Τα φαινόμενα απατούν
Ένας καλός φίλος μου έστειλε πρόσφατα ένα σύνδεσμο όπου αναφέρεται γνωστό αίνιγμα ηθικού μάλλον προβληματισμού:
http://nikosdimou.blogspot.com/2006/05/blog-post_11.html
Ο καλός μου φίλος ισχυρίστηκε ότι το αίνιγμα αυτό ήταν σχεδόν ίδιο με ένα άλλο αίνιγμα που του είχα πει εγώ κάποτε. Εγώ του επεσήμανα ότι το δικό μου ήταν τελείως διαφορετικό – αλλά τολμώ να πω εξίσου ή και περισσότερο ενδιαφέρον. Και για του λόγου το αληθές το παραθέτω εδώ. Αξίζει τον κόπο να το διαβάσετε και να επιχειρήσετε να απαντήσετε – όπως θα διαπιστώσετε στο τέλος, αφού σας δώσω το κλειδί του αινίγματος.
Η Μαρία και ο Γιάννης μένουν κοντά στην όχθη ενός ποταμού. Για να διασχίσει κανείς στον ποταμό υπάρχουν δύο τρόποι: μια βάρκα που την έχει ο περαματάρης και χρεώνει ένα νόμισμα για να σε περάσει απέναντι, και η γέφυρα, όπου όμως κάθε βράδυ πηγαίνει ένας τρελός, και πετάει στο νερό όποιον επιχειρήσει να διασχίσει.
Κάθε απόγευμα στις 6 ο Γιάννης πηγαίνει στην ταβέρνα, στην άλλη όχθη του ποταμού, όπου και μένει μέχρι τις 12, ενώ η Μαρία μένει μόνη στο σπίτι. Ο Γιάννης της έχει απαγορεύσει να βγαίνει μόνη της από το σπίτι. Ένα απόγευμα όμως η Μαρία νιώθει μεγάλη μοναξιά και αποφασίζει να επισκεφτεί το Βασίλη, που μένει στην άλλη όχθη του ποταμού. Διασχίζει τον ποταμό από τη γέφυρα και πηγαίνει στο σπίτι του Βασίλη. Ξεχνιούνται με την καλή παρέα και η ώρα περνά. Όταν η Μαρία σκέφτεται ότι πρέπει να επιστρέψει επιτέλους στο σπίτι της, έχει κιόλας νυχτώσει. Ξέρει ότι η γέφυρα είναι επικίνδυνη τη νύχτα. Πηγαίνουν στη βάρκα, αλλά η Μαρία δεν έχει καθόλου χρήματα πάνω της, και ο περαματάρης αρνείται να την περάσει απέναντι χωρίς χρήματα. Ο Βασίλης της λέει ότι δυστυχώς δεν μπορεί να τη βοηθήσει. Η Μαρία θέλει οπωσδήποτε να βρίσκεται σπίτι πριν επιστρέψει ο Γιάννης για να μην θυμώσει. Αποφασίζει λοιπόν να περάσει από τη γέφυρα. Δυστυχώς όμως εκεί καραδοκεί ο τρελός, που παρά τις φωνές και τα παρακάλια της, την πετάει στο νερό. Η Μαρία δεν ξέρει κολύμπι, τα νερά είναι ορμητικά και πνίγεται.
Ποιος ευθύνεται για το θάνατο της Μαρίας;
3 σχόλια:
Πριν σε διαφωτίσω στην απορία σου, σχετικά με το ποιος φταίει για το θάνατο της Μαρίας να ρωτήσω και εγώ, γιατί δεν μας είπες ότι :
“η Μαρία είναι μία ωραία κοπέλα” και ότι το όλο γεγονός συνεύει σε “Μια βραδιά χειμωνιάτικη με άθλιο καιρό “;
Πρέπει να κατατεθούν όλα τα ντοκουμέντα!
Τέλος πάντων και επειδή εδώ σκοτώθηκε κάποιος άνθρωπος (έστω και ψηφιακός) και εξακολουθεί και σκοτώνεται ένα αντίγραφό του κάθε φορά που κάποιος φορτώνει τη σελίδα στον υπολογιστή του θα πρέπει να βρούμε ποιος φταίει και να κλείσει αυτό το θέμα.
Αν ήμουν δικηγόρος φυσικά και θα σου έλεγα ότι φταίει ο τρελός, αλλά δεν είμαι δικηγόρος και έτσι δε μπορεί να φταίει ο τρελός... όχι, όχι ο τρελός, ο τρελός δε φταίει.
Φταίει η Μαρία. Ναι η Μαρία φταίει, αυτή το έκανε αυτό, μπορεί και να είναι πιο τρελή και απ' τον τρελό (να ήταν δηλαδή..., γιατί στον δικό μου ψηφιακό κόσμο η Μαρία έχει μεταμορφωθεί σε νύμφη του νερού που βγαίνει τα βράδια και τραγουδάει λυπητερά τραγούδια, την ακούν μόνο οι μοναχικοί διαβάτες και τα πουλιά και αν πιάσει κάποιον από όλους αυτούς της ιστορίας, μαύρο φίδι που τον έφαγε...) (νέα κοπέλα...)
Φίλε Δρακατώρ, θεωρώ την απάντησή σου σωστή. Όχι ως προς το ποιος φταίει, αλλά ως προς το αίτημα περισσότερης πληροφορίας. Πραγματικά δεν σας είπα αν η Μαρία είναι μια ωραία κοπέλα ή μια άσχημη μπαμπόγρια, αν έχει σώας τας φρένας ή είναι τρελή κι εκείνη, αν ο Γιάννης μπεκροπίνει στην ταβέρνα ή ενδεχομένως κάνει τη λάντζα. Αλλά και αν σας το έλεγα, θα είχατε άραγε αρκετές πληροφορίες για να κρίνετε;
Εκεί είναι για μένα και όλη η ουσία του αινίγματος, τόσο αυτού εδώ όσο και εκείνου που παρέθεσε ο Νίκος Δήμου: Καλούμαστε να κρίνουμε με ελλιπής και ενδεχομένως παραπλανητικές πληροφορίες, και οι περισσότεροι εξ υμών πέφτουμε στην παγίδα και προσπαθούμε να βρούμε τη "σωστή" απάντηση.
Σωστή απάντηση δεν υπάρχει.
Όλα εξαρτώνται από το πλαίσιο στο οποίο εντάσσονται τα δρώμενα, και το πλαίσιο καθορίζεται από τις δικές μας περιοριστικές πεποιθήσεις. Αν πιστεύουμε ότι "κάθε άνθρωπος είναι υπεύθυνος για τις επιλογές του" εύκολα κρίνουμε ότι ευθύνεται η Μαρία, αν πιστεύουμε ότι "το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον" εύκολα κρίνουμε ότι δεν ευθύνεται κανείς, κοκ.
Για να πει κανείς ποιος "πραγματικά" ευθύνεται πρέπει πρώτα να έχει ορίσει ένα πλαίσιο που ονομάζει "πραγματικότητα", με τους κανόνες του και τα δεδομένα του, επομένως έχει προκαθορίσει αυθαίρετα την απόδοση των ευθυνών.
Εκεί βρίσκεται η ουσία.
Όσο για το "κλειδί" του συγκεκριμένου αινίγματος, που στην πραγματικότητα δεν ξεκλειδώνει απολύτως τίποτε, επιφυλάσσομαι να το γράψω σε λίγες μέρες, μπας και βρεθεί κανένας ακόμη που να ενδιαφέρεται να καταπιαστεί να το λύσει!
Το κλειδί του αινίγματος βρίσκεται εδώ:
http://aoratimelani.blogspot.com/2008/04/blog-post.html
Δημοσίευση σχολίου