ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΜΑΝΤΟΣ

Διάβασα πρόσφατα το βιβλίο "La isla inaudita" του Eduardo Mendoza. Σε κάποιο σημείο ένας ιερέας διηγείται στον κεντρικό ήρωα ένα θαύμα του Άγιου Μάμα (ή Μάμαντος, όπως προτιμάτε). Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα (η μετάφραση δική μου):

"Ο νεαρός ιερέας έκανε άλλη μία εφετζίδικη παύση και ο Φάβρεγας την εκμεταλεύτηκε για να ρωτήσει:
- Κι εσείς τις πιστεύετε στ' αλήθεια όλες αυτές τις μπούρδες;
Ο νεαρός ιερέας, που ως εκείνη τη στιγμή πίστευε πως είχε γοητεύσει τον ακροατή του, του έριξε μια απορημένη ματιά κι έξυσε τους αστραγάλους του.
- Τέλος πάντων - είπε μετά από λίγο - δεν χρειάζεται να πιστέψουμε τυφλά όλες τις λεπτομέρειες της αφήγησης... Ξέρουμε ότι η λαϊκή φαντασία, με την πάροδο των χρόνων, εμπλουτίζει και διευρύνει αυθόρμητα κάθε τι που της τραβά την προσοχή και ότι υπάρχει η τάση, κατανοητή άλλωστε, να συγχέεται το υπερφυσικό με το αξιοθαύμαστο και το γραφικό... αλλά στην ουσία, δεν βλέπω τίποτα το αναληθοφανές σε όσα μόλις σας ανέφερα: τα θαύματα συνιστούν ουσιώδες κομμάτι της θρησκείας κι εγώ είμαι ένας άνθρωπος της θρησκείας. Ενώ εσείς, απ' ό,τι βλέπω, μάλλον είστε αγνωστικιστής.
- Μπα - απάντησε ο Φάβρεγας - ούτε που ξέρω τι θα πει αυτό. Εγώ είμαι απλως ένας ενήλικας με σώας τας φρένας που αρνείται να δεχτεί την κοροϊδία."
(η υπογράμμιση δική μου).

Εγώ, τι να πω; Τα είπε όλα ο Φάβρεγας.

Αφιερωμένο σε όλους όσους τρώγονται με την διάκριση αγνωστικισμού από αθεΐα από ορθολογισμό από σκεπτικισμό από κοσμικισμό και δεν συμμαζεύεται, καθώς και σε όλους όσους κολλάνε την ταμπέλα του αντίχριστου σε όποιον δεν θέλει να χάψει τα παραμύθια των θρησκειών - από τις δακρύζουσες εικόνες, τα άγια φώτα και τις ως διά μαγείας θεραπείες, μέχρι τις αθάνατες ψυχές, τις αναστάσεις και τις αναλήψεις εν χορδαίς και οργάνοις.

Βοήθειά μας.