ΑΝΑΦΤΕ ΚΑΝΑ ΦΩΣ

Πιστή στις αρχές του μπλογκ μου, ανεπίκαιρη όπως πάντα, τώρα που η υπόθεση Νίκος Δήμου vs. Άγιο Φως κοντεύει να γίνει περσινά ξινά σταφύλια, κάθομαι κι εγώ να γράψω ένα αρθράκι με αφορμή όλα αυτά, να βγάλω κι εγώ τον αναγνώστη τον επιούσιο. Η κίνησή μου αυτή - του ετεροχρονισμένου σχολιασμού - θα ικανοποιήσει το δίχως άλλο όσους είναι της γνώμης ότι η Μεγάλη Εβδομάδα δεν είναι κατάλληλη στιγμή να συζητάμε για το Άγιο Φως.

Γεννάται βέβαια η εύλογη απορία, πότε είναι τέλος πάντων κατάλληλη στιγμή να συζητάμε για το Άγιο Φως; Το δεκαπενταύγουστο; Σε ανύποπτο χρόνο, όταν δεν το θυμάται κανείς και κανείς δεν θα ασχοληθεί με αυτά που γράφουμε; Γενικότερα πότε είναι η κατάλληλη στιγμή να συζητάμε για οτιδήποτε, φερ' ειπείν για τους υποψηφίους των εκλογών; Όταν έχουν τελειώσει και όλα έχουν καταλαγιάσει, για να μην θίξουμε την ευαισθησία κανενός με τα οιονεί προσβλητικά σχόλιά μας; Και τι γίνεται με τις αρχές της δημοσιογραφίας περί επικαιρότητας; Ή μήπως πρέπει και εδώ να γίνονται εξαιρέσεις λόγω θρησκευτικών φρονημάτων; Όποια κι αν είναι η απάντηση σε αυτό, εγώ σατανικά φρόντισα να είμαι εντάξει με όλους, διότι η ανάρτησή μου γίνεται μεν ετεροχρονισμένα, αλλά γίνεται προ της Πεντηκοστής, μέσα δηλαδή στο χρονικό διάστημα που τελεί εν ισχύ ακόμη το "Χριστός Ανέστη" και άρα υποθέτω εντός εμβελείας του Αγίου Φωτός. Δεν ξέρω πότε ακριβώς λήγει και πρέπει να αντικατασταθεί με φρέσκο -ξέρουμε σίγουρα ότι σε ένα χρόνο έχει λήξει, διαφορετικά δε θα μπαίναμε σε τόσα έξοδα και φασαρία να το ξαναφέρουμε - αλλά τι στην ευχή, ο Χριστός είναι ακόμη επί Γης, θα διατηρεί ακόμη και το φως μια τζούρα αγιοσύνη, δεν μπορεί!

Και τι θα πω δηλαδή τώρα εγώ για το Άγιο Φως που δεν ειπώθηκε ήδη; Μάλλον τίποτα - απλώς θα τα ξαναπώ, διότι επανάληψη μήτηρ μαθήσεως, τα λέμε τα λέμε μπας και κάτι περάσει μέσα σε κανένα κρανίο. Τα λένε πολλοί, με πρώτο και καλύτερο, καθώς λέγεται, τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Εφραίμ
(1766-1771) ο οποίος, όπως μεταφέρουν ορισμένοι, κατήργησε την τελετή της αφής διότι, σύμφωνα με προφορική μαρτυρία του, την θεωρούσε "χειροποίητον μηχανουργίαν" και απάτη, αλλά φυσικά την επανέφεραν οι διάδοχοί τους. Άλλοι βεβαίως ισχυρίζονται ότι ουδέποτε εκφράσθηκε έτσι ο Εφραίμ, ότι ο Νεόφυτος Καυσοκαλυβίτης και όσοι μας μεταφέρουν αυτή του την προφορική δήλωση είτε σφάλλουν είτε ψεύδονται. Πιθανόν. Αναρωτιέται ωστόσο κανείς, γιατί να το κάνουν; Οι άπιστοι δεν έχουν ανάγκη τη δήλωση ενός Πατριάρχη για να επιβεβαιώσουν την άποψή τους, και οι πιστοί δεν κλονίζονται με τέτοιες δηλώσεις. Εδώ ούτε καν με αποδείξεις δεν κλονίζεται. Άλλωστε τι αξία θα είχε η πίστη τους διαφορετικά;

Εμένα λοιπόν αυτό που με σοκάρει είναι το γεγονός ότι τρεις αιώνες μετά το διαφωτισμό, σε μια εποχή όπου η πρόοδος της επιστήμης έχει ρίξει φως σε πολλά μυστήρια του παρελθόντος, σε μια χώρα που διεκδικεί την αποκλειστικότητα της κληρονομιάς του αρχαίου ελληνικού πνεύματος, που καμαρώνει ότι γέννησε όλους αυτούς τους φιλοσόφους που έθεσαν τα θεμέλια της επιστήμης, εξακολουθούν όχι απλώς να υπάρχουν αλλά και να επικρατούν κοινωνικά άνθρωποι που βγαίνουν και δηλώνουν στα σοβαρά ότι το Άγιο Φως πράγματι ανάβει θαυματουργά! Δεν είναι η τελετή της αφής που με ενοχλεί - οι τελετές έχουν πλάκα, αν και αν είναι να το κάνουμε, μάλλον προτιμώ κάτι πιο θεαματικό, τύπου Ζουλού ας πούμε - αλλά το γεγονός ότι ένα σωρό άνθρωποι, πραγματικά πιστεύουν ότι ανάβει χωρίς φυσικά μέσα. Και οι άνθρωποι αυτοί ζουν ανάμεσά μας, συναναστρέφονται μαζί μας, τα παιδιά τους πάνε σχολείο με τα δικά μας, οι ίδιοι ενδεχομένως να διδάσκουν κιόλας στο σχολείο των παιδιών μας, και μάλιστα ούτε καν το μάθημα των θρησκευτικών. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν άποψη, ψηφίζουν, πολιτεύονται, βάζουν και υποψηφιότητα και επηρεάζουν τα κοινά.

Άνθρωποι που παίρνουν στα σοβαρά ένα παραμύθι!

Με συγχωρείτε, αλλά αυτό τώρα πρέπει να το σεβαστώ; Αυτό πρέπει να προσέξω να μην τυχόν το θίξω; Μου λένε κατάμουτρα ότι το κεράκι μέσα στον Πανάγιο Τάφο, όπου ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων μπαίνει μόνος του  - και φυσικά δεν του κάνει κανείς σωματική έρευνα να δει αν κρατάει σπίρτα ή αναπτήρα, η σκέψη και μόνο θα ήταν ιεροσυλία, άλλωστε κανείς από τους παρευρισκόμενους δεν βρίσκεται εκεί για να ελέγξει την αλήθεια των γεγονότων, όλοι βρίσκονται εκεί για να δεχτούν ό,τι τους σερβίρουν και να εκστασιαστούν - μου λένε δηλαδή ότι το κεράκι αυτό ανάβει μόνο του; Έλεος! Λίγο σεβασμό στη λογική μου!

Μα είναι ωραίο το συναίσθημα, θα μου που κάποιοι, να ακούς τις ψαλμωδίες,να νιώθεις την κατάνυξη, να βιώνεις τη μέθεξη, να βλέπεις μέσα στο σκοτάδι να αναδύεται το φως! Μόνο ωραίο; Εκπληκτικό φίλε μου! Ποιος λέει το αντίθετο; Αλλά το να τρως παράλληλα κουτόχορτο, εγώ προσωπικά δεν το βρίσκω καθόλου ωραίο και να με συμπαθάτε. Θέλετε τελετή αφής; Κάντε τελετή αφής. Είναι ανάγκη να παραμυθιάζεστε και ότι η λαμπάδα ανάβει ως δια μαγείας - και μάλιστα ούτε καν με ταχυδακτυλουργικά κόλπα, απλώς και μόνο επειδή βγαίνει ένας γενειοφόρος τύπος ντυμένος στα χρυσά και σας διαβεβαιώνει ότι έτσι έγινε; Πάτε καλά; Και δε σας φτάνει να παραμυθιαστείτε, αλλά θέλετε να σας παίρνουν και όλοι οι υπόλοιποι στα σοβαρά και να το σέβονται αυτό; Και σας να μην έφταναν όλα αυτά, θέλετε και να σας πληρώνουμε όλοι εμείς τα έξοδα για να έρχεται το καντηλάκι αεροπορικώς και να κάνουν καραγκοζιλίκια ένα τσούρμο κρατικοί αξιωματούχοι επί τη αφίξει του; Έλεος.

Θέλετε τελετή αφής; Κάντε τελετή αφής. Με φανφάρες και εφέ, αλλά με αυτοσυνείδηση και ειλικρίνεια. Αναγνωρίζοντας, στον εαυτό σας και στους άλλους, ότι όλο αυτό είναι μια τελετουργία στημένη από ανθρώπους για ανθρώπους, χωρίς "μεταφυσικές" παρεμβάσεις, με την έκσταση που πηγάζει από τη μέθεξη και μόνο (Λες και είναι λίγο αυτό... μα τις εστίν πλούσιος, αδελφοί μου; Ο εν τω ολίγω αναπαυόμενος. Λίγη ταπεινότητα επιτέλους.). Πώς ειπατε; Δεν φτιάχνεστε αρκετά έτσι; Με συγχωρείτε φίλοι μου, αλλά αν θέλετε να φτιαχτείτε, υπάρχουν και κάτι ουσίες που προορίζονται γι' αυτό, και εκεί πάλι τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: ξέρει κανείς ότι τριπάρει και δεν κυκλοφορεί μετά διαλαλώντας δεξιά και αριστερά ότι είδε φώτα να ανάβουν θαυματουργά.

Θέλετε τελετή αφής; Κάντε τελετή αφής. Όπως κάνουν στη Ολυμπία όταν ανάβουν τη φλόγα. Με κατάνυξη και μουσικές και χιτώνες και ό,τι άλλο τραβάνε τα γούστα σας, αλλά με τη γνώση και τη συναίσθηση ότι η φλόγα ανάβει με φυσικό τρόπο. Λες και δεν είναι αρκετά θαυματουργό το λέιζερ, και τα σπίρτα ακόμη μη σας πω. Αλλά βέβαια, το "μεταφυσικό" άναμμα έχει άλλο γούστο... Πάει καλά, αλλά με δικά σας έξοδα παρακαλώ, και χωρίς να μου φουσκώνετε σαν παγώνια και να κάνετε σαν μωρό που του πήραν την καραμέλα μόλις κάποιος τολμήσει να σας πει τα πράγματα όπως είναι.

Τα είπε και ο φίλος μου Αντώνης Ανδρεάδης στο ιστολόγιο "Ο Κλόουν": Είμαστε σοβαροί;". Τα είπε και καλύτερα, διότι τα είπε πολύ πιο χύμα και χοντρά, έτσι που να σηκώνουν μηνύσεις βάσει του περίφημου πλέον νεκραναστημένου άρθρου του Π.Κ. περί βλασφημίας και καθύβρισης θρησκεύματος. Αρκετά χοντρά ώστε να θιχτούν ακόμη και οι πιο μετριοπαθείς και ανεκτικοί πιστοί, πόσο μάλλον αυτοί που θίγονται και μόνο από το γεγονός ότι δε νηστεύεις τη Μεγαλοβδομάδα για να τους κάνεις παρέα και δεν βάζεις στο ντουλάπι τις απόψεις σου για να μην τους χαλάσεις το κλίμα. Πες τα Αντώνη σε παρακαλώ, εγώ δεν τα λέω έτσι μη χαλάσω το χαμηλό προφίλ και φύγει καμιά τρίχα από τον κότσο μου, πες τα εσύ, να αγιάσει το στοματάκι σου.

Μα θα μου πείτε, είναι σωστό να θίγουμε το θρησκευτικό αίσθημα των συνανθρώπων μας; Είναι σωστό να τους προσβάλλουμε τα ιερά και τα όσιά τους; Δεν οφείλουμε, βρε αδελφέ, λίγο σεβασμό σε όλα αυτά;

Ε όχι, αγαπητοί μου, δεν οφείλουμε κανένα σεβασμό σε αυτά.

Αλλά τα περί σεβασμού θα τα πούμε στο επόμενο επεισόδιο.

Μέχρι τότε, ανάφτε κάνα φως.

Δεν αντέχω άλλο σκοτάδι.