ένα κοπάδι, δεν θα κάνουμε αυτά που κοροϊδεύουμε.

Όσο για τον Θεό, προσωπικά δεν με ενοχλεί να πιστεύει ο καθένας ό,τι θέλει, δικαίωμά του είναι. Αρκεί να μην δεχόμαστε την εκμετάλλευση. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα ειπωθούν στο ιστολόγιο οι ιδέες και οι απόψεις μας για την ύπαρξη του θεού καθώς και για πολλά άλλα ζητήματα. Δυο άρθρα έχουν μπει ως τώρα, μην βιάζεσαι ;).

Α τέλος να σου πω πως δεν τον βλέπω σαν πόλεμο. Δεν θέλω να επιτεθώ στους πιστούς και στην θρησκεία τους, δεν είναι αυτοί κι εμείς, δυο αντίπαλα στρατόπεδα. Το ότι δεν πιστεύω και το λέω, και εξηγώ και τους λόγους δεν σημαίνει πως θέλω να πείσω κανέναν ντε και καλά πως έχω δίκιο. Απλά εκφράζω μια διαφορετική γνώμη, όπως είναι και πολύ φυσιολογικό να κάνει κανείς σε μια δημοκρατική κοινωνία που υπάρχει ελευθερία λόγου, κι όποιος θέλει την ακούει και το συζητάμε.

Άθεος είπε...

Αγαπητέ Dtango. Όταν λες «για τον Θεό τι θα πούμε…» και ότι «η μη ύπαρξή του λίγη σημασία έχει αφού υπάρχει η έννοια Θεός» γιατί δεν μας εξηγείς ποια είναι αυτή η περιβόητη έννοια που υποτίθεται εμείς αγνοούμε;
Γράφεις ακόμα ότι ασχολούμαστε με τον κλήρο κι όχι με την έννοια θεός και με την ιστορία της έννοιας του θεού!
Πολύ χρησιμοποιείς αυτή τη φράση (έννοια του θεού) και όπως φαίνεται δεν διάβασες ποτέ κάποια κριτική της θρησκείας σου. Οι πραγματικοί άθεοι στην «ουσία» αναφέρονται κυρίως, κι’ όχι στους κληρικούς!
Συγκεκριμένα για μένα, οι τελευταίοι μαζί με τους πιστούς, είναι τα πιο αθώα θύματα! Πιο πάνω βρίσκονται οι ιθύνοντες!
Επιστέφω όμως στην περιβόητη «έννοια του θεού». Γιατί απαγορεύεται να ασχολούμαστε με την αθεΐα και ποιος αδιαφορεί για την ιστορία της έννοιας του θεού;
Έχεις διαβάσει θρησκειολογία και εκκλησιαστική ιστορία ώστε να γνωρίζεις την εξέλιξη της πίστης σου… ασχολήθηκες ποτέ με τα πρότερα φιλοσοφικά συστήματα και τον συγκρητισμό των θρησκειών προκειμένου να είσαι αντικειμενικός στις απόψεις σου… Με ποιον άθεο συζήτησες και έβγαλες το συμπέρασμα ότι οι άθεοι δεν γνωρίζουν και ότι πρέπει να σπουδάσουν το αντικείμενό τους… Έχει περάσει ποτέ από το μυαλό σου: από τα δισεκατομμύρια των πιστών της υφηλίου, πόσοι μελέτησαν τη θρησκεία τους… Ξέρεις τι άγνοια κυριαρχεί στο χώρο σας που με τόση αλαζονεία προτρέπεις «Δεν επιτρέπεται να ασχολείστε με την αθεΐα».
Στο μέτρο που χαλκεύετε την ιστορία και αλλοτριώνετε συνειδήσεις έχουμε το χρέος να αντισταθούμε!
Καμιά όρεξη δεν έχουμε να σας αλλαξοπιστήσουμε!
Αν καταλαβαίνεις τη διαφορά θα καταλάβεις τι ρόλο παίζουμε!

Με λένε Μελένιο είπε...

Από τις προγραμματικές σας εξαγγελίες βγαίνουν αμέσως αμέσως δύο συμπεράσματα.
1ον, στην προσπάθειά σας να τοποθετηθείτε απέναντι από τη θρησκεία (ή τις θρησκείες) κάνετε αναφορά σε διάφορες έννοιες (τις οποίες εικάζω ότι συνδέετε με θετικό περιεχόμενο) που το μόνο τους κοινό στοιχείο είναι η αντιθεολογική αιχμή, η οποία είναι προφανώς και το κεντρικό θέμα της διακήρυξης.
Και παρ'όλο που αρνείστε κατηγορηματικά ότι δεν στέκεστε απέναντι στους ένθεους, στους πιστούς κ.ο.κ., με βάση τις προγραμματικές διατυπώσεις σας βρίσκεστε ακριβώς εκεί, και μάλιστα σαν ανεστραμμένο είδωλο της θρησκείας. Για να μείνουμε στα απολύτως βασικά, αν αυτό που διακηρύσσετε είναι όλα όσα μνημονεύετε στην περιγραφή, τότε είτε το πείτε "αθεΐα" είτε "αθεΐσμό" δεν έχει καμμία σημασία: είναι και παραμένει πίστη και κατ' επέκταση είναι ιδεολογία.
Και κάτι βασικό επ'αυτού: Η θετική ή αρνητική απάντηση σε ένα αξιωματικά τιθέμενο ερώτημα που βρίσκεται πέρα από τις πεπερασμένες γνωστικές ικανότητες του ανθρώπου, και του οποίου η απάντηση εν τέλει δεν προσφέρει τίποτα στην κατανόηση του παρόντος κόσμου, δεν μπορεί να λαμβάνεται παρά μόνο μέσω μιας αυθαίρετης απόφασης.

Όπως και να αυτοαποκαλείστε, είναι προφανές ότι περισσότερο σας ενδιαφέρει η αντιπαράθεση και η επίθεση στην πίστη παρά η πνευματική ελευθερία, αλλιώς γιατί να σας απασχολούσε η ολοένα και φθίνουσα πνευματική και μη επιρροή της εκκλησίας (αν δούμε πόσοι και ποιοί είναι ευλαβείς και ακολουθούν εν γένει την τυπολογία της εκκλησίας);
Ο Θεός στην Ελλάντα είναι νεκρός καμπόσο καιρό τώρα κι οι εκπρόσωποί του πνέουν τα λοίσθια. Και είναι ευνόητο πως είναι εύκολο να κλωτσάς έναν μισοπεθαμένο στο διάφραγμα, όπως αποπειράστε να κάνετε.

Όμως η "πνευματική ελευθερία" σήμερα δεν έχει να φοβηθεί τίποτα από ένστολους εκπροσώπους του θεού κι από πιστούς. Αλλού να κοιτάτε για πιθανούς κινδύνους.

Αόρατη Μελάνη είπε...

@Δελτατάνγκο,

Ήταν επιλογή μας να μην συστήσουμε κάποια οργάνωση, να μην έχουμε κάποια κοινή γραμμή ούτε κάποιον προγραμματισμό.

Ακριβώς επειδή στις συναντήσεις και στις συζητήσεις μας διαπιστώσαμε πόσο διαφορετικές είναι οι προσεγγίσεις μας στο θέμα της αθεΐας.

Μας ενδιαφέρει να μιλήσουμε για αθεϊστικά θέματα, αλλά καθένας από τη δική του σκοπιά. Απλώς θέλουμε να υπάρχει ένας χώρος όπου να βρίσκονται συγκεντρωμένα αυτά τα θέματα. Ο χώρος είναι ανοιχτός σε όλους τους ιστολόγους που ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν.

Δεν ενδιαφερόμαστε να διαχωρίσουμε την θέση μας από κανέναν. Απλώς εξηγήσαμε το σκεπτικό της επιλογής του τίτλου. Θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε και τον όρο "αθεϊσμός" χωρίς να αλλάξει δραστικά κάτι.

Παραμένει ωστόσο το γεγονός ότι η αθεΐα για τους περισσότερους από εμάς δεν είναι ιδεολογία. Για να μιλήσουμε για ιδεολογία θα πρέπει να υπάρχει ένα ανεπτυγμένο σύστημα ιδεών, πράγμα που στην περίπτωσή μας δεν υπάρχει. Καθένας μας έχει την δική του ιδεολογία, την δική του φιλοσοφία.

Στόχος μας δεν είναι η δημιουργία μιας ομάδας με κοινή ιδεολογία, αλλά ενός χώρου όπου να συγκεντρώνονται πληροφορίες και απόψεις για αθεϊστικά θέματα.

Αόρατη Μελάνη είπε...

@Με λένε Μελένιο,

"αν αυτό που διακηρύσσετε είναι όλα όσα μνημονεύετε στην περιγραφή, τότε είτε το πείτε "αθεΐα" είτε "αθεΐσμό" δεν έχει καμμία σημασία: είναι και παραμένει πίστη και κατ' επέκταση είναι ιδεολογία."

Ως προς το πρώτο συμπέρασμα θα συμφωνήσω: τι αθεΐα, τι αθεΐσμός, δεν είναι εκεί το ζήτημα, οι όροι έχουν χρησιμοποιηθεί και ως συνώνυμοι.

Ως προς το δεύτερο, τι λογικο άλμα ήταν αυτό; Πού την είδες την πίστη; Πίστη σε τι; Και πώς καταλήγεις ότι κατ' επέκταση είναι ιδεολογία;

Δεν βλέπω λογική εδώ.

Η αθεΐα δεν είναι πίστη, είναι απουσία πίστης.

Η έλλειψη πίστης στην ύπαρξη θεού ΔΕΝ είναι το ίδιο με την πίστη στην ανυπαρξία του.

Οι άθεοι προσεγγίζουν τον κόσμο με ορθολογισμό, με σκεπτικισμό, με ελεύθερη σκέψη. Δεν προσεγγίζουν τον κόσμο με την πίστη. Και δεν έχουν όλοι ακριβώς την ίδια προσέγγιση, δεν έχουν κοινή ιδεολογία, καθένας έχει το δικό του σκεπτικό και έχει καταλήξει στην αθεΐα μέσα από διαφορετικό μόνοπάτι.

Αυτό προσπάθησα να πω στο άρθρο μου.

"Όπως και να αυτοαποκαλείστε, είναι προφανές ότι περισσότερο σας ενδιαφέρει η αντιπαράθεση και η επίθεση στην πίστη παρά η πνευματική ελευθερία,"

Δεν αυτοαποκαλούμαστε τίποτα απολύτως. Είμαστε 25 άτομα που συμφώνησαν να δημιουργήσουν ένα συλλογικό ιστολόγιο όπου θα αναρτώνται αθεϊστικά θέματα. Δεν είμαστε "οι άθεοι του διαδικτύου".

Και η αντιπαράθεση στην πίστη ΕΙΝΑΙ πνευματική ελευθερία. Πώς μπορεί κανείς να είναι πνευματικά ελεύθερος αν δεσμεύεται από την πίστη;

Τέλος, το ερώτημα της ύπαρξης θεού δεν είναι σίγουρο ότι είναι "ένα αξιωματικά τιθέμενο ερώτημα που βρίσκεται πέρα από τις πεπερασμένες γνωστικές ικανότητες του ανθρώπου". Η προσωπική μου θέση είναι ότι το ερώτημα ΜΠΟΡΕΙ να απαντηθεί, αρκεί να διατυπωθεί σωστά ο ορισμός του "θεού" και να βρεθούν τα κατάλληλα μέσα για τη διερεύνηση του ερωτήματος.

Ενδεχομένως να μην διαθέτουμε τα μέσα αυτήν την στιγμή, αυτό όμως για μένα δεν σημαίνει ότι το ερώτημα είναι φύσει αναπάντητο, απλώς ότι δεν μπορεί προς στιγμήν να απαντηθεί.

Και μέχρι να βρεθούν τα μέσα, επιλέγω να ζήσω τη ζωή μου βασισμένη στην υπόθεση ότι δεν υπάρχει θεός, δεδομένου ότι η υπόθεση αυτή και περιττή είναι (δεν εξηγεί τίποτα) και αναπόδεικτη (εμφανώς δεν έχει αποδειχθεί) και καθόλου εύλογη (δεν υπάρχουν ενδείξεις που να την στηρίζουν, μάλλον το αντίθετο).

Αυτό είναι για μένα η αθεΐα.

Αόρατη Μελάνη είπε...

Τεχνικά θέματα:

"(Στο blog της Α.Μ. μου ζητείται να κάνω sign in και δεν τα καταφέρνω. Αν είναι δυνατόν μεταφέρατε το σχόλιο εκεί)"

Δεν καταλαβαίνω τι συνέβη εδώ. Στο ιστολόγιό μου επιτρέπονται ανώνυμα σχόλια, δεν χρειάζεται sign in. Μήπως προσπάθησες να δημοσιεύσεις σχόλιο με τσεκαρισμένη την πρώτη επιλογή της φόρμας, που λέει "google/blogger"? Υποθέτω πως αυτό θα συνέβη, και γι' αυτό σου ζήτησε sing in, επειδή θεώρησε ότι είσαι χρήστης του blogger.

Αν τσεκάρεις το "Όνομα/ΔιεύθυνσηURL", στην τρίτη θέση από πάνω, δεν θα σου ζητηθεί sing in, θα συμπληρώσεις απλώς ένα όνομα της επιλογής σου (ή ένα URL).

Εναλλακτικά μπορείς να τσεκάρεις το "ανώνυμος" και να γράψεις το όνομά σου μέσα στο κείμενο του σχολίου.

ellinaki είπε...

@ Με λένε Μελένιο

Θα σταθώ στον "νεκρό θεό στο Ελλάντα" που ανέφερες μιας και στα υπόλοιπα με έχει καλύψει η Μελάνη.
Εγώ προσωπικά, δεν μπορώ να δω κανένα νεκρό ή έστω παραπέοντα θεό, όταν:

α) Η κοινωνία μας, και κατ' επέκταση το Κράτος είναι άρρικτα δεμένα με την Εκκλησία και τους δογματισμούς της.

β) Ο θεμελειώδης λίθος του πολιτεύματός μας, το Σύνταγμα ξεκινά με τη φράση: "Eις τo όνoμα της Aγίας και Oμooυσίoυ
και Aδιαιρέτoυ Tριάδoς"

γ) Η Ορθοδοξία, όχι μόνο έχει "βεβηλώσει" τον ελληνικό πολιτισμό, όταν αναφέρεται στον "ελληνορθόδοξο" πολιτισμό, αλλά έχει καταφέρει να σφετεριστεί και όλα τα λαογραφικά στοιχεία του λαού μας.

Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι αυτά τα θέματα είναι περισσότερο εκκλησιαστικά παρά θρησκευτικά, άρα κατ' επέκταση και θεολογικά. Όμως στην ουσία η έλλειψη αντίδρασης σε τέτοια θεσμικά επίπεδα από την κοινωνία, υποδηλώνει μία αποδοχή της εκκλησίας και κατ' επέκταση αυτού που προεσβεύει.

Ο θεός καλά κρατεί ακόμα και σε πιο εξελιγμένες κοινωνίες και κράτη όπου ο διαχωρισμός κράτους-εκκλησίας έχει γίνει αιώνες πριν. Άρα σκέψου σε πόσο πρώιμο στάδιο βρίσκεται ακόμα η ελλάδα που ακόμα και το θέμα του διαχωρισμού αποτελεί "τζιζ" για τους πολιτικούς.

dtango είπε...

Αγαπητέ Άθεε,
ασχολούμαι με την «έννοια Θεός» διότι μόνο αυτή υπάρχει.

Μερικές φορές αγανακτώ επειδή οι άθεοι παρασύρονται σε συζητήσεις για την ύπαρξη ή μη Θεού ενώ θα έπρεπε να μην δέχονται καν να ασχοληθούν με αυτό το θέμα. Η έννοια Θεός είναι υπαρκτή και έχει μια ιστορία. Η ύπαρξη Θεού ως οντότητα μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο ως αστειότητα από εκείνους που γνωρίζουν την ιστορία της έννοιας Θεός.

Το όραμά μου είναι κάποτε να φτάσει να διδάσκεται στα σχολεία η διαδικασία (ιστορική) μέσω της οποίας η ανθρωπότητα κατάληξε να πιστεύει σε άυλους θεούς.
Για τον παραπάνω λόγο εγώ αντιμετωπίζω την αθεΐα ως ιδεολογία. Μου προσφέρει ένα όνειρο: την αποκάλυψη της ιστορικής αλήθειας και την δικαίωση των θυμάτων.

Γράφεις:
Έχεις διαβάσει θρησκειολογία και εκκλησιαστική ιστορία ώστε να γνωρίζεις την εξέλιξη της πίστης σου;

Η απάντηση είναι: περισσότερο από όσο μπορείς να φανταστείς!
Πρόσεξες όμως από ποια χρονική στιγμή όλα τα σχετικά βιβλία αρχίζουν την ιστορία του Θεού; Από την ιστορική εποχή. Πριν από την ιστορική εποχή όμως τι συνέβη; Από αυτή την προϊστορική εποχή δεν κληρονομήσαμε την ιδέα του Θεού;

Ο μόνος από τους άθεους διανοούμενους που τόλμησε να αγγίξει αυτό το θέμα ήταν ο Régis Debray αλλά και αυτός με πολύ ομιχλώδη τρόπο. Γράφει: "Δεν θα πισωγυρίσουμε στην αρχή των καιρών, για να αποκαλύψουμε όλα αυτά που παρέμειναν κρυμμένα από τότε που δημιουργήθηκε ο κόσμος, αυτό που «ποτέ δεν ειπώθηκε» και κοιμάται μέσα στις Γραφές, του οποίου η αποκάλυψη ίσως μας έδινε το κλειδί για το μέλλον.»
Γιατί δεν το κάνατε κύριε Debray; Και αφού επιλέξατε να μην το κάνετε, γιατί μας το λέτε;

Παράγραφος- αλλαγή θέματος!

Το πρώτο σχόλιό μου εδώ το έκανα πριν αντιληφτώ την ύπαρξη του Φόρουμ και ήμουν επιθετικός επειδή απογοητεύτηκα. Τώρα θέλω να σας συγχαρώ και να ζητήσω και συγνώμη για την επιθετικότητά μου. Συγχαρητήρια!

Άθεος είπε...

Αγαπητέ Dtango. Τώρα που ξεθόλωσες τα σκοτεινά σημεία σε εννοώ. Χαίρομαι που δεν είσαι εριστικός και κυρίως, τώρα που έριξα μια ματιά στις ενδόμυχες σκέψεις που κοσμούν την προσωπική σου σελίδα, απορώ κι εγώ για το πρώτο σου σχόλιο!
Όμως αυτό που μετράει είναι το τελευταίο και γι αυτό σε καλωσορίζουμε!
Μαζί μπορούμε όχι μόνο να συμφωνούμε αλλά και να διαφωνούμε!
Και τα δυο έχουν την αξία τους!

Πάρης είπε...

Προσωπικά θεωρώ καλύτερο τα σχόλια στο Αθεΐα να είναι ανοιχτά. Είναι πολύ πιο πρακτικό να έχεις τη δυνατότητα να δεις και να κάνεις σχόλια εκεί από το να πηγαίνεις σε διαφορετικά ιστολόγια. Έχεις επίσης τη δυνατότητα καλύτερης παρακολούθησης περισσότερων από ενός συζητήσεων.

Αόρατη Μελάνη είπε...

Πάρι, μια αντίστοιχη παρατήρηση έγινε και στο φόρουμ. Μεταφέρω εδώ την απάντηση που έδωσα:

Προτιμήσαμε να γίνεται ο σχολιασμός στα ιστολόγια των αρθρογράφων ώστε να μην φεύγει κίνηση από εκεί, για την περίπτωση που αυτό αποτελέσει αποτρεπτικό στοιχείο για την συμμετοχή κάποιου αρθρογράφου. Στην ουσία αναδημοσιεύουμε τα άρθρα που ούτως ή άλλως γράφουμε και δημοσιεύουμε και στα προσωπικά μας ιστολόγια. Δεν θα θέλαμε να πάψουμε να γράφουμε στα δικά μας για να γράφουμε στο "Αθεΐα". Από την άλλη, αν αφήναμε ανοιχτό σχολιασμό και στο "Αθεΐα" και στα προσωπικά ιστολόγια, θα έσπαζε η συζήτηση στα δύο, δεν θα υπήρχε συνέχεια, και θα ήταν κουραστικό.

Στην πράξη το "αθεΐα" συγκεντρώνει απλώς αθεϊστικά άρθρα από διάφορα ιστολόγια.

[Να προσθέσω ακόμη, ότι το γεγονός πως ξεκινήσαμε με αυτό το σύστημα δεν σημαίνει ότι θα συνεχίσουμε αναγκαστικά έτσι. Αν στην πορεία δούμε ότι είναι καλύτερα να ανοίξουμε τα σχόλια, μπορεί να το κάνουμε.]

Ανώνυμος είπε...

Συγχαρητήρια στην Αόρατη Μελάνη, όχι τόσο για το (ενδιαφέρον και καλογραμμένο) ποστ, όσο για τον υποδειγματικό τρόπο που χειρίζεται τα σχόλια σε τόσο λεπτά θέματα.

Θεωρώ κι εγώ πως η έννοια του Θεού είναι σημείο-κλειδί για την κατανόηση της ανθρώπινης τάσης για θρησκευτική αντίληψη του κόσμου. Νομίζω, πάντως, πως ο ορισμός αυτής της έννοιας θα σκοντάψει στην ίδια την ευρύτητά της που τις επιτρέπει να σημαίνει διαφορετικά πράγματα για κάθε άνθρωπο. Για μένα, ας πούμε, σημαίνει πράγματα που δεν ταιριάζουν με δόγματα και δεν αποκλείει την συνύπαρξη κάποιου τύπου "ευλάβειας" -υπαρξιακής, οντολογικής, πιθανώς σχετιζόμενης με την ίδια τη δομή του Κόσμου- μαζί με σκεπτικισμό, ελευθεροφροσύνη και άπειρη περιέργεια!

Θα συμφωνήσω με τον dtango στο ό,τι ο αντικληρικαλισμός είναι -ουσιαστικά- στείρος. Επί του πρακτικού, πάντως, μπορεί να έχει νόημα, γιατί διαφωνώ πλήρως με την άποψη που θέλει τις θρησκείες νεκρές ή ετοιμοθάνατες. Αυτή είναι μια αίσθηση που έχει κανείς μόνο όταν βασίζεται στην άποψη του μικρού κύκλου γνωστών του.

Οι ρίζες της θρησκείας είναι βαθύτατα ψυχολογικές και κρύβουν ανάγκες που δεν καλύπτονται εύκολα. Θα έλεγα, μάλιστα, πως ο ρόλος της θρησκείας δεν είναι χωρίς θετικά για την ανθρώπινη εξέλιξη. Πιθανότατα οι περισσότεροι να μην αντέχουν να κατανοήσουν αλλιώς οποιαδήποτε έννοια ηθικής παρά αν τους δίνεται έτσι, πασπαλισμένη με μια αίσθηση ασφάλειας και γνώριμων πατρικών κανόνων. Είναι, όμως, αδιέξοδη και θα έλπιζα να αποτελέσει κάποτε ένα δεκανίκι που εγκαταλείψαμε στην πορεία μας για ωριμότερους δρόμους. Δεν αισιοδοξώ πως θα ζήσω κάτι τέτοιο σε μαζικό επίπεδο αλλά μου αρέσει η σκέψη.

Καλή συνέχεια.

Αόρατη Μελάνη είπε...

Αεροζόλ, ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, είναι πολύ ικανοποιητικό να βλέπω ότι η προσπάθειά μου έχει κάποιο αποτέλεσμα. Πραγματικά προσπαθώ πολύ να διατηρώ την ισορροπία στο διάλογο μέσα από τα σχόλια.

Κατά τα άλλα, σε γενικές γραμμές συμφωνώ με αυτά που είπες.

Jim Adams είπε...

Κάποιος ο οποίος θεωρεί σημαντική την πιθανότητα να υπάρχει ένα πρωτογενές γενεσιουργό αίτιο της δημιουργίας των πάντων -πλήρως άγνωστο επιστημονικά και πιθανότατα εντελώς απρόσιτο-, έστω επειδή βιωματικά σαν άνθρωποι αισθανόμαστε την ανάγκη του αιτίου (έχοντας όμως και υπόψιν τα περί κβαντικής αναιτιοκρατίας, που δίνουν σημαντικές πιθανότητες και στην εναλλακτική υπόθεση ανυπαρξίας γενεσιουργού αιτίου), θεωρείται άθεος ή όχι;
Αν όχι, πώς μπορεί ένας άθεος να καταλήξει στο ότι είναι στατιστικά σημαντική η εναλλακτική υπόθεση ανυπαρξίας γενεσιουργού αιτίου;

Ανώνυμος είπε...

Έχω την εντύπωση πως κάποιος επιλέγει να αυτοπροσδιοριστεί ως άθεος και δεν "θεωρείται" βάσει κανόνων.
Έχοντας αυτό υπόψη, καταλαβαίνω την ερώτηση ως εξής:
Κάποιος που θεωρεί σημαντική την πιθανότητα να υπάρχει ένα πρωτογενές γενεσιουργό αίτιο μπορεί να καταλήξει στο ότι είναι στατιστικά σημαντική η υπόθεση ανυπαρξίας γενεσιουργού αιτίου;

Προσωπικά θα σκεφτόμουν "γιατί όχι;" Αυτή είναι η κατάσταση πολλών ανθρώπων: θεωρούν πιθανές και τις δυο εκδοχές και αγωνίζονται να βρουν στοιχεία που να δείχνουν προς την ορθή κατεύθυνση.

Αόρατη Μελάνη είπε...

Τζιμ Άνταμς,

Στο πρώτο ερώτημά σου θα έλεγα ότι κατ' εμέ θεωρείται ένθεος. Ένας άθεος δεν θα διατύπωνε μια τέτοια εικασία για την ερμηνεία της δημιουργίας του σύμπαντος, διότι πολύ απλά η υπόθεση ύπαρξης γενειουργού αιτίας δεν ερμηνεύει τίποτε. Δεν συνιστά επιστημονική υπόθεση.

Στο δεύτερο θα έλεγα ότι δεν υπάρχει τρόπος να καταλήξουμε σε υπολογισμό της στατιστικής σημασίας. Βασιζόμενη ωστόσο στο προηγούμενο επιχείρημα, ότι δηλαδή η υπόθεση της ύπαρξης γενεσιουργού αιτίας δεν βοηθά καθόλου την κατανόηση της δημιουργίας (και δεδομένου ότι δεν έχουμε καμμία ένδειξη της ύπαρξης μιας τέτοιας αιτίας) θα έλεγα ότι είναι μια υπόθεση περιττή και επομένως μηδενικής σημασίας.

Jim Adams είπε...

(Αόρατη μελάνη είδα εκ των υστέρων το μήνυμα. Η αιτιοκρατία -για την οποία μιλάω- ασφαλώς και είναι επιστημονικά αποδεκτή.)

Aerosol, υπάρχει και επίσημος ορισμός του "άθεος" και μάλιστα βαθμίδες αθείας. Πλησιάζεις πολύ σ'αυτά που σκέφτομαι με την άποψη που εκφράζεις, η οποία συγκλίνει στη διάκριση μεταξύ θεϊστών, αγνωστικιστών και άθεων που επιχειρεί ο R. Dawkins (ανάλογα με την πιθανότητα που καθένας αποδίδει στη δήλωση "υπάρχει θεός"). Σημειώνω ότι λέγοντας θεός εννοώ αυτό που περιγράφει ο Αινστάιν π.χ. κι όχι τον προσωπικό θεό που αναφέρουν οι θρησκείες (και θεωρώ αφελές). Το δίλημμά μου είναι αιτιοκρατία ή τυχαιότητα. Υπάρχει κάποιο αίτιο που πυροδοτεί την (ή τις) μεγάλη έκρηξη (αν αυτό αποτελεί την αρχή), ή μήπως η γέννηση κόσμων είναι μια ιδιότητα του "τίποτα". Στο βαθμό που η κβαντική θεωρία αποδειχθεί οριστική και αδιάψευστη (κάτι που δεν έχει συμβεί), θα θεωρήσω κι εγώ περισσότερο πιθανό το "γιατί όχι" που λες. Αλλά "...it has not yet been conclusively proven that quantum theory is necessarily random, or that a more complete theory involving additional variables is impossible. Any more complete theory will almost certainly be radically different from the existing theory", πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί κάποτε η αιτιοκρατία να κερδίσει το χαμένο της θρόνο. Πώς (και γιατί) να πάρει θέση κανείς υπέρ της μιας ή της άλλης εκδοχής, δεδομένου ότι δεν έχει και κανένα λόγο να προτιμά τη μία από την άλλη;

Zanglos είπε...

Haireto kai synhairo olous tous syngrafeis tou blog, fantastiko! Einai san ena mikro panepisteimio!

Adynato omos na piaso to noima, Giati tha prepei na apodeixete kati pou ehete idi peisthei?

Anyway, tha einai kalo gia mena na enimerotho se filosofiki vasi, giati miso toso poly ton ioudaihristianismo.

Ανώνυμος είπε...

"αιτιοκρατία ή τυχαιότητα"
Αυτό είναι και το δικό μου βαθύ ερώτημα. Αλλά όχι μόνο. Θεωρώ πιθανή και την περίπτωση η αντίθεση των δυο όρων να είναι φαινομενική.

Όταν μιλάμε για πράγματα που καθορίζουν τη στάση μας απέναντι στον κόσμο, η έννοια του "επίσημου ορισμού" μου φαίνεται χρήσιμη μέχρι ενός σημείου, φαιδρή από κάποιο σημείο και μετά. Η προσωπική θεολογία καταλήγει να είναι πάντα εσωτερική υπόθεση, εξ ορισμού υποκειμενική. Το ποιός δίνει ορισμούς, με ποιά οπτική και ποιοί τους θεωρούν επίσημους για ποιά χρήση είναι θέμα τεράστιας κουβέντας.

Στην συνείδηση των περισσότερων (και οπωσδήποτε στο θυμικό τους) η αιτιοκρατία δεν έχασε ποτέ τον θρόνο της. Στο γιατί να πάρει κανείς θέση το μόνο που μπορώ να πω είναι: ας μην πάρει, αν το αντέχει ψυχολογικά να μην ανήκει κάπου. Εγώ είμαι μάλλον "εξωκοινοβουλευτικός", ανοιχτός σε πιθανότητες -αλλά πληρώνω το τίμημα. Δεν υπερηφανεύομαι γι αυτό, εκεί με πήγαν τα βήματά μου και δεν γνωρίζω να είχα άλλη επιλογή. Γι αυτό και δεν νιώθω ειλικρινές το να δηλώσω πραγματικά άθεος. Άθρησκος, ίσως.

Ας μην ξεχνάμε, όμως, και την κοινωνική και ψυχολογική σημασία των οργανωμένων θρησκειών. Το πρακτικό κομμάτι και πώς επηρρεάζει την ιστορία αλλά και την καθημερινότητά μας. Την "εφηρμοσμένη" θρησκεία, ας πούμε. Είναι θέμα που δίνει λαβές και για κριτική και για δράση. Δεν μπορούμε να το παραβλέψουμε τελείως προς όφελος της φιλοσοφικής ή επιστημονικής διάστασης. Η ύπαρξη αυτών των δυο συμπληρωματικών μα και διαφορετικών πλευρών μπερδεύει συχνά την οπτική άθεων, ένθεων, σκεπτικιστών και πιστών.

Αόρατη Μελάνη είπε...

Τζιμ Άνταμς,

Η αιτιοκρατία είναι επιστημονικά αποδεκτή, ναι, αλλά με ποια έννοια; Γνωρίζουμε ότι υπάρχει σχέση αιτίου-αιτιατού ανάμεσα σε ορισμένα φαινόμενα, ότι υπάρχει δηλαδή αιτιοκρατία. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι παντού επικρατεί αιτιοκρατία, ούτε ότι είναι πάντοτε λογικό να υποθέτουμε την ύπαρξη μιας αιτίας.

Στην περίπτωση της απαρχής του σύμπαντος, το να υποθέσουμε την ύπαρξη γενεσιουργού αιτίας δεν μας βοηθά στην κατανόηση του φαινομένου. Μεταθέτει απλώς τον προβληματισμό μας κατά ένα βήμα: αν υπάρχει γενεσιουργός αιτία, τι είναι και πώς προέκυψε; Ποια είναι η γενεσιουργός αιτία της γενεσιουργού αιτίας;

Καλό θα ήταν στο σημείο αυτό να διευκρινίσουμε ότι εφόσον μιλάμε για μια γενεσιουργό αιτία απρόσωπη και χωρίς συνειδητότητα, τότε πλέον δεν μιλάμε για θεότητα, δεν μιλάμε για υπερφυσικό, μιλάμε για φυσικά φαινόμενα. Μπορούμε να αφήσουμε την λέξη θεός κατά μέρος - και σε μια τέτοια περίπτωση, ο άνθρωπος που υποθέτει την ύπαρξη μιας τέτοιας αιτίας είναι άθεος.

Νομίζω όμως ότι οι άνθρωποι που για να εξηγήσουν την απαρχή του σύμπαντος νιώθουν την ανάγκη να υποθέσουν την ύπαρξη γενεσιουργού αιτίας ορμώνται μάλλον από μια επιθυμία να συμβιβάσουν την θεϊστική νοοτροπία με την επιστημονική προσέγγιση.

Μπορεί φυσικά να κάνω και λάθος.

Αόρατη Μελάνη είπε...

Ζάγκλο, υποθέτω ότι το σχόλιό σου αναφέρεται στο μπλογκ "Αθεΐα".

Έχει νόημα να προσπαθούμε να αποδείξουμε πράγματα για τα οποία έχουμε πεισθεί, διότι κάποιοι άλλοι μπορεί να μην έχουν πεισθεί. Προσπαθούμε να μοιραστούμε αυτά τα πράγματα με άλλους οι οποίοι ίσως δεν τα έχουν σκεφτεί και τους οποίους ίσως να ενδιαφέρουν.

Εγώ δεν μισώ τον ιουδοχριστιανισμό, ούτε κανένα άλλο θρήσκευμα. Δεν ξέρω γιατί μπορεί να τον μισείς εσύ, φαντάζομαι πως θα έχεις τους λόγους σου.

Για φιλοσοφική ενημέρωση θα έλεγα να πας στο μπλογκ του Άθεου, του Κώστα, του Ανορθόδοξου.

Επίσης να επισκεφτείς το εξαιρετικό μπλογκ του Στέλιου Φραγκόπουλου

Doc είπε...

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αφιερώνετε τόσο χρόνο και σκέψη για να πείτε τελικά ότι δεν πιστεύετε σε κάτι α-νόητο.
Ούτε κι εγώ πιστεύω, μεταξύ άλλων, π.χ. σε ιπτάμενα γουρουνάκια.
Πρέπει να το αποδείξω και με επιχειρήματα?

Αόρατη Μελάνη είπε...

Δεν ξέρω για τους άλλους, θα σου πω γιατί το κάνω εγώ:

1. Επειδή κάποιοι άλλοι που πιστεύουν σ' αυτό το χρησιμοποιούν για να αξιώνουν ιδιαίτερη μεταχείριση (σεβασμός υπέρ το δέον, επιβολή τρόπου ζωής, οικονομικά οφέλη κλπ.)

2. Επειδή θεωρώ την πίστη στο α-νόητο επιζήμια και δυνάμει επικίνδυνη (αποτρέπει από την λογική σκέψη, θέτει όρια στην αναζήτηση της γνώσης, περιορίζει την προσωπική ανάπτυξη).

Αν πιστεύεις σε ιπτάμενα γουρουνάκια, κάθε λογικός άνρωπος θα σε συμβουλέψει να επισκεφτείς έναν ψυχίατρο. Αν πιστεύεις σε έκαν αφαθό πατέρα ψηλά στον ουρανό, υποτίθεται ότι πρέπει να σεβαστούμε την πίστη σου. Αυτήν την αντίφαση εγώ προσωπικά την θεωρώ επικίνδυνη.

Ελπίζω να σε κάλυψα.